“แล้วถ้าอยากรักเอม เอมจะเปิดโอกาสคบกับพี่ไหม”
“พวกแกว่ามันจะมีความรักสำหรับคนแบบนี้อยู่จริง ๆ เหรอวะ” เอมอรถามเพื่อน ๆ ของเธอขึ้นหลังจากปรึกษาเรื่องที่รพีพัฒน์ได้พูดกับเธอวันก่อน เพราะเธอไม่สามารถเอาเรื่องพวกนี้ออกจากหัวได้เลยสักนิด แม้จะบอกตัวเองไปแล้วว่าอย่าไปใส่ใจคำพูดของคนอย่างรพีพัฒน์ แต่ไม่รู้ทำไมหัวของเธอกลับไม่ฟังเลย
“ยังไงเขาก็เป็นคนนะ การที่เขาจะรู้จักรักรู้จักเกลียดมันเป็นเรื่องปกติอ่ะ” ปูเป้ตอบออกมาอย่างที่คิด
“แต่มันก็เชื่อยากนะ ผู้ชายคนนั้นเข้ามาในชีวิตยัยเอมเพราะต้องการช่วยน้องของเขา อยู่ ๆ บอกมาว่าอยากรักแบบนี้มันดูไม่น่าเชื่อเท่าไหร่อ่ะ” หลินหลินแย้งออกมาอย่างที่คิด
“แต่ถ้าเขาไม่ได้คิดอะไรกับยัยเอมจริงทำไมเขาไม่ปล่อยยัยเอมไปสักที ในเมื่อตอนนี้น้องเขาก็หมั้นไปแล้ว อีกอย่าง ถ้าคิดจะทำให้น้องสมหวังทางที่ง่ายที่สุดคือการไปคุมอคิณปะไม่ใช่ยัยเอม” ปูเป้แย้งกลับไปในแบบที่ตัวเอ
