Chapter 1 #TalambuhayNiRandy

626 Words
Mr.Marco Gumabao as Sir Randy Magandang buhay sa lahat! Ako nga pala si Sir Randy De Dios, turning 30 at titser ng San Vicente de Paul Elementary School, dito sa San Vicente, Naga, Camarines Sur. Closet Bisexual, ayaw ko pang magladlad eh, 4 years na akong guro, 2 years akong nagturo sa isang private school, at 2 years na ako dito sa San vicente. Anim na sections ang tinuturuan ko, dalawang grade 4, dalawang grade 5, at tatlong grade 6, science and filipino ang tinuturo ko, maswerte kung halos 30 students lang ang estudyante ko, eh kaso halos 50 sila at ang mas masaklap, ang kukulit pa nilang lahat! Huhuhu... Nakakabawas ng ganda este gwapo looks. Ang eskwelahan namin ay NASA gitna ng bayan, malapit sa plaza at brgy.hall, sa unahan mapapansin mo agad ang pangalan ng school, malamang hehe, pagpasok mo sa loob, pag pinapasok ka ni manong guard, makikita mo sa left ang malaking canteen, 3 storey building ng grades 1 at 2, na natatakpan ng kaunti ng stage, sa gitna ang covered court, sa harap nito ang 3 storey building ng grades 3 and 4 at sa kanan ang 3 storey building ng grades 5 and 6 at pinapatayo pa ni mayor ang para sa grade 7 dun sa likod, malawak pa kasi ang likod ng school namin, pero may sinkhole, Ewan ko ba Kay madam principal! Ayaw patakpan! Baka daw kasi magalit any mga engkanto!?! Seryoso?!? Hahaha so 1950s.kaya ayun may takip lang yun ng yero. kilala ko na ang mga estudyante ko. May mga #teamnerds yung mga subsob tlga sa pag aaral, pati sa libro at notebook, subsob ang mukha, tahimik sila, Hindi nagpapaistorbo. mga #teamGL ganda lang, gwapo lang, yung mga pa teenagers kong mga anak na hilig magsuklay ng buhok at isubsob sa espasol este sa baby powder ang mukha. Mga #teampabida yan yung mga estudyanteng makukulit, maiingay, pabibo/pabiba kung sumagot pero Mali Mali naman. Mga #teambully yung mga estudyanteng maldito, maldita, mga madalas mapatawag sa guidance o principals office at #teamspecial eto yung mga estudyanteng may sariling Mundo, pero mababait sila, minsan makulit at Hindi masaway. Isa na dyan si Junie, grade 4 student ko, haynaku! Yang batang yan! Pumasok na ako sa una Kong classroom at ako ang first subject science, sa section nila junie, grade 4 section waling-waling, "Good Morning Class!" Panggulat kong sabi sa mga estudyante ko. "Good Morning, Sir Randy! Mabuhay!" sabi nila, "Take your seat" sabi ko, "Thank you, Sir Randy." sabi nila, nakapag pray na sila bago ako pumasok sa classroom, nag check ng attendance, at dumako sa discussion na sinasamahan ko ng kaunting patawa para Hindi boring (take note: partida, lalaking lalake ako kumilos dyan haha) na bad mood lang ako nung sumagot si Junie sa recitation. "Junie, what can you see in the middle part of the earth?." (Tinuro ko yung core ng earth) sumagot ba naman ng "Sir, Neverland o Argathra."-Junie, (malalim na kasagutan) tawanan yung mga kaklase niya, Parang Ewan kasi yung sagot. Sabi ko, "Neverland? Mas malaki ba yan sa MOMOLAND at LALALAND?" tawanan sila except Kay junie na napahiya. "Ewan ko sayo junie, seat down." Tumawag pa ako ng iba pang mga estudyante para sumagot sa parts of the earth picture ko. Naging tahimik si junie hanggang matapos ang klase. Hindi ko na lang siya kinausap kasi sanay na ako sa batang yan until nangyari ang isang aksidenteng babago sa relasyon namin bilang titser at estudyante. ITUTULOY. AUTHOR'S NOTE: salamat po sa mga nagbabasa at magbabasa pa lang don't forget to vote, add to sa library nyo, pa follow nyo rin po ako at kung may positive/negative comments kayo, push, i appreciate that, meganon! Pa dedic din kayo if you like guys ok. Thank you guys.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD