อารัมภบท
232 Words
โบสถ์ไม้เก่าแก่ มีแผนจะทุบทิ้ง หวังสร้างใหม่ให้ดีกว่าเดิม ถูกยับยั้งไว้ด้วยปากคนคนเดียว ซึ่งมีอำนาจที่สุดและรวยที่สุดในเมืองเถื่อนนี้
เรกาโด ครูซัส หรือ ฉายาในหมู่คนสนิทเรียกว่า 'บิ๊กครูซ' เดินช้า ย่างกรายเข้ามาเขตข้างใน เขาหาได้ล้ำเขตแดนไม่ ทว่าที่พากันแปลกใจ เนื่องจากสามปีที่แล้ว วันนี้..เพิ่งจะเห็นโผล่หน้าเข้ามา ดอกลิลลี่ช่อใหญ่ถูกวางไว้กลางหลุมศพ ร่างผู้หญิงใต้พื้นดินนั่น คงจะย่อยสลาย เนื้อหาย กลายเป็นผงธุรี เหลือเพียงกระดูกไปแล้ว บ่งบอกให้รู้หล่อนตายมานาน มีเพียงดินนูนยกสูงให้ระลึกถึงเท่านั้น
ครูซัสไม่ได้เศร้าดั่งแต่ก่อน หน้าเขาแค่เรียบเฉยสัมพันธ์กับบุคลิก ที่คนสนิทมักรู้ดี เขานั้นไร้อารมณ์สุนทรีย์สูงสุด มากกว่าคนรุ่นราวคราวเดียวกัน
ใช่ ขณะที่ยืนมือล้วงกระเป๋ากางเกงราคาแพง ตามองหลุมศพอยู่นั้น เขายังไม่เอ่ยวาจาใดออกมาสักคำ ได้แต่นึกถึงใบหน้าจืดซีด ที่เคยป่วยกระเซาะกระแซะ ไอเป็นเลือดสดๆ จนตาย และ อาลัยในใจก็เท่านั้น
...ผมยังรักษาคำสัญญา
...ผมจะดูแลเธอ เท่าที่ผมจะทำได้ หลับให้สบายนะครับแม่......
- Writer
