00:30 น. กริ๊ก!
“พี่วิน…” เมจิเอ่ยเสียงหวานถามขึ้นในทันทีหลังจากที่ประตูห้องปิดสนิท
“ใช่ เฮียคงดูออก…แต่ไม่มีอะไรหรอก ปกติไม่ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวกันอยู่แล้ว” เสียงทุ้มเอ่ยตอบคำถามที่เขารู้ดีว่าคนตัวเล็กน่าจะกังวลอยู่แต่ก็อย่างที่บอกทั้งตัวเขาเองและเวย์ไม่ยุ่งเรื่องส่วนตัวของกันและกัน
“ค่ะ ถ้างั้นเมขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะ” ใบหน้าสวยพยักหน้าน้อยๆ อย่างเข้าใจก่อนเตรียมจะปลีกตัวเดินเข้าห้องตัวเอง
“เดี๋ยว ทำไมไม่ปฏิเสธมัน” ร่างสูงถามสิ่งที่ยังคาใจอยู่อีกครั้งพร้อมกับปลดกระดุมแขนเสื้อแล้วพับถกขึ้นมากองไว้ตรงศอก
ร่างบางที่หันหลังเตรียมจะเดินเข้าห้องชะงักเท้าลงก่อนจะหันกลับมาเผชิญหน้ากับใบหน้าหล่อที่กำลังใช้สายตาคมปราดมองลอดผ่านแว่น…นี่เขาไม่พอใจเธอเรื่องนี้อย่างนั้นหรอ?
“หรือที่ไม่ปฏิเสธคือสนใจมัน” วินพูดพร้อมกับย่างสามขุมเข้ามาหาเธอ
“ไม่ใช่ เมแค่ไม่รู้ว่าจะตอบว่าอะไร”
คำตอบของเมจิทำให้คิ้วห
