Elora's POV
Tulala lamang akong nakatitig sa kesame, pinapakiramdaman ko ang aking katawan. Natatakot ako na gumalaw dahil alam ko na mapapangiwi lang ako sa sakit ng buong kalamnan ko.
Kanina pa ako gising pero nanatili padin akong nakahiga at nakatulalang nakatitig sa kesame.
Pag gising ko ay wala na si kuya Arzhel sa tabi ko, nagpapasalamat nadin ako na hindi ko nasilayan ang pagmumukha niya.
Nakamao ko ang aking mga palad, umusbong muli ang matinding galit ko dito. Wala akong ibang magawa kundi ang lumuha na lamang ngayon.
Kapag naisip ko ang nangyari kay ate ay labis ang galit ko para dito. Nagpupuyos ang puso ko para dito. Pati sa sarili ko ay labis ang pagsisisi ko na hindi ko man lang nakita ang kapatid ko, ni wala man lang akong ka alam alam na nag aagaw buhay na pala ito. S
