“ หนาว~อื้อ~หนาวจัง ” เสียงที่รักละเมอออกมา อีธานรีบเอาผ้าห่มมาห่มให้เธอแล้วเดินสำรวจห้องก็พบว่ามีห้องอีกหนึ่งห้องคงจะเป็นห้องของแอทเทอร์ที่ถูกตกแต่งด้วยโมบายและตุ๊กตามากมาย อีธานยืนขมวดคิ้วเข้าหากัน 😠
“มีห้องไอ้แสบด้วย คงจะทำอะไรสะดวกหละสิเวลาอยู่กับไอ้เวรนั่น ”
อีธานกำหมัดแน่นแววตาขุ่นเคืองเดินออกมาหาที่รัก ความคิดที่ว่าก็ผุดขึ้นมาเขาอุ้มแอทเทอร์ไปนอนห้องนั้นแล้วเดินกลับมาหาที่รักอีกครั้ง
“ มึงคงมีความสุขกับมันมากสินะที่รัก คิดจะมีความสุขกับผัวใหม่ มึงถามผัวเก่าอย่างกูหรือยังว่าจะปล่อยมึงไปไหม ตื่นขึ้นมาพรุ่งนี้มึงจะได้รู้ว่านรกสำหรับมึงมันเป็นยังไง ”
เมื่อคิดภาพที่ที่รักมัความสุขกับเตยิ่งทำให้เขาโกรธแค้นมากขึ้น อีธานเข้าไปกระชากผ้าห่มที่รักออก แล้วปลดเสื้อผ้าของเขาออกด้วยอารมณ์ร้อน ในใจผุดคิดภาพที่รักกับเตอยู่ตลอดเวลายิ่งโมโห ไฟแค้นก็ยิ่งเพิ่มขึ้น
“ หนาว~คุณอีธาน ~ ที่รักหนาว ”
