"นี่นายทาเคชิ ปล่อยฉันนะ ปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้ " แอนนาตะโกนต่อว่าเขา ทั้งๆ ที่หัวหล่อนคะมำลงข้างล่าง เพราะเขาแบกร่างหล่อนพาดบ่าเอาไว้
ทาเคชิไม่ตอบเขาเหลือบมองก้นสวยที่น่าตีนั้น ก็อมยิ้ม
"หึคราวหลังก็อย่ามาท้าทาย " เขาพูดเสียงเรียบแต่ร่างสูงยังคงพาร่างเล็กนั้นเดินกลับมายังห้องพัก เขาไม่อยากให้เจ้าหล่อนอยู่ตรงนั้นนานนัก มืดๆ ค่ำๆ มันอันตราย
ตุ๊บ!! ร่างเล็กถูกวางลง ร่างเล็กเซเล็กน้อย ยังดีที่ขาเรียวยันพื้นทรายไว้ได้ หล่อนหน้ามุ่ย มองหน้าเขานิ่ง
"นี่นาย ฉวยโอกาสถูกตัวฉันใช่มะ" แอนนาเชิดหน้าพูดกับ
"ใครเขาอยากจะถูกตัวเธอ ไม่เห็นจะน่าจับสักนิด"
"นี่นาย!! " แอนนาชี้หน้าเขา แต่หล่อนก็ไม่อยากต่อปากต่อคำกับเขามากหล่อนอยากรู้เรื่องของยูริเสียมากกว่า
"เอ่อๆ แล้วที่นายบอกว่ายูริปลอดภัยดีเพราะอยู่กับเค็นตะเหรอ"
"อืม"
"ทั้งสองคนชอบกันเหรอ " แอนนาถามเพราะความอยากรู้
"ทำไมเหรอ อกหักหละซิ " เขาเอียงห
