KABANATA 11

2477 Words

Third Person's POV Huminga siya ng malalim at pikit matang binuklat ang manipis na papel na maayos na nakatupi. Pigil ang kanyang paghinga nang simulan niyang basahin ang mga letrang nakasulat roon. Bunso, Hindi ko alam kung saan ako magsisimula. Pero kung sakaling mabasa mo ito ay nasisiguro ko na wala na ako. Mariin siyang napapikit at agad na nagsi bagsakan ang mga luha mula sa kanyang mga mata. Sa unang mga kataga palang ay para na siyang pinapatay, nanghihina at nauubos ang kanyang lakas. Gusto na lamang niyang wag ituloy ang pagbabasa dahil baka hindi niya na makayanan pa at tuluyan ng mawala sa sarili. Ngunit pinilit niyang ituloy kahit pa madudurog na siya. Tumataas baba nadin ang kanyang dibdib dahil sa mga hikbing gustong kumawala sa kanyang bibig, ang bigat na nararamdam

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD