Cherishing the Art of Marriage

Chapter 1

“Bonjour maman, papa” “Good morning mommy, daddy” naka ngiting bati ko sa mga magulang ko, ilang buwan palang akong na rito sa France pero kabisado ko na ang lenggwahe nila. Must be a gene’s familiarity dahil kahit naman sa pilipinas ako pina laki ay sa France pa rin naman ako pinanganak.

“Wow, tu apprends si vite hein” “ Wow, you learn so fast huh” nama manghang sambit ni mommy sa akin. Ngumiti naman ako sakanya nang mayabang. I had to learn their language so fast dhail ayokong may palaging bitbit na interpreter, na aalibadbaran ako. Marunong silang mag salita ng tagalog pero hindi sila ganoon ka galing mag salota kaya wala akong choice kung hindi ma tuto mag French, lalo na mukhang ma init ang dugo ng tiyuhin ko sa akin.

“Je devais parler à maman, pour que nous nous comprenions mieux.” “I had to mom, for us to understand each other better” naka ngiting sagot ko sakanya. Ngumiti naman ito sa akin at lumapit sa akin para yakapin ako.

“Merci de vous être ajusté pour nous, bébé” “Thank you for adjusting for us, baby” naka ngiting bulong sa akin ni mama. Ngumiti naman ako sakanya.

“Pas de problème maman, ce n'est pas si grave en fait.” “No problem mom, it's not that big really” naka ngising sagot ko sakanya at humiwalay na sa yakap. Hindi palaging umu uwi si daddy sa ngayon dahil abala pa ito sa negosyong pina palago niya.

“Quand est-ce que papa va revenir, maman ?” “When will daddy return, mom?” tanong ko sakanya. Tumingin naman ito sa akin at ngumiti.

“Bientôt, bébé. Pourquoi ? Tu misses ton papa ?” “Soon, baby. why? you miss your daddy? “ tanong niya sa akin. Tumango naman ako sakanya dahil b ukod s ana mimiss ko na siya ay talagang na iirita ako sa presensya ng kapatid niyang si Spencer.

“Pourquoi l'oncle Spencer vit-il ici de toute façon ? ” « Why is uncle Spencer living here anyway?” tanong ko kay mommy, alam ko ay may pamilya siya pero rito siya naka tira?

“Pourquoi bébé ? Il a les mêmes droits de vivre dans cette maison, y a-t-il un problème ?” “Why baby? he have the equal rights to live in this house, is there a problem?” tanong niya sa akin pero agaran akong umiling sakanya.

“Rien maman” “Nothing mom” naka ngiting sagot ko sakanya. Tumango naman siya sa akin at nag pa alam na dahil mag lu luto pa siya. Habang ako naman ay umupo sa may sofa sa may sala.

“J'ai entendu que tu demandes à ta mère pourquoi je vis avec vous trois ici, dans cette maison.” “I heard you are asking yourn mom why I am living iwth you three here, in this house” biglang sulpot ni Spencer sa gilid ko. Hindi ko naman siya tinapunan nang tingin at pa tuloy lang ako sa pag babasa ng English French dictionary na hawak ko.

“Oui, en tant que ta nièce, je suis curieuse, tonton, tu sais ? Tu as ta propre famille mais ici tu vis avec mes parents, c'est juste tellement étrange.” “Yes, as your niece, I am curious uncle, you kniw? you have your own family but here you are living with my parents, it's just so weird” naka ngiting sagot ko sakanya at ibinaba na ang dictionary na hawak ko at hinarap ko siya.

“Que t'est-il arrivé aux Philippines, Aurora ? Je ne savais pas que tu grandirais comme ça.” “What happened to you in the philippines, Aurora? I did not know that you will grow up like that” kunwaring concern na tanong niya sa akin kaya na tawa ako nang mahina sa sinabi niya.

“Instinct de survie, je ne suis pas une proie facile, Spencedr. J'ai vécu ma vie aux Philippines en mode survie, je n'y ai pas vécu pour être une princesse mais pour être un guerrier pour une certaine raison. ” ” Survival instinct guess, I am not an easy prey, Spencedr. I lived my life in the philippines with pure survival, I didn't live there to be a princess but to be a warrior for a certain reason” naka ngising sagot ko sakanya. Na tawa naman ito nang ma lakas sa sinabi ko.

“Bien sûr, tu n'étais pas censé vivre là-bas comme ce que tu vis ici, c'est les Philippines, pas la France, Aurora.” “Of course, you were not supposed to live there like what you are living here, it's the philippines, not France, Aurora” nang iinsultong sagot niya sa akin kaya nginisian ko siya.

“Je n'y ai pas vécu comme une princesse pour une raison, et je sais que tu sais pourquoi, au revoir tonton, à bientôt” “I did not live there like a princess for a reason, and I know you know the reason why, good bye uncle, see you” naka ngising sambit ko sakanya at umalis na ako sa harapan niya. Nag lakad ako pa labas ng bahay at dumiretso ako sa may hardin ng bahay.

“Greetings, Aurora,”

Bumaling ako sa may pinang galingan ng boses at agaran akong ngumiti nang makita ko kung sino iyon.

“Head mistress,” naka ngiting bati ko sakanya.

“Did you meet your uncle Spencer?” naka ngising tanong niya sa akin. Tumango naman ako sakanya at ngumiti.

“He is very aloof and very hot headed, or sa akin lang? dahil para saanya inagaw ni daddy ang dapat para sakanya, tapos na dadamay lang ako,” naka ngising sagot ko sakanya. Tumango naman si head mistress sa sinabi ko.

“You’re right, Aurora. He doesn’t like your presence very much because he thinks that your dad stole his shares on the company, his position, his wealth, kaya hindi rin siya uma alis sa bahay niyo dahil pinapaniwalaan niya na sakanya dapat ang bahay na tini tirhan niyo ngayon,” nak angising sambit ni head mistress sa akin.

“He is old enough to know that it’s not even my father’s fault, hindi naman ka salanan ni daddy kung siya ang pinili ni lolo’t lola bilang tagapag mana,” naka ngusong sagot ko sa head mistress.

“That is something he won’t understand because he is selfish, his mind is too clouded now,” sagot naman nito sa akin. Bumuntong hininga ako sa sinabi niya at tumango.

“It’s a pity, dahil sag alit niya ay hindi ko man lang maka bonding ang mga pinsan ko,” nang hihinayang na sambit ko habang ini isip ko kung paano maging ma ilap ang mga pinsan ko kahit noong mga panahong dumalaw sila dito para kamustahin si Spencer.

“Basta kahit anong mangyari, Aurora. Don’t ever trust him, kahit sa kaliit liitang bagay ayb huwag na huwag mo siyang pagkaka tiwalaan, people’s greed and evilness is something a child should know in the first place, hindi ka sasantuhin ng demonyong kayang kayang suwagin ang mga magulang mo,” sambit ni head mistress sa akin.

Tumingin naman ako sa head mistress nang may halong pag tatakha.

“As for someone who’s a stranger to my family, you know us very well huh,” sagot ko sakanya. Tumingin naman ito sa akin at ngumisi.

“You’re a very smart girl, Aurora. And I wonder if you will take business in the near future,” sambit niya sa akin. Bumuntong hininga naman ako sa sinabi niya at nag isip isip kung business nga ba ang ku kunin kong program kapag lumaki na ako.

“Maybe, wala naman po akong na iisip nha iba pa,” naka ngising sambit ko sakanya.

“Then, I will look forward to you, on our domain, I will patiently wait for your grace,” naka ngising sagot niya sa akin. Ngumisi naman ako sakanya at tumango ako.