Chapter 36
Lander's POV
"Call me before the sun goes down in the Philippines, Lander... If you did, that means there is still hope for us..." ang namutawi sa bibig niya nang makarating kami rito sa malapit sa landing pad.
Ngumiti ako at pilit linalabanan ang lungkot sa nalalapit niyang pag-alis.
"And if I did not, that means there is still hope for you to start a new life with someone else, Kath..."
Ngumiti rin siya pabalik ngunit may kasama nang luha sa mga mata. "Alam mong magiging mahirap ito sa akin, Lander... Nalulungkot ako at naiiyak na naman. I have to fly back home without your heart anymore..." Tumutulo ng mga luha ang mga mata nito. "I felt so empty and useless..."
"Ngayon lang iyan, Kath... Masasanay ka rin. Salamat sa pagpunta mo rito... Salamat sa pagnanais na maayos pa
