Fatih ve Merve'nin dilinden
Vanlı oğlu konağının önüne geldiğimizde derin bir nefes aldım.
"Esra abicim, iyi misin? Heyecandan düşüp bayılacaksın diye korkuyorum."
"İyiyim, iyiyim. Hadi çal şu kapıyı, herkes indi mi, tamam mıyız?"
"Tamamız da bir sakin ol." Esra kapıyı çaldı. Gülen yüzüyle kapıyı açtı, kalbimin prensesi. Baştan ayağa süzdüm, nasıl da güzel olmuş! O hayran olduğum saçlarını açmış, kahve gözleri ışıl ışıl bakıyordu.Zümrüt yeşili bir elbise giymiş ki bir kez daha kendine hayran bırakmayı başarmıştı.
"Hoş geldiniz," diyip içeriyi işaret etti. Herkes içeriye girerken ben en sona kalmıştım. Benim önümden giren Esra, "Çok güzel olmuşsun kuzum," diyip sarılıp öptü. "Teşekkür ederim kuzum."
Sıra bana gelmişti nihayet. Çiçeği uzatıp, "Çok güzel olmuşsun. Seni her gördüğü
