VALERIE HERA
Mariin ang ginawa niyang paghalik sa akin—may kasabikan. Nabigla ako ro'n at tila nawala sa aking sarili kaya naman lumipas pa ang ilang segundo bago ko siya nagawang itulak. At saka ko pinalipad ang kanang palad ko sa pisngi niya, dahilan para tumagilid ang kaniyang mukha. Um-echo pa ang tunog ng sampal ko dahil sa sobrang lakas nito.
“This is my last warning, Jake. Tigilan mo na ‘ko! Utang na loob! Hindi ako si Phoenix at ayokong maging s’ya!” Pati ang boses ko ay um-echo rin sa sobrang lakas, nanginginig pa 'yon sa galit.
Pinukol ko siya nang masamang tingin bago ko siya iwan mag-isa. Hindi ako sa kwarto tumungo. Sa labas. Sa garden. Parang gusto kasing lumabas ng mga luha ko, at kung sa kwarto ako pupunta, baka magising lang ‘yung dalawa.
Sa gawing sulok ng garden ako
