“พวกนั้นยังไม่หยุดอีกเหรอคะ นี่เขาต้องการให้มันเป็นแบบไหน จะฆ่าจะแกงกันหรือไง” หญิงสาวมีสีหน้าตกใจและกังวลใจอย่างมาก “แล้วอย่างนี้คุณคาร์ลจะปลอดภัยหรือเปล่าคะ”
“ความจริง ตอนนี้นายตะวันก็กำราบพวกมันได้แล้วครับ แต่มันไม่อยากเสียศักดิ์ศรี เลยส่งคนมาคุมเชิงเฉย ๆ มันไม่กล้าลงมือทำอะไรแล้ว ไม่อย่างนั้นนายของมันไม่เอามันไว้แน่ และถ้าเป็นไปได้ ผมไม่อยากให้พวกมันมาทำให้คุณรำคาญใจ ส่วนคุณคาร์ล จะมีคนของคุณคาร์ลเองและคนของนายคอยเฝ้าด้วยครับ”
เนตราได้ยินอย่างนั้นก็สบายใจขึ้นมาก หากยังไม่คลายกังวลเสียทีเดียว เธอก้าวไปชิดเตียง แล้วก้มลงกระซิบเสียงอ่อนหวาน
“หายไว ๆ นะคะคาร์ล” จากนั้นเธอก็ตัดใจเดินตามบอดี้การ์ดไป
เธอไปเพียงไม่นาน ปภาดาก็กระหืดกระหอบมาถึง เป็นไปอย่างที่มาโนชญ์คาดเดาไม่ผิดเพี้ยน
“ยายเนตรมาหรือเปล่า” กระชากเสียงถามทนายร่างท้วม
“อ้าว ก็คุณบอกเองว่าคุณเนตรกลับกรุงเทพแล้ว” เขาทำหน้าพิศ
