ปีรมาพยายามดิ้นหนีร่างแกร่งที่รวบร่างของหล่อนเอาไว้อย่างแนบแน่นนั้น หล่อนมองหนาตัวช่วย แต่มันเหมือนโชคไม่เข้าข่างหล่อน หล่อนนั่งอยู่ตรงกลางเตียงกว้าง และมันก็ไม่มีสิ่งใดที่พอจะใช้เป็นตัวช่วยได้เลย
“อื้อ ปล่อยฉันนะคนบ้าปล่อยสิ” เสียงหวานแวดเสียงต่อว่าเขา มือเล็กก็พยายามดึงมันออกจากแขนแกร่ง สายตามองเขาอย่างเอาเรื่อง มันน่าเจ็บใจยิ่งกว่า เมื่อเขาไม่รู้สึกสะทกสะท้านแถมยังยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่หล่อนอีกนั้น
“คุณจะดิ้นทำไมคนสวย คุณรู้ไหมยิ่งดิ้นมันยิ่งทำให้ผมยิ่งคึกมากกว่า” ชีตาร์เอ่ยพรางก้มมองสิ่งที่ตุงอยู่ใต้กางเกงสแล็กเนื้อดีของเขานั้น ปีรมาก้มมองตามเขา ใบหน้าสวยร้อนผ่าวพร้อมขึ้นสีแดงระเรื่อ
“อื้อ ไอ้บ้า ไอ้ลามก อะ..อุ๊บ!! อื้ออออ” ชีตาร์ไม่ปล่อยให้เสียงหวานในอ้อมกอดนั้นต่อว่าเขานาน ปากหนาของเขาได้จัดการปิดสียงนั้นให้มันอยู่หมัดจงได้ ชายหนุ่มกดจูบปาดปากเจ้าหล่อนเสียแนบสนิท มันแนบแน่นเสียจนอากาศยั
