“หือ ๆ ๆ” เสียงฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดีของเอมอรดังขึ้นในห้องนอนที่คอนโดของเธอระหว่างนั่งแต่งหน้าเพื่อไปเรียน
และใช่ ในที่สุดความพยายามของเธอก็เป็นผลเมื่อรพีพัฒน์ที่ทำเป็นเสียงเข้มเสียงแข็งว่าไม่มีทางปล่อยเธอออกมา แต่สุดท้ายเขาก็เป็นผู้ชายที่แพ้ลูกอ้อนผู้หญิงอย่างที่เธอไม่อยากเชื่อ ผู้ชายแบบนี้ใครได้ไปเป็นแฟนคงทั้งโชคดีและโชคร้าย โชคดีที่อยากได้อะไรก็อ้อนได้ แต่คงโชคร้ายอาจจะไปแพ้ลูกอ้อนผู้หญิงอื่นได้
“เสร็จหรือยัง” เสียงเข้มดังขึ้นพร้อมประตูห้องนอนถูกเปิดออกด้วยฝีมือของรพีพัฒน์ที่เป็นคนขับรถมาส่งเธอที่นี่และกำลังจะขับรถไปส่งเธอที่มหาลัยนั่นเอง
อย่างขัดใจที่ถูกตาม แต่เพราะว่าตอนนี้เธออารมณ์ดีเลยถือเป็นโชคดีของเขาที่เธอไม่อยากหาเรื่อง
“ไม่เข็ดใช่ไหม!” แล้วเสียงเข้มก็ดังขึ้นหลังจากเอมอรลุกขึ้นจากโต๊ะเครื่องแป้ง
“อะไร เอมยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ!” เอมอรแย้งขึ้นเสียงแข็งทันที เพราะเธอยังไม่ได้ทำอะ
