Spike That

2

--2--

Mika’s pov

Agad akong lumabas para sagutin ang tawag. Unknown kasi yung number. International call I guess. At ayoko ng mga ganitong feeling.>_>>hello?

(aereen? Is this you?)

>>>e malamang phone ko to e..(pagsusungit ko.)

(what did you just say? )lluuuuhhh..yung ganung tono.wth?

>>>ma? Ikaw ba yan?

(yeah…im just checkin on you baby…

>>(baby daw..e tanda ko nan oh..gosh.)what do you want? Im kinda busy ma… text mo na lang kaya?

(kanino ka busy ha??? Hoy baby you’re acting weird that past few months..

>>>wala nang mag weird kesa kay papa…e ma…ano na kasi yun? Busy nga ako diba?

(let’s go on a vacation..isang linggo lang naman e…next week…)

>>>may pasok po… vacation can wait…

(I’ll talk to the dean..your dad misses you a lot…)

>>>NO…WALANG KAKAUSAP SA DEAN…MA..MAGKIKITA NAMAN TAYO SA SEM BREAK E…JUST TELL PAPA I MISS HIM…

(angtigas talaga ng ulo mo… minsan na nga lang nagkakaroon ng free time ang papa mo ituturn down mo pa…)konsensya na naman mama? Psssh.

>>>mama? Diba dapat hindi ko pababayaan ang pag-aaral ko? if aabsent ako ng matagal marami akong mamimiss na lessons..plus trainings pa..

E kaso mas malakas naman ang convincing powers ko no.kaya napapayag ko si mama na hindi ako sasama sa bakasyon na yun. Hindi talaga nila matitiis ang unica hija nila. Devil smile. Pumasok na rin ako at yung kambal tulog na sa sofa. Si Kim naman nanonood pa rin at halatang hinihintay ako.

“tinawagan ka rin?”tanong niya.

Tumango ako.

“so ano? Punta ka?”

Umiling naman ako.

Tumango lang siya. “malapit na ang klase nung isa..gisingin mo na..”

Pinuntahan ko naman si Aras a kwarto at himbing na himbing pa rin ang tulog nito. Anglikot matulog nito halos mahulog san a kama.

Kung titigan naman maganda tong si Ara e nakakatibo nga to. Yun lagi ang naririnig ko sa mga teammate ko nung High School sa tuwing nakakalaban naming sila. Hindi pa ako well known noon. Hamak na simpleng manlalaro lang ako.

Pero itong si Ara she got my attention.

---flashback---

“magaling yung Galang oh.”said my classmate.”kung pinursue mo lang yang paglalaro mo de sana nandun ka rin sa court.”

Ngumiti na lang ako. Pinanood ko lang siya at kapansin-pansin ang pagiging focus nito sa laro. Ayaw patalo? Every spike niya at parang ramdam sa buong gym ang impact ng bola sabay hiyawan ng mga manonood.

Kahit gustuhin kong maglaro pinipigilan ako ni Papa wala naman daw itong maitutulong sa akin. Aanhin ko naman daw ba ang scholarship kung kaya naman nilang bayaran ng buo ang tuition fees ko. kahit nga daw dalang kurso pa ang pagsabayin ko ok lang. psh.

Natalo ang Mheizhou sa St. Matthew Academy. Kitang-kita sa mukha ni Ara ang tuwa noon. Nakita kong nilapitan siya ng coach ng mhei zhou college volleyball team.

Mahilig akong tumambay sa canteen ng college department. Nandun rin ang mga volleyball players. Narinig kong pinag-uusapan nila na baka raw ditto na mag-aral yung team captain ng SMA. Hindi ko nama nsigurado kung sino yun.  

Nakapila na ako sa may counter nang tinawag ako nung isa. “miss…”

Paglingon ko parang hindi ko nagugustuhan yung mga aura nila.”po?”siyempre angbait ko naman kahit papano no.

“I know you… diba naglalaro ka rin ng volleyball?”

“ah opo... hobby hobby lang po...”

“anong year ka na?”

“fourth year po…”

“may try out ang team this summer.punta ka ha? Aasahan kita dun.”she smiled widely.utos ba yun? Hindi lang niya ako tinanong kong gusto ko o hindi ah. Saka na silag umalis.

**

Summer try out came. Pinilit ko pa si papa na payagan akong maglaro. Buti na lang tinulungan ako ni tito Mark sa pagkumbinsi sa kanya. Makakatulong rin daw ito sa health ko. Pinifill-upan ko na yung form.

NAME: MARCALIñAS, MIKA AEREEN

Blah blah blah…

“buti nakarating ka…”said ate kim. “buti at nakumbinsi mo si tito…”

“Nga e… kailangan ko lang imaintain ang grades ko… pero try ko lang naman to e… “

Iniabot ko na sa kanya yung form.”oh bakit ganito?”pagtataka niya.

“hayaan mo na… para hindi na nila sabihing nadadaan sa palakasan ang pagpasok sa team e… “

“ok sabi mo e…”

Nagsidatingan na rin yung mga magtatry out.then she caught my attention. Yung malakas mag-spike sa SMA. “good she chose this univ..”said Kim.

“kahit sino naman gugustuhing mag-aral ditto diba?”

Pi-nat ako sa balikat ni ate Kim.”nag-i-scout na kami ng mga players eversince… at alam mo bang nasa pinaka-una ng listahan niya ang MHEI ZHOU?”

“list of priority schools?”

Umiling siya.”listahan ng mga ayaw niyang university..”tawa nito.

“huh? Bakit?”

Nagshrugged lang siya ng balikat.”I don’t know… pero sabi nung kaibigan ko na schoolmate niya galit daw yan sa mayayaman…”she eyed me,

“oh? bakit ganyan ka makatingin naman?”

Ngumiti siya nang nakakaloko.”wala… hayaan mo na nga lang..”

Try out went on. Break time. Parang loner naman tong si Galang. Hindi ba siya nalulungkot dun sa gilid. At dahil kasama sa talent ko ang pagiging friendly kakaibiganin ko siya.

“hi ….”

Tiningnan lang niya ako.

“ei? Walang reply?”

“bakit?text ka ba para ireply?”

Wth? Kung tablahin ako e. psssh. Pero kalma lang Mika. Inilahad ko ang kanang kamay ko.”pwede tayong maging friends?”

Tinawag naman siya ni coach. Agad naman siyang lumapit ditto. Yung nakaabang kong kamay nakipagshake hands sa kaliwa kong kamay rin. Shet. Semplang ka agad Mika? Pssh. Bumalik ako sa kinauupuan ni ate Kim.

“semplang ka dun ah..”kantyaw niya sa akin.

“tinawag ni coach e…”

***

Bumalik kami after three days. Wala pa yung iba pagdating ko sa VCourt. Maya-maya ay dumating na si Ara. Awkward naman tong walang imikan. Im not use to it.>_<

“uhm..hi…”bati ko sa kanya.

Ngumiti naman ito.”hello…”

“Ara ang pangalan mo diba?”

Tumango siya.

“ako pala si Mika..”

Nagshaka hands kami. gaspang naman ng kamay nito. Hihi.puro kalyo lang e. joke lang.

“masipag ka siguro no?”

“bakit? Dahil marami akong kalyo sa kamay?”

“hehe.sorry…”napakamot ako sa ulo ko.

“ok lang… totoo naman e… hindi naman kasi kami mayaman kaya wala kaming katulog…”

“oh…awat na..baka magdrama ka pa diyan…”itinaas ko ang dalawang kamay ko at umakto na pinipigilan siya sa pagsasalita.

Natawa naman ito.”adik mo rin e…tagal nila…”

Hindi naman pala siya nakakatakot pag ngumiti at tumatawa e. Nagkamali ako ng impression sa kanya.

**

Natapos ang meeting. Pasok kami pareho. Ayos. Nakatsamba ka Mika. Sabi ko sa sarili ko.

“congrats sa mga rookies..”said coach at pinauwi na rin kami.

Nagyaya si ate Kim.treat daw niya e. Yaman lang e. hihi. “sama tayo?”yaya k okay Ara.

Umiling ito.”wala akong extra money e…”

“ano ka ba..narinig mo naman ang sabi niya diba? Treat niya…”

Actually wala naman na siyang magagawa kasi sabi ni captain lahat kasama. Pagdating sa Jollibee magkakatabi ang mga datihan sa team katapat nila kami. magkatabi kami ni Ara. E kami pa lang kasi ang unang naging magkaibigan sa mga baguhan e.

“buti tinanggap mo ang alok ng Mhei zhou…”said ate mich. Referring to Ara.

“ang rinig ko kasi may offer rin sayo ang Mamuru e..”dagdag ni ate Kim.

“ah opo… kahit gustuhin ko naman po sa MAMURU nahihiya na po akong mag-enroll dun..”

“bakit naman?”

“na-expel po kasi ang kuya ko run… pag sinabing GALANG… siguradong tampulan ng tukso sa school na yun…”

natahimik kami.

“e bakit siya na-expel?”tanong ni ate Mich.

“nasangkot kasi siya sa isang gulo sa isang bar noon… tapos kinaumagahan nalaman na lang namin na pina-expel siya ng mga nakaaway nila..kainis nga e…mabait naman si kuya…”

“sinu-sino ba yung nakaaway nila?”usisa ko naman. Ako na tsismosa diba?

Para tuloy siyang nasa hotseat nito.”nung dinalaw siya nina kuya AC nabanggit niya yung Jana Marie Reyes na kailangan daw nilang makabawi sa ginawa nila… nagsearch ako sa internet..hayun nalaman kong marami palang koneksyon yung Reyes na yun... kababaeng tao mahilig sa gulo… pinipersonal pa ang lahat ng bagay.. si kuya hindi na nagkaroon ng pagkakataong makatanggap ng scholarship dahil sa nangyari… dinedeny lahat ng application niya… “

“at may kinalaman si Jana Marie sa nangyari?”said ate mich.

Tumango ulit siya.”sino pa kaya? Ang mga kaibigan niyang halos bilhin ang kaluluwa ng mga kaaway nila…”

“parang abot langit ang galit mo Ara ah…”sabat ni captain.”e mga graduates ng Mhei Zhou ang mga yun e… mga basketball varsity kaya sila… “

Umismid si Ara.”sa ngayon wala akong pakialam… iniisip ko na lang para sa papa ko kaya andito ako… pasasayahin ko siya.. lahat ng hindi nagawa ni kuya sa MAMURU gagawin ko sa Mhei Zhou… sisikat ako hindi dahil sa pera pero dahil sa abilidad ko…”

“pero galit ka nga sa mga reyeses?”ulit ni Kim.

“sobra…sobra…sobra….”pangigigil niya.

Napalunok tuloy ako. Si ate Kim naman tiningnan ako na parang worried rin.”natahimik ka yata Mika?”

“ah ano... gutom na kasi ako e…tagal nung pagkain…”parang pinagpapawisan yata ako ng malamig kahit air con ditto. Pssh…

Matapos kumain ay nagpaalam na rin sila. Naiwan kaming tatlo ni Ara at ate Kim.

“oh siguradong matutuwa ang papa mo Ara kasi libre ang TF at may allowance ka pa..”said ate Kim.

“kaya nga e… angsaya ko…”parang nag-glimmer na naman ang mga mata niya.

“hatid ka na namin…pareho naman ang way nating tatlo e…”yaya ni ate Kim.

“sure po kayo?”said Ara.

Tumango ito.”oo naman… “

Narating naming ang bahay nila.”ditto na po..pasensya na kayo ate ha? Hindi ko na kayo mapapatuloy… magulo pa kasi e.. kakalipat lang namin…”

Bumaba rin ako at inilibot ang tingin sa paligid. Simple house. Pero siguradong masaya sila kita naman sa aura nitong si ARa e.”see you sa enrollment…”pahabol ko sa kanya.

“uy…maduga ka… alam mo na ang buong pangalan ko..ikaw hindi ko pa alam..”

Luuh. “hmm…Mika Aereen Marcaliñas…”

“ah okei…sige…Marcaliñas…see ya around…”ngiti nito at saka pumasok sa bahay nila.

Pagkasakay ko sa kotse ni ate Kim tiningnan niya ako na parang inuusig.”Marcaliñas? anong pumasok sa isip mo?”

Gulo-gulo kaya ng isip ko ngayon. Psssh.”hayaan mo na… tara na sa mansion…”

---end of flashback---

Gumalaw siya at nagmulat.”anong oras na?”

“1:00….”

“huh???”bigla siyang napaupo.”late na ako oh…”

Tinampal ko ang noo niya nang magising naman.”hoy bansot… 1:30 ang klase mo…. Kaya ok lang yan…”

Napabuntong hininga siya.”ilang linggo na lang oh sembreak na…”

“at?mamimiss mo ako noh?? Uhy..natitibo siya sa akin…”pang-aasar ko sa kanya.

“bakulaw ka… anong nakakatibo ka diyan…”sabay tayo at nagtungo banyo.

Hindi na talaga siya mabiro. Tsk tsk. Kinatok na kami ni ate Kim. After 123456 minutes ready na rin siya. Kung makapagritwal naman kasi to. Parang nagmimake up e polbo lang at lipgloss nilalagay niya. Palabas na ako ng kwarto.

“hoy baks…”tawag niya sa akin.

“bakit?”

“bakulaw…peggy back ride mo ako..tinatamad ako maglakad e…”

“adik ka ba? Angbigat mo kaya..puro ka fats tapos peggy back ride?sinong inuto mo???”naiinis kong tugon sa kanya.

She pouted.”naglalambing lang naman baks e…bestfriends tayo diba?? Ako lang bestfriend mo ditto??kasi pareho tayong may saltik minsan?sige na…peggy back ride na oh…”umakyat siya sa kama.

Tssss.kainis na babae to. Inabot ko sa kanya yung notebook ko. inilagay naman niya ito sa bagpack niya.saka ako tumalikod. Alam na? hindi ko to matitiis e.

“yeeeeeeaaaaahhhhhhh…. Lab talaga ako ni bakulaw oh…. “

Maingat akong lumabas ng kwato at pagdating sa sala angdaming kantyaw na naman ang natanggap ko.

“ayiiieee… nasa korea ba tayo ha?”said Camille.

“whooaaahh…Mika ibaba mo nga si Ara..”simangot ni Cienne.”dapat ako ang kinakarga niya e…”

“ui baba ka na daw…”

“ayoko…gang sa labas ooh…”kumapit pa si Ara nang mahigpit.psssh.

Angbigat e.”bansot mabigat ka…”

“eeeeee….sige na nga..”napilitan siyang bumaba.”kainis..may utang ka sa akin ha? Bukas ulit..”

“oo na…”nagstretch ako kasi pakiramdam ko nagkalas-kalas ang buto ko.

Naunang lumabas ang kambal at si Ara. Naiwan ko kasi yung phone ko sa kwarto. Binalikan ko pa ito.

“hoy Mika… tom ka ba?”tanong ni Ate Kim pagbaba ko.

“huh?”

“huh ka diyan… tinatanong kita kong tom ka… kung tratuhin mo kasi si Ara iba e… do you like her?”

Nastunned ako sa tanong niya.”I don’t know..and I don’t know if I am a tom…ewan ko…”

She sighed.”lagi ka naman sigurado sa lahat ng bagay e..except sa feelings mo…you’re always like that Mika..pagdating kay Ara hindi ka maka-hindi… sana lang magpakatotoo ka na…”

“psssh..you’re not even my mom to tell me what to do…”paangas kong tugon sa kanya.

“I know right,,but I am just concern…”

Hindi ko na siya pinakinggan. Im just hoping mama at papa won’t get through these stuffs. Since naconvince ko na rin silang gusto ko ng normal na buhay away from them. Away from stressful lifestyles I had back then.

---