บทที่ 18
“อื้อ” เสียงครางของมะปรางดังขึ้น ผมตั้งใจปลุกเธอให้ตื่นในเวลาช่วงค่ำของวัน หลังจากที่เราสองคนนอนหลับมานาน ผมมองเวลาหน้าจอโทรศัพท์มือถือ บอกเวลา 20:26 น.
“ตื่นได้แล้ว” ผมเดินไปเปิดไฟในห้อง แล้วเขย่าตัวของเธอเล็กน้อย รู้สึกได้ถึงความร้อนในร่างกายของเธอ มะปรางลืมตาขึ้นช้าๆ สีหน้าของเธอดูไม่ดีนัก “ไปอาบน้ำจะได้กินข้าว” ผมพูดพร้อมดึงผ้าห่มออกจากร่างกายเปลือยเปล่าของอีกฝ่าย ทำให้เธอนอนขดตัวงอเหมือนกุ้ง
“หนาว ไม่อาบได้ไหมคะ” เธอลุกขึ้นนั่งพร้อมเอามือกอดอกตัวเองเอาไว้ เมื่อพบว่าร่างกายไม่ได้สวมใส่เสื้อผ้า ผมยื่นผ้าเช็ดตัวให้ มะปรางรับมันไปอย่างรวดเร็ว เธอก้มหน้าตลอดเวลาอาจเป็นเพราะเธออายกับเรื่องที่เกิดขึ้น
“ไปอาบน้ำจะได้มากินข้าว” ผมพูดแค่นั้นก็เดินหายเข้ามาในห้องน้ำ ใช้เวลาอยู่ไม่นาน
มะปรางที่ตอนนี้สวมเพียงผ้าขนหนูผืนเดียวพันรอบหน้าอกเอาไว้ นั่งรอผมอยู่บนเตียงนอน ผมเดินเข้าไปใกล้ก่
