ทิวหลงดาว(สิงห์)

episode 4 กลืนกิน

Episode 4

กลืนกิน

"กรุณาปล่อยเรา..."

นับดาวดิ้นขลุกขลัก พยายามให้ส่วนที่เชื่อมต่อหลุดจากกัน โดยไม่รู้สักนิด ว่าการกระทำแบบนั้น ทำให้บางส่วน ที่จำใจต้องสงบแข็งเป็นลำขึ้นมาอีกครั้ง

ทิวากรกัดฟันกรอดใหญ่ เมื่อครู่ในหัวพึ่งคิดว่าจะไม่ซ้ำรอบสองกับใคร พอมานาทีนี้ วินาทีนี้ ในหัวมันดันร้องตะโกนอีกอย่าง

'อยากลองกลืนน้ำลายตัวเองดู…..บังเอิญวันนี้คอแห้งว่ะ..'

"อยากให้ปล่อย?"

"ได้ครับ...ปล่อยก็ปล่อย"

ริมปากสีคล้ำฉกจูบลงที่ปากจิ้มลิ้มทันทีที่กล่าวจบประโยคทิวากรละเลียดขบเม้มเนื้อนิ่มช้าๆ ก่อนจะบดเคล้าจนกลีบปากนุ่มหยุ่นบวมช้ำขึ้นมาอีกรอบ ปากเธอหวาน...หวานมาก...หวานจนทิวากรอดไม่ได้ที่จะสอดเรียวลิ้น กวาดชิมรสละมุนราวขนมที่ลอยฟุ้งออกมาจากตัวเธอซ้ำๆ และเพราะไม่เคยจูบลงลึกกลับใครมาก่อน ครั้งแรกที่ได้ทำกับคนแปลกหน้าเช่นเธอก้อนเนื้อในอกด้านซ้ายที่เคยสงบนิ่งก็พลันสั่นกระเพื่อมรัวเร็วเป็นพิเศษ

ความปรารถนาบางอย่างเริ่มกลับมาจุดติดอีกครั้ง ไม้เว้นแม้แต่คนที่ทำท่าร้องให้ปล่อยอยู่เมื่อครู่

มือหนาค่อยๆลูบคลำตั้งแต่เรียวขาขึ้นมาสะโพกมน คลึงบีบผิวเนื้อเรียบลื่นทุกตารางนิ้วราวกลับสำรวจมันอยู่ ก่อนจะลากไล้ฝ่ามือขึ้นมาเรื่อยๆ จนจึงก้อนซาลาเปานุ่มนิ่มที่เขาคะเนด้วยตาปล่าวว่าต้องเป็น คัพ D แน่นอน นิ้วเรียวยาวสะกิดตรงยอดตุ่มไตเบาๆก่อนจะบี้คลึงจนคนใต้ร่างสั่นสะท้านไปทั้งตัว

นับดาวเม้มริมฝีปากแน่นก่อนที่ดวงตากลม โตจะช้อนขึ้นมองคนโตกว่าด้วยสายตาเว้าวอน

และใช่ เขามองเธออยู่ก่อนแล้ว มองเธอ ทั้งๆที่ ปากก็จูบเธออยู่

อื้อ!

ริมฝีปากหนาถอนออก ก่อนจะขยับซุกปลายจมูกโด่งลงแถวปลายคางมน ทิวากรขบเม้มเบาๆสลับปาดเลียอยู่หลายจุด กรีบปากหยักต้อนชิมเธอทุกสัดส่วน เขาดูใจเย็น แต่ในขณะเดียวกันก็ชักชวนให้เธอคล้อยตามและมันก็ได้ผล เสียงหายใจฟืดฟาดของเขาทำเธอวูบวาบจนช่องทางรักเริ่มปริ่มซึมไปด้วยน้ำสีใส สัมผัสนี้ต่างจากครั้งแรก และใช่....นับดาวเผลอไผลไปกับเขา แผ่นหลังขาวแอ่นร่าขึ้นเหนือที่นอนทีละนิดจนในที่สุดก็ถูกยกลอยด้วยมือหนา ปลายลิ้นร้อนจัดลากเลียลงมาเรื่อยๆ จากไหปลาร้า ครอบดูดลงที่ยอดอกสีหวาน ทิวากรยุ่มย่ามอยู่ตรงนั้นไม่นาน เสียงคราวแว่วหวานก็ลอยมากระทบใบหู

"อ้ะ...พี่คะ..ยะ..อย่าดูด" เสียงหวานหูเอ่ยขาดห้วง สองมือเล็กกำจิกที่นอนจนผ้าไหมเกรดเอจนมันยับย่นไปตามรอยนิ้ว

หากแต่คนที่ถูกอ้อนวอนไม่เบาลงสักนิด...ไม่คิดแม้แต่จะเบา...

ปากหยักครอบดูดผิวเนียนละเอียดเข้่ไปจนเต็มทั้งปากก่อนจะขบเม้นเนื้อนิ่มนั่นหนักขึ้น สลับกลับรัวปลายลิ้นจนตุ่มไตเล็กตั้งชัน นับดาวสั่นสะท้านไรขนอ่อนลุกชันไปทั่วสรรค์ภางค์กาย จนแยกไม่ออกด้วยซ้ำ ว่ามันคือความสุขสม…หรือความทรมานทางกาย

ชั่วขณะที่ใช้ปากปรนเปรอด้านบน

นิ้วร้าย ก็ดำดิ่งลงไปป้วนเปี้ยน แถวเนินอวบอูม ที่ยังบวมช้ำจากเหตุการณ์ก่อนหน้าก้านนิ้วหนาสอดแทรกเข้าไปสำรวจภายในโพลงอ่อนนุ่มพรวดเดียวถึงสองนิ้ว นับดาวสะดุ้งเฮือกปลายเท้าเล็กจิกเกร็งสะท้านไปทั้งร่างเพียงชั่วครู่ อาการสั่นเกร็งที่มีอยู่ก่อน ก็ผ่อนลง ทิวากรเห็นดังนั้น จึงออกแรงดูดให้หนักขึ้น พรางสอดนิ้วเพิ่มเข้าไป จาก สอง เป็น สาม นิ้วก่อนจะเร่งขยับเข้าออกจนเสียงปะทะของ ก้านนิ้ว กับน้ำ สีใสข้างใน ดังขึ้นมาเป็นระลอก เพียงไม่นานนัก กายสาวก็สั่นกระตุกบ้วนน้ำหวานสีใส ออกมาโชลมจนเปียกไปทั้งสองง้ามนิ้ว

หลอมรวมกับธารเชื้อพันธิ์ก่อนหน้าน้ำสีขุ่นหยาดเยิ้มไปจนถึงร่องก้น

มือหนาชักออกทันทีที่สมใจอยาก ดวงตาคมกริบกวาดมองร่างบอบบางที่แดงเถือกไปด้วยอารมณ์ปรารถนานิ่งๆ เสี้ยวหน้าคมยังคงเรียบเฉยดังเดิมแม้ว่ากลิ่นกายหอมกรุ่นแสนหวานจะทำเขาสติกระเจิงจนเกินขีดจำกัด

"จะหยุด...หรือให้ต่อ?" เสียงทุ้มแหบพร่าทว่ายังเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังแห่งการกดดันเอ่ยถามคนใต้ร่าง ในขณะเดียวกันมือหนาก็ชักรูดแท่งโอฬารขึ้นลงต่อหน้าเธอ ร่างหนาหดเกร็งไปทุกสัดส่วนตามจังหวะมือที่เคลื่อนไหวหนักแน่นขึ้นเรื่อยๆ นับดาวกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ดวงตากลมโตไล่มองตั้งแต่โคนขาขาว จนถึงท่อนเนื้อสีชมพูเข้ม ที่โอ้มล้อมไปด้วยขดเส้นเลือดน้อยใหญ่ ไหนจะกล้ามท้องนั่นอีก ไม่เว้นแม้แต่สันกรามที่ขบแน่นทุกครั้งที่มือเขาขยับ

'บ้าจริง!' สองแก้มนวลเห่อร้อนเมื่อรูนุ่มนิ่มพลันกระตุกหลั่งน้ำหวานออกมาเรื่อยๆ มันเสียวซ่านจนนับดาวต้องหุบเรียวขาขาวเขาหากันจนเเน่น

‘เธอกำลังมีอารมณ์….ตอนที่เขาช่วยตัวเอง!’

ความเหนียมอายผุดพรายขึ้นเต็มดวงหน้าหวาน แต่ถึงอย่างนั้น ริมฝีปากอวบอิ่มมันดันขยับไปเอง

" บะ..เบาหน่อยได้ไหมคะ"

คนเด็กกว่าแย้มเอ่ยด้วยเสียงสั่นพร่า

" ไม่รู้เหมือนกัน..ว่าจะผ่อนแรงได้แค่ไหนร่างกายเรา เหมือนจะทำพี่คลั่ง" เสียงทุ้มต่ำ เผลอเอ่ยสิ่งที่หัวคิด ดวงตาคมหลุบลงมองจุดเชื่อมต่ออีกครั้ง

มือหนาสาวรูดแกนกาย ก่อนจะ ถลกปลายหัวบานลงถู วนๆ ตรงปากทางรัก และใช่.. ประสบการณ์เนื้อเเนบเนื้อเมื่อครู่นี้ ทำเขาติดใจจนไม่คิดจะคว้าซองฟอยด์ที่วางอยู่หัวเตียงมาสวมอีก แน่นอน มันพึ่งเป็นแค่กับเธอ

"สดนะ"

เสียงทุ้มต่ำเอ่ยเรียบนิ่งคล้ายจะเป็นการแจ้งให้ทราบมากกว่าคำขอ

ปลายหัวบานถูกกด ลงไปในจังหวะ ที่ไม่เบาไม่หนักทันทีที่ความเป็นเธอโอบรัดสะโพกแน่นหนั่นก็บรรเลง ซอยเนิบๆ สั้นๆถี่ๆ คุมจังหวะเรื่อยๆไม่ให้คนใต้ร่าง ต้องลำบากจนเกินไป

"อ้ะ!"

นับดาวเม้มริมฝีปากแน่น กับความอ่อนโยนที่ได้รับ น้ำเสียง สายตา ร่างกาย ลมหายใจ ราวกับเขาเป็นของเธอทั้งหมด เซ็กส์ครั้งนี้ที่ทำเธอวูบหวามจนแทบละลาย

" ลึกกว่านี้ได้ไหม"

"..."

" ขอลึกอีกหน่อย"

แนวฟันกรามขึ้นสันคล้ายเจ้าของมันกำลังอดกลั้นอย่างเต็มที่ และเมื่อเห็นนัยน์ตากลมโตไหวระริก ทิวากรจึงไม่รั้งรอคำอนุญาต แท่งโอฬารก็ถูกเสยกระแทกลงไปจนโคนขาขาวกระทบกันนับดาวเข้าใจได้ทันที คำว่าหน่อยของเขา มันแปลว่า มิดจนสุดโคน...

ความเป็นเธอโอบรัดแท่งโอฬารได้เพียงไม่นาน ก่อนที่แท่งสวรรค์จะถอยออกจนสุด และตอกตรึงมันกลับลงมาอีกครั้งเต็มกำลัง และใส่มวลน้ำลื่นเหนียวที่คั่งค้างอยู่ข้างในล้นกระฉอกจนเปอะเปื้อนไปทั้งหน้าขาของเขาและเธอ นับดาวรู้สึกถึงมวลกล้ามเนื้อที่สอดประสานกันแน่นแนบชิดเธอกลืนกินความเป็นเขาจนหมด ขณะที่ความเป็นเธอยามนี้บวมอ้าจนหน้ากลัว สำผัสภายในเสียดสีจนร้อนผ่าว ขณะที่ภายนอก เสียดเสียวจนตัวลอย

อ๊าาาาา~

เสียงหวานครางกระเส่า ประกายไฟราคาเล่นไปทั่วสรรค์ภางค์กายราวกลับไร้จุดสิ้นสุด ปลายเท้าจิกเกร็งครูดไปกับที่นอน ขณะที่นิ้วมือเล็กกำขยุ้มผ้านวมจนแน่น ร่างกายสั่นไหวหอบสะท้านตามความต้องการที่ลุกโชน ด้วยสรีระที่ต่างกันมากจนเกินไป ในบางครั้งนับดาวจึงเริ่มทนรับความต้องการของคนแก่กว่าไม่ไหว

"อึก...พี่คะ.. บะ เบาหน่อย"

เสียงหวานกระท่อนกระแท่นเป็นครั้งที่สาม ร่างบางหัวสั่นหัวครอนตามแรงขยับโยกที่เริ่มถี่ยิบ ทิวากรหลุบตามองคนใต้ร่างอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะทิ้งความสนใจทั้งหมดลงที่หน้าท้องแบนราบ ที่บัดนี้ความเป็นเขาใหญ่โตแน่นนูน ขึ้นเป็นลำประกาศอาณาเขตเหนือหน้าท้องของเธอ มุมปากเรียบนิ่งพลันกระตุกยิ้ม มือหนาทาบลงไปแตะมันเบาๆดวงตาสีดำสนิทปรากฏร่องรอยแห่งความแปลกใจขึ้นเล็กๆที่ความเป็นเขาฝังลึกในกายเธอได้ถึงขนาดนั้น ทิวากรกลืนน้ำลายหลายอึกจนเจ็บลูกกระเดือก แต่ถึงอย่างนั้น ก็ไม่อาจดับอารมณ์ หิวกระหายต่อคนตรงหน้าลงได้เลย …ยิ่งสำผัส ยิ่งกระสัน…ยิ่งได้กลืนกิน มันยิ่งอยาก….กินแล้วกินอีก

"ต่อเลยได้ไหม ไม่ไหวแล้วว่ะ"

เสียงแหบพร่าที่ฟังดูแล้ว เซ็กซี่ไม่น้อย เอ่ยบงการ

นับดาวที่แม้จะแทบสิ้นไร้เรี่ยวเเรง เครื่องหน้าหวานก็ยังคงพยักหน้าเชิงอนุญาตเบาเครื่องหน้าหวานก็ยังคงพยักหน้าเชิงอนุญาต เมื่อได้รับความยินยอมสะโพกหนาจึงบดขึ้นลง อีกครั้งก่อนจะไต่ระดับขึ้นเป็นหนักหน่วงตามความต้องการที่ไกล้ถึงจุดสิ้นสุดขึ้นทุกขณะ

'ไม่รู้ต้องขอบใจเหล่าสหายไหม ที่เลือกใช้เตียงได้โคตรแข็งแรงขนาดนี้ เป็นครั้งแรกที่ทิวากรนึกขอบใจพวกมัน'

ท่อนโอฬารถูกขยับเสือกไสเข้าออก จนเกิดเสียงเนื้อกระทบกันดังสนั่น หัวเตียงราคาแพงอัดกระแทกโขกผนังดังถี่รัว แรงดึงดันกระแทกเข้าออกหนักหน่วงของเขาทำเธอตัวชายิบ นับดาวรู้สึกราวกับฉี่จะแตกตลอดเวลา ทั้งร้อนลุ่ม และทรมานจนขนอ่อนลุกชันเธอเสร็จสมหลายครั้ง แต่กลับรู้สึกว่ามันยังได้อีก กางเกสรบวมเป่งปวดหนึบจนร่างเล็กสั่นเกร็ง แผ่นหลังเนียนแอ่นลอยขึ้นสูงขณะที่เรียวขาขาวแบะอ้า ตอบรับแรงกระแทกย้ำๆของเขาเพียงไม่กี่นาที เสียงครางหวีดหวิวดังก้องรูนุ่มนิ่มกระตุกตอดรัดแท่งเนื้อที่ยังคาค้ำอยู่ จนคนเหนือร่างต้องกัดฟันกรอดใหญ่

"ซี๊ด~ โคตรแน่นเลย ตอดจนเจ็บ รัดจนแทบขาด"

"อ้ะ~ อ๋าา"

และใช่ สิ้นประโยดนั้น ช่องทางรักที่เขาเสียบเข้าออกจนคุ้นเคยก็คายน้ำหวานออกมาทะลักทลาย และใช่ นัยต์ตาสีนิลมองจ้องจุดเชื่อมต่อไม่ละสายตา

"น้ำเราเยอะมาก.."

“เยอะจนน่าเอาลิ้นไปรอง”

ริมฝีปากหนาหลุดเอ่ยสิ่งที่หัวคิดเสี้ยวหน้าหล่อขึ้นซับสีเลือดจางๆเมื่อรู้ตัวว่าหลุดสิ่งที่ไม่ควรคิด มือหนารั้งข้อเท้า ของสาวร่างเล็ก ขึ้นพาดบนบ่าสะโพกหนา กระแทกเสยขึ้นลงย้ำๆ ถี่รัว ความเสียวแล่นวูบ จนน้ำจากปลายหัวบานไหลปริ่ม

ทิวากรเริ่มคำรามเสียงต่ำ

"แม่งจะแตก"

"ซี้ดดด"

คนปากหนักครางเบาๆ เกิดมาก็หลายปี ยังไม่เคยเสร็จสมไวขนาดนี้ รู้สึกอายเธออยู่เหมือนกัน แต่เมื่อเห็น เด็กที่หน้าแดงซ่าน ก็รู้สึกฮึกเหิมขึ้นมาไม่น้อย

" ข้างในได้ไหม'

" นะ…"

ไม่ใช่เพียงคำขอ หากแต่คนพูดต้องกายทำอย่างนั้นจริงๆ ทิวากรกดแช่แท่งโอฬารจนลึกสุด เขาย้ำๆมันอยู่แบบนั้น เรือดกายหนาหดเกร็งไปทุกสัดส่วน จนกระทั่ง..

นับดาวตาเบิกโพลง สะบัดส่ายศีรษะจนกลุ่มผมนุ่มยุ่งเหยิง ขณะที่ใบหน้าหล่อร้ายยิ้มเจ้าเล่ห์ เขาตอกอัดถี่ยิบ ก่อนจะสั่นจะตุก

เธอรู้สึกได้ถึงแรงผงกมหาศาลข้างใน พร้อมกับการฉีดอัด ที่รุนแรงกว่าครั้งแรก เขาแตกข้างในตัวเธอ อีกครั้ง และครั้งนี้ ดูจะทะลักทลายจนธารเชื้อพันธุ์ย้อนสวนอออกมาอาบโคนขาจนเปียกชื้นเป็นดวงบนเตียงกว้าง

ทันทีที่พายุอารมณ์สงบทิวากรทิ้งร่างลงทับกายคนตัวเล็ก มวลกล้ามเนื้อหนา ยังกระตุก พร้อมกับลมหายใจที่ขาดห้วงยังไม่มีทีท่าว่าจะคงที่ทิวากรเข้าใจได้ทันที ว่าการออกกำลังกายอย่างหนัก เหนื่อยน้อยกว่าที่พึ่งทำเรื่องบนเตียงกับเธอ

ริมฝีปากหนา กดจูบลงบนกระหม่อมคนที่นอนใต้ร่างเบาๆแทนการปลอบขวัญ ตามมาด้วยกดจูบที่ริมฝีปากนุ่มหยุ่นราวกลับเป็นเจ้าของเธอ

นับดาวหน้าซีดหลุบตาหนีชายแปลกหน้าด้วยความประหม่า แม้เธอกับเขา ทำเรื่องนั้นกันไปแล้ว แต่เขาก็คือคนอื่น

คนอื่น แค่คนแปลกหน้า

"เรา....กลับได้หรือยังคะ"

เธอถามเสียงอ้อมแอ้มจนทิวากรต้องปรือตาขึ้นมอง

"คิดว่าเดินไหว?"

"_"