หาชู้รุมเมีย (NC20+)

"ฮัลโหล ว่าไงมึง" "ไอ้ต้น คืนนี้ว่างรึเปล่า ออกเป็นเพื่อนกูหน่อยดิ" "เออ มึงนี่นะไอ้ปอ โทรมาหากูก็มีอยู่เรื่องเดียวนี่แหละ" "ฮ่าๆ เอาน่าเพื่อน อีกไม่กี่วันกูก็จะเข้ากรุงเทพละ ถือว่าส่งท้ายให้หน่อยละกัน" "อืมม.. เอาเป็นกินข้าวกันอย่างเดียวไม่ได้เหรอวะ ช่วงนี้กูไม่ค่อยมีอารมณ์อยากเที่ยวสักเท่าไหร่" "ปัดโธ่! เพราะงี้ไงมึงถึงไม่เสียซิงสักที หล่อๆ อย่างมึงแต่ไม่ยอมออกไปเจอแสงสีมันน่าเสียดายนะเพื่อน" ต้นนึกถอนใจกับคำพูดของเพื่อนใส่หูโทรศัพท์เบาๆ เพราะเขาก็เบื่อหน่ายกับการครองโสดในวัย 22 ปีอยู่เหมือนกัน ในขณะที่เจ้าปอเพื่อนเพลย์บอยของเขากลับเปลี่ยนหญิงเป็นว่าเล่นแถมยังชอบเล่าเรื่องบนเตียงอวดให้ฟังอย่างสนุกปาก เขาคิดลังเลสักพักก่อนจะตัดสินใจปฏิเสธแต่ยังไม่ทันจะอ้าปากเพื่อนก็พูดสวนขึ้นมาก่อน "มึงจำพี่บัวได้รึเปล่า? พี่สาวคนสวยของมึงที่อยู่ร้านขายของหัวมุมถนนนั่นน่ะ" "อยู่ดีๆ ถามทำไมเนี่ย.. เค้าไปอยู่กรุงเทพตั้งนานแล้วไม่ใช่เหรอ" "ไม่กี่วันก่อนกูจอดรถซื้อของร้านนั้นพอดี เข้าไปในร้านก็ตกใจเลยว่ะ พี่บัวกลับมาแล้วนะ แถมยังเป็นสาวสวยเต็มตัวยังกับคนละคนเลยล่ะ" "อะ-เอ่อ...... จริงเหรอวะ" "ฮ่าๆๆ อึ้งเลยดิ.. ก็รักแรกของมึงนี่หว่า" "อะไร.. กูลืมเค้าไปตั้งนานแล้ว" ต้นใจเต้นแรงขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินชื่อพี่บัวอีกครั้ง ภาพพี่สาวคนสวยผู้เรียบร้อยที่คอยส่งยิ้มให้เขาขณะเดินสวนกันในโรงเรียนผุดลอยขึ้นมาในหัวอย่างช่วยไม่ได้ ด้วยความที่บ้านของพี่บัวเป็นร้านขายของชำทำให้เขามีข้ออ้างที่จะแวะเวียนไปทำทีซื้อของเพื่อจะได้มีโอกาสแอบคุยแอบมองเธออยู่บ่อยๆ จนกระทั่งเธอเรียนจบก็ย้ายไปใช้ชีวิตอยู่ในเมืองใหญ่นั่นทำให้รักแรกในชีวิตวัยรุ่นของเขาจบลง "มึงจะลืมอะไรยังไงก็ช่างเหอะ แต่คืนนี้มึงต้องไปกับกู เพราะพี่บัวจะไปเที่ยวกับพวกเราด้วย" "เฮ้ย! มึงเอาดีๆ ล้อเล่นแบบนี้ไม่ขำนะเว้ย" "กูจะล้อเล่นทำไมวะ พอดีวันนั้น.. กูคุยกับพี่บัวแล้วเค้าบอกว่ากำลังเบื่อๆ กูเลยลองชวนเที่ยวแบบขำๆ แต่พี่บัวตกลงเฉยเลยว่ะ" "ห๊ะ?... อะ-เอ่อ... แล้ว.. แล้วกู.." "เอ่ออออ กูรู้หรอกน่าว่ามึงชอบพี่บัว กูเลยลองถามพี่เค้าว่าจะชวนมึงไปด้วย.. เค้าโอเคนะ บอกว่าจำมึงได้ แถมยังบอกว่าคิดถึงน้องต้น" "มึงเอาดีๆ" "ฮ่าๆๆ ใจสั่นเลยสิมึง ทีนี้ยังอยากจะนอนเหงาอยู่บ้านคนเดียวอีกรึเปล่า ยังไงดีครับคุณต้น จะไปไม่ไป?" "เออๆ.. ไปก็ได้.." "มันต้องอย่างง้านนน.. เตรียมตัวสนุกกันได้เลย ไว้กูไลน์บอกนะว่าจะไปร้านไหน.. แค่นี้นะ" พอเพื่อนกดวางสายเสร็จต้นก็ถึงกับหลุดยิ้มกว้างออกมาคนเดียว เขากำลังจะได้เจอรุ่นพี่คนสวยที่เป็นรักแรกของเขาอีกครั้งหลังจากหายไปจากชีวิตเขาหลายปี คำพูดของเพื่อนที่บอกว่าพี่บัวสวยขึ้นกว่าเดิมราวกับเปลี่ยนไปเป็นคนละคนยิ่งทำให้เขาตื่นเต้นจนเก็บอาการไม่อยู่รีบดีดตัวเองออกจากที่นั่งแล้วไปค้นหาเสื้อผ้าในตู้ เลือกชุดที่คิดว่าดูดีที่สุดเพราะอยากสร้างความประทับใจให้พี่สาวตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น . . . เมื่อเวลานัดหมายมาถึง ต้นยืนอยู่หน้าร้านคาราโอเกะในตัวเมืองด้วยความตื่นเต้นเพราะเขากำลังจะได้เจอพี่บัวแล้ว รอสักพักเพื่อนเพลย์บอยของเขาก็เดินออกมารับเพื่อพาเข้าไปด้านในด้วยกัน "ไอ้ต้น ทำไมมาช้าจังวะ "เออน่า.. ก็มานี่แล้วไง.. แล้วพี่บัวล่ะ มายัง?" เขาไม่กล้าที่จะมาก่อนเวลาเพราะไม่อยากโดนเพื่อนล้อ "ฮ่าๆ รีบถามหาสาวเลยนะมึง.. พี่บัวอยู่ด้านในแล้ว ถ้ามึงมาช้ากว่านี้อีกนิดนะ กูจะสนุกกับพี่บัวคนเดียวละ" "เฮ้ยๆๆ ไอ้ปอ พูดให้มันดีๆ หน่อย.. เข้าไปกันเหอะ" ปอหัวเราะอย่างอารมณ์ดีแล้วเหวี่ยงแขนขึ้นคล้องคอเพื่อนพาเดินเข้าไปด้านในร้านที่มืดสลัวและมีเสียงเพลงดังลั่น ต้นพยายามสอดส่องไปมารอบร้านเพื่อมองหาพี่สาวคนสวยของเขา แต่เพื่อนก็พาเดินผ่านกลางร้านเข้าไปโซนด้านในที่แบ่งเป็นห้องคาราโอเกะส่วนตัวดูมิดชิด "เอ่อออ.. ต้องใช้ห้อง VIP เลยเหรอวะ" ต้นถามเพื่อนด้วยความสงสัย "อืม พี่บัวบอกอยากร้องเพลงน่ะ แล้วก็ไม่อยากอยู่โซนรวมด้วย บอกว่าอายคนอื่น" "อายอะไรวะ?" "เดี๋ยวมึงดูเองละกัน" เจ้าปอยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะเปิดประตูห้องพากันเข้าไปด้านใน ต้นถึงกับใจเต้นแรงในอกทันทีที่ได้เห็นพี่สาวคนสวยกำลังส่งยิ้มหวานมาให้ พี่บัวในตอนนี้แตกต่างจากภาพในความทรงจำของเขาโดยสิ้นเชิง เธอดูเป็นผู้หญิงเต็มตัวและมีเสน่ห์ดึงดูดน่ามองไปทุกจุดจนเขาไม่รู้จะวางตาไว้ตรงไหน พี่บัวนั่งรออยู่ตรงโซฟาสวมชุดเดรสกระโปรงสั้นที่พริ้วบางแนบเนื้อเห็นทรวดทรงส่วนเว้าส่วนโค้งอย่างชัดเจน โดยเฉพาะช่วงบนที่เป็นสายเดี่ยวคล้องไหล่และคอกว้างคว้านลึกจนเห็นร่องอกเกือบทั้งเต้าจนแทบไม่ต้องเดาว่ารูปทรงเต็มใบมันน่ากินขนาดไหน "น้องต้น! มาแล้วเหรอคะ.. หูยยย ไม่เจอกันนานหล่อขึ้นนะเนี่ย" "สะ-สวัสดีครับพี่บัว.. พี่ก็.. สวยขึ้นมากเลยนะครับ" "ฮ่าๆ ปากหวานเหมือนกันนะเรา มานั่งเลย จะได้คุยกันยาวๆ" "ครับๆ" ขณะที่ต้นกำลังเดินตามเจ้าปอเข้าไปนั่งฝั่งตรงข้ามกับพี่บัวเขาก็หาโอกาสแอบมองดูตอนเธอเผลอเพราะอยากมองให้เต็มตาอีกครั้ง และเหมือนพี่บัวจะรู้เพราะเธอปัดผมยาวไปกองไว้ด้านหลังทำให้เปิดช่วงหน้าอกขาวให้สองหนุ่มเห็นเต็มตา ยกขาข้างหนึ่งขึ้นนั่งไขว่ห้างจนขอบกระโปรงชุดเดรสถูกรั้งขึ้นไปให้เห็นถึงโคนขาอ่อนด้านใน เธอหยิบไมค์ขึ้นมาหันหน้าไปร้องเพลงพร้อมกับโยกตัวตามจังหวะเบาๆ ท้าทายสายตาหื่นกามของสองหนุ่มที่จ้องตาไม่กระพริบ ถึงตรงนี้เจ้าต้นก็แน่ใจในสิ่งที่เห็นเลยเอียงตัวเข้าไปกระซิบคุยกับเพื่อน "ไอ้ปอ.. มึงเห็นตรงหน้าอกพี่บัวรึเปล่าวะ" "เออ.. พี่บัวไม่ได้ใส่ยกทรง ไม่มีปิดจุกด้วย.. หัวนมแม่งน่าล่อชิบหาย" "เบาๆ ไอ้ปอ!" "ใจเย็นเพื่อน.. กูแค่จะบอกว่า มึงลืมพี่สาวแสนดีที่มึงเคยเพ้อให้กูฟังไปซะเถอะ.. กรุงเทพเปลี่ยนพี่บัวไปไกลแล้วว่ะ" ต้นฟังคำเพื่อนเป่าหูโดยที่สายตาก็ยังจับจ้องอยู่กับหน้าอกของพี่บัวที่มียอดอกดันชุดเดรสผ้าบางขึ้นมาให้เห็นเป็นเม็ดแหลม เขาถึงกับกลืนน้ำลายลงคอเพื่อสงบสติอารมณ์และเหมือนเจ้าปอก็สนุกที่ได้แอบสังเกตอาการของเพื่อนไปด้วยเลยกระซิบตามเข้าไปอีก "ไม่ต้องคิดมากหรอกน่า มาดื่มให้เมาแล้วสนุกกัน.. ไม่แน่นะ.. คืนนี้มึงอาจจะได้เปิดซิงกับรักแรกก็ได้"