Kapıdan içeri giren genç adama şaşkın bir yüz ifadesiyle bakıyordu Reyhan. Yemeğe Tarık'ın da davetli olduğunu bilmediği için şaşkındı. Ne Kerime, ne de Nazım onun geleceğini söylememişti. Salonun köşesindeki yemek masasına tabakları yerleştirirken, elindeki tabakla donup kalmış, içeri giren adamı izliyordu. Nazım ve Kerime ona hoşgeldiniz derken, kendisi henüz ağzını bile açamamıştı.
Tarık salondan içeri girince, göz göze geldiği Reyhan'ın suratındaki ifadeden kendisini gördüğüne şaşırdığını anladı. Buraya davetli olduğunu bilmediği gayet açıktı. Bilseydi gelir miydi? Bu sorunun cevabını kestiremedi. En azından sadece şaşkındı Reyhan. Kızgın ya da küsmüş gibi bakmıyordu. Dudaklarının arasından kendisine
"Hoşgeldin Tarık."dediğini duyunca "Hoşbuldum Reyhan." dedi alçak bir sesle.
"Karım
