PARAUSAN NI TANDA ( SPG )

𝙼𝙷𝙰𝙻𝙴𝙴 03

𝘾𝙝𝙖𝙥𝙩𝙚𝙧 03

𝙼𝙷𝙰𝙻𝙴𝙴 𝙿Ø𝚅

𝙉𝘼𝙎𝘼 𝙇𝙊𝙊𝘽 𝘼𝙆𝙊 𝙉𝙂 𝙆𝙒𝘼𝙍𝙏𝙊. Nang tawagin ako ni nanay. Kausap ko ng mga sandaling iyon si Raven. Nasa work pa ang boyfriend ko at nag-overtime siya ngayon. Mamaya pa ang uwe niya, kapag umuwe siya mamaya ay susunduin niya ako at sa bahay nila ako matutulog.

Pinapayagan naman ako ni nanay na matulog sa bahay ng boyfriend ko dahil may tiwala siya sakin at 5 years na kami ni Raven.

" Bakit po?" Tanong ko sa aking ina ng buksan ko ang pintuan ng kwarto.

" Nasa labas si Mel, kakausapin ka daw." Sabi niya sakin.

" Okey po." Tugon ko saka lumabas na ng kwarto. Pero tinawag ako ni nanay bago ako lumabas ng bahay. " Bakit po?"

" May pera kaba diyan?" Anang sakin ni nanay. Hindi ko napigilan mapalingon sa kuya ko habang prenteng nakahiga sa sahig at nanunuod ng tv. Napahugot na lang ako ng malalim na buntong hininga. 𝙰𝚗𝚐 𝚐𝚊𝚕𝚒𝚗𝚐 𝚝𝚊𝚕𝚊𝚐𝚊.

Tapos ay dumukot ako ng pera sa bulsa ko. Mabuti na lang ay inabutan ako ng pera ni Raven kanina. Binigay ko kay nanay ang isang daan na bigay sakin ni Raven kanina.

" Salamat, anak." Nakangiting sagot ni nanay saka pumunta nasa kusina. Mukhang wala na naman kaming ulam. Ang kuya kasi, napaka-kupal.

Muli ay napahugot na lang ako ng malalim na buntong hininga saka lumabas na ng bahay. Malamang, kaya hindi pumasok si Mel sa loob ng bahay dahil sa kuya ko. Paano ba naman kasi, palagi na lang nakahilata.

" Hi, bes."

" Bakit hindi ka pumasok?" Nakakunot ang nuo na tanong ko sa kanya.

" Huwag na. Aalis rin naman agad ako mamaya." Sabi nito saka sinabi na niya ang pakay niya.

" Nakausap kona pala ang tita ko. Kailangan pa daw nila ang isang tao sa bahay ng amo niya. Pero kailangan pang ikulsulta sa anak. Wait ka lang daw muna." Pahayag nito.

" Mabuti naman. Sige hintayin ko. Saan ka punta?" Kapagkuwan ay tanong ko sa kanya. Napansin ko kasing parang nakabihis siya.

" May date kami ng bebe ko. Kakain kami sa labas." Kinikilig nitong pahayag.

" Wow." Wika kona tumawa pero happy ako sa kanila. Matagal na rin sila ng boyfriend niya. Mga 2 years na sila, pero palagi rin sila nag-aaway ng boyfriend niya. Maldita kasi ang kaibigan ko. " Sige, ingat na lang." Ani ko sa kanya.

" Sige, naghihintay na siya sa kanto." Aniya at umalis na. Napangiti naman ako saka pumasok na ulet sa bahay. Narinig ko naman na parang inuubo si nanay, kaya pumunta ako sa kusina. Para kasing nakakatakot ang ubo niya.

" Inuubo po kayo? Kailan pa 'yan?" Tanong ko sa aking ina.

" Wala 'to." Saad nito sabay kumpas ng kamay niya at nagluluto na. Akala ko, ipangbibili ng ulam. Hindi pala, baka gamot niya.

" Nay, nagpa-check up po ba kayo? Parang iba po ata ang ubo niyo ngayon." Muli ay tanong ko sa kanya.

" Wala tayong pera. Inuman ko lang 'to ng kalamansi mamaya." Saad nito. Napahugot naman ako ng malalim na buntong hininga at inis na tinignan ng masama ang kuya ko.

Kong may trabaho lang sana siya, hindi na sana nagtatrabaho si nanay. Hindi sana ako tatamarin. 𝙷𝚊𝚢𝚜.

Muli ay napabuntong hininga ako saka tinulungan si nanay. Itlog at Noddles lang ang ulam namin ngayon.

Nang matapos ay tinawag na ni nanay ang mga apo niya. Apo lang pero lumapit 'din ang mag-asawa. Napailing na lang ako saka umalis sa kusina at pumunta sa kwarto. Tinawag naman ako ni nanay.

" Mamaya na po kakain." Wika ko. Nawawalan ako ng gana, kapag nakikita ko si kuya.

Nanuod na lang ako sa cellphone ko. Mamaya na lang ako kakain, sabay na kami ng boyfriend ko.

Makalipas ng isang oras ay nagtext na sakin si Raven. Pauwe na daw siya, kaya pumunta na daw ako sa tulay at doon kami magkikita. Mabilis naman akong bumangon sa kama at lumabas ng kwarto. Nagpaalam ako kay nanay na matutulog ako kina Raven.

" Oh sige anak." Saad nito. Wala naman pagtututol mula sa aking ina. Lalo nasa kuya ko, pamilya niya nga ay hindi niya mapanindigan.

Masaya akong pumunta sa tulay kong saan kami magkikita ni Raven. Masaya ako kapag magkikita kami ng binata. Kahit palagi naman kaming nagkikita.

Pagdating sa tulay ay wala pa si Raven. Hindi naman nakakatakot sa may tulay dahil maliwanag naman, at maraming tao. Atsaka hindi naman nila ako guguluhin dahil kilala ako dito sa lugar na ito.

Makalipas ng ilang sandali ay dumating na rin ang boyfriend ko. Mabilis akong yumakap at humalik dito. Nagpalakpakan tuloy ang mga kabataan na nakatambay doon.

" Bengbangan na." Sigaw pa ng isang binata.

" Loko!" Sabi ni Raven saka ngumiti sakin at inakbayan ako. Nakangiti rin ako dahil sobrang saya ko. Kapag nagkakasama kami ni Raven. Pumunta na kami sa bahay nila. " May dala akong food. Paborito mo." Maya-maya'y sabi nito sabay angat ng plastic.

Napangiti naman ako sakanya at yumakap pa dito. Pagdating sa bahay nila ay gising pa ang pamilya niya habang nanunuod ng tv.

" Hello po." Bati ko sa kanila saka lumapit sa mama ni Raven at nagmanong. Wala na siya rin siyang papa dahil sumakabilang bahay na.

Kaya ang mama at mga kapatid na lang niya ang kasama niya sa bahay. Tatlo silang magkakapatid at si Raven ang panganay.

" Babe, halikana." Sigaw ni Raven mula sa kusina para ihanda ang binili niyang pagkain. Nagpaalam naman ako kay mama. Mama na rin ang tawag ko sa kanya dahil matagal na kami ni Raven.

Tanggap niya rin ako para sa binata.

Pagdating sa kusina ay niyakap ko siya sa likod. Nakita ko naman na napangiti siya sakin saka hinalikan ako sa ulo.

" Kain na. Ikaw naman ang kakainin ko mamaya." Pilyo niyang sabi sakin sa mahinang boses at baka marinig siya ng pamilya niya.

" Sira." Sabi ko sabay irap. Kahit hindi siya gano'n kagaling kumain ng pûk3 ko ay importante ay mahal ko siya.

Naupo na ako at nagsimula na kaming kumain na dalawa. Sobrang sarap ng ulam namin ngayon. May luto naman ang mama niya pero bumili pa sa labas. 𝙻𝚘𝚟𝚎 𝚗𝚊 𝚕𝚘𝚟𝚎 𝚗𝚒𝚢𝚊 𝚝𝚊𝚕𝚊𝚐𝚊 𝚊𝚔𝚘.

Nang matapos kaming kumain ay hinugasan ko ang pinagkainan namin. Ayaw ko kasing may masabi si mama sakin at nakakahiya kong i-aasa ko pa sa kanila.

Umakyat kami sa taas. Up and down ang bahay nila. At sariling bahay pa nila dahil kahit papaano ay maganda ang buhay nila Raven. Naipundar ng mga magulang niya. Hindi katulad ng mga magulang ko. Wala, dahil hirap rin sila sa buhay. At kagaya ko ay wala rin pinag-aralan ang mga magulang ko. Kaya nga hindi kami nakapag-aral ng kuya ko dahil kailangan na namin sumabak sa pagtatrabaho. Kapag hindi ka nagtrabaho. Mamatay kami sa gutom.

Nakapag-aral naman ako, pero 1st year high school lang. Hindi na talaga kaya ng mga magulang ko na pag-aralin kami at sobrang hirap ng buhay. Atsaka, simula ng makahawak ako ng pera ay hindi na talaga ako nag-aral pa.

Pagpasok sa loob ng kwarto ay bigla naman akong hinalikan ni Raven na tila sabik na sabik sakin. Kaagad naman akong humalik dahil namiss ko siya sobra, na may ngiti sa labi.