"อย่างฝนพอจะเป็นคู่ควงพี่ต้นได้ไหมคะ!"
ฉันรวบรวมความกล้าถามออกไป แต่ไร้วี่แววคำตอบจากเขาเลย พี่ต้นกล้าเปิดไฟเลี้ยวออกรถอีกครั้ง แต่ทางที่เขาพาฉันไปมันไม่ใช่ทางกลับคอนโดของฉัน
"เราจะไปที่ไหนกันคะ"
พี่ต้นกล้าไม่ตอบ เขาเลี้ยวเข้าคอนโดหรูใจกลางเมืองที่ส่วนใหญ่จะสร้างเป็นห้องเพนส์เฮ้าส์ซะส่วนใหญ่ ดูจากอาคารภายนอกแล้ว ที่นี่ราคาแพงหูฉีกแน่นอน แต่ระดับอย่างครอบครัวเขาคงซื้อได้ไม่ยากเท่าไหร่ถ้าเทียบกับครอบครัวฉันเรายังห่างกันเยอะถึงแม้บ้านฉันทำธุรกิจจนมีบ้านหลังใหญ่มีที่ดินหลายแปลงก็เถอะ
พี่ต้นกล้าขับรถเข้าไปจอดในลิฟต์ขนาดใหญ่แล้วหันมามองฉันที่นั่งตื่นเต้นด้วยความแปลกใหม่
"กลัวเหรอ"
"ไม่ค่ะ..แค่ตื่นเต้น"
พอลิฟต์จอดพี่ต้นกล้าขับรถเข้าที่จอดรถของเขา เขาเดินลงจากรถอ้อมมาเปิดประตูให้ฉันและพาฉันเดินเข้าประตูกระจกเลื่อนอัตโนมัติ เขาเดินจูงมือฉันตรงเข้ามายังประตูบานใหญ่แตะคีย์การ์ดหนึ่งทีแล้วผลักม
