Dapat Ka Bang Mahalin

PROLOGUE

"NAKITA mo ba si Zack, Ryn?"

Tumango ako sa magandang si Anya. She's from college of Nursing. One of the top students na pinagmamalaki ng kanilang medicine department.

She has short hair, hanggang balikat at kulot-kulot ang mga ito pero fashionista at maganda ang dating. Bagay. Like me, she also has skinny body, hindi nga lang ako kasing tangkad niya dahil sa three years na agwat ng kanyang edad sa akin at hindi rin naman siya kasing putla ko sa kaputian. But that doesn't make her less beautiful, magandang-maganda pa rin siya at hindi na 'ko magtataka kung bakit nakikita ko ang labis na paghanga sa kanya ni Zack at ng iba pang mga lalaki sa paligid.

Ngumiti at tumango ako sa kanya. "Oo, Anya."

She smiled and blushed. "Pupwede mo bang ituro sa akin kung saan?"

May make-up siya sa mukha pero light lang at bumabagay ito sa kanya. Mas lalo pa siyang gumaganda kapag nagba-blush kaya parang mas nabibigyan emphasis ang kanyang simpleng make-up. Unlike me, I don't do make up kasi bata pa ako, nasa Senior Highschool palang ako and I don't also feel that it's necessary for a kid like me to put make up on.

"Dito 'yon eh." turo ko sa Fashion Designing Department.

Tiningnan niya ang tinuro kong building at tiningnan ulit ako. "Sa Fashion Designing? Ano naman kayang gagawin niya diyan?"

I shrugged my shoulder. "Hindi ko rin alam."

I am just grade 12. St. Alonzo University offers both Junior to Senior Highschool and college education kaya kahit senior highschooler palang ay parang nahahalo na rin ang mundo namin sa kanilang mga nasa college.

"Pwede mo ba akong samahang hanapin siya, Ryn?"

Nag-alinlangan ako. Rocio Zackarius Lamont or simply Zack wouldn't want to see me kaya nga parati kong iniiwasang magkita o magkasalubong man lang kami tuwing nasa paaralan. Siya mismo ang marahas at harap-harapang nagsabing ayaw niya akong nakikitang pagala-gala sa paaralan.

"Uhm... kasi-"

"Please, Irryn?"

"Kasi, Anya-"

"Please?" she gave me a puppy eyes to persuade me even more.

Nagbuntong ako saka tumango. As if namang may magagawa pa ako. "Sige na nga!"

"Yieee! Thank you, my future sis!" sa tuwa ay marahan pa niya akong niyakap.

Nagsabay ang marahang pangiti ko at pagngiwi. Pagngiti kasi natuwa siya at pagngiwi kasi tinawag niya akong future sis.

Hindi nagtagal, binabagtas na namin ang may hindi kalayuang Fashion Designing Department.

"Uhm, hindi mo ba pwedeng tawagan o i-text nalang si Zack, Anya?" kimi kong tanong habang naglalakad kami.

"Yon na nga ang kanina ko pang ginagawa, Ryn. Pero naka-off naman ang phone ng step-brother mo at hindi rin nagre-reply sa mga texts ko! Kaya naisipan kong hanapin nalang para personal na puntahan."

Yeah. Heard it right. Zack is my step-brother.

Step-brother na walang pakialam sa akin at pinagmamalupitan pa ako.

"Ang totoo kasi niyan kailangan naming magkausap ngayon dahil..."

Tiningnan ko siyang maigi. Hindi ko mawari ang kabang umusbong sa dibdib sa maaari niyang idugtong.

"Dahil?"

The beautiful Anya turned to me and smiled and then blushed again. "Dahil balak ko na siyang sagutin ngayong araw."

Pakiramdam ko pinagbagsakan ako ng mabibigat na bagay sa loob-looban ko dahil narinig ko na ang bagay na kinatatakutan kong marinig. Bumagsak ang mga balikat ko.

For almost half a year na din na nililigawan ni Zack itong si Anya at naging matyiga ang lalaki. Nakita ko ang labis na pagtatiyaga ng step-brother ko para lang maipadama sa babaeng ito ang kanyang pagtingin... at ngayon, mabibigyang tugon na ang pagtitiyagang iyon.

Anya hyperly turned to our way at ako nama'y napayuko. Nagpipigil ng luha. Ayokong may makahalata at lalong ayokong mahalata ni Anya na affected ako kapag tuluyan silang naging opisyal na magnobyo ni Zack.

"Uy, sa 'tin sa 'tin lang muna 'to ha? Saka nalang kami mag-a-announce ni Zack sa public kapag nagkausap na kami..."

Tiningala ko ang matangkad na si Anya. Halos magkasingtangkad sila ni Zack dahil na rin pareho sila ng edad. Parehong nasa third year college, 'yon nga lang ang ipinagkaiba lang nila ay nasa Nursing department siya samantalang ang lalaki ay nasa Engineering department. Gayunpama'y parehas din silang top students sa klase, tinitingala at kilala halos ng lahat. Bagay na bagay.

Minsan nakakapangliit tingnan yung mga babaeng fully grown up na't magaganda pa saka matatangkad. They are almost a complete package and one of them is Anya. Bakit ba kasi hindi nalang ako naging kasing edad nila, sana lumaki na ako kaagad tulad nila!

"You know, I really like Zack, Irryn. He's so sweet and so caring to me..." magiliw na kwento pa ng dalaga.

Oo, alam at nakita ko nga iyon no'ng mga panahong pumupunta siya sa bahay para bisitahin si Zack at nang una siyang ipakilala ng lalaki sa mga magulang namin. Minsan din kapag hindi sinasadyang nakakasalubong ko sila rito sa campus, kitang-kita ko kung paano siyang inaalagaan ni Zack at tinitingnan ng may buong paghanga at pag-iingat.

Bagay na lahat-lahat ay ipinagkakait sa akin ng step-brother kong ito. If he's sweet to this girl, he's very rude and cruel to me. Hindi ko rin alam kung bakit pero kahit kailan hindi niya ako itinaratong parang kapatid niya. Ibang-iba sa dalawa ko pang step-siblings na parang hindi na rin ako naiiba sa mga iyon. This man is just different and harsh on me. Everytime we crossed ways, everywhere either in home or here in school, it seems like just seeing me he gets so annoyed. Para bang pinararamdam niya sa akin na maling-mali na isinilang pa 'ko sa mundong ito.

"Ano, Ryn? Boto ka ba sa akin para sa kapatid mo?" she turned to me again.

I faked a smile and nodded. "Ah, oo. Oo naman."

"Talaga? Yieee! Excited na akong sagutin si Zack!"

Tiningnan ko ulit si Anya nang tuluyan kaming makapasok sa building ng Fashion Designing.

She doesn't only look beautiful, she's also glamorous on her daily uniform and black shinny heels then signatured bag on her side shoulder. Unlike me, I'm wearing a highschool uniform with highschool necktie, black shoes and white shocks then simple white sling bag.

"Hi, Anya!" binati pa siya ng iilang mga nakakakilala sa kanya sa departamentong ito.

She smiled and even waved like a lovely beauty queen on each and everyone of them. "Hi."

Kung siya ay tinitingnan ng nakangiti at may paghanga, ako nama'y tinitingnan ng halos lahat ng mga babaeng nadaraanan namin sa building na ito ng nakataas kilay. Para bang sinusuri at minamata ako na anong ginagawa ng isang highschooler dito sa building nilang mga college. Nayuyuko na nanliliit tuloy ako sa hiya.

"Hi, miss pretty!"

Napalingon naman ako sa mga nagtutumpukang lalaki sa corridor.

"What's your name, huh pretty kiddo?"

Marahang nilapitan at natatawang pinagtatampal ng kasama ko ang dalawang mga lalaking nagsalita sa akin. Seems like she's close to these group of guys too.

"Wag nga kayo! This is my sister; Irryn."

"Whoa! Really? Sister mo, Anya?" hindi makapaniwala at manghang tanong din ng isa pang lalaki.

"Yes! But I won't let you fling her. She's still so young! Anyways, nakita n'yo si Zack?"

"Zack?" kunot-noo ang mga ito.

"Zack Lamont of Engineering department! Yung nanliligaw sa akin ngayon!"

"Ah, oo si Zack. Nakita naming pumasok do'n sa pinakahuling room kanina." tinuro ng isang lalaki ang huling room sa may pasilyo.

"Talaga? Salamat ha!" she even tapped them on their shoulders before we left.

No wonder why Zack is head over heels on this girl. She's not only beautiful but she's also cool and friendly.

Papalapit kami sa pinakahuling room na tinuro no'ng mga kalalakihan kung saan naroon daw si Zack, hindi ko mawari ang kabang nararamdaman sa dibdib. Marahil alam ko ang dahilan kung bakit nagkakaganito ako. I have to accept the fact that I need to let him go because he already has somebody in his heart.

Yes, the little secret I have inside my childish heart is that I am loving my step-brother... romantically. Hindi ko rin alam kung bakit o kung paano at kung kailan nagsimula, wala ring anumang karason-rason para magustuhan ko siya... he never treated me right, he's so rude to me. He always makes me feel he is so annoyed with my presence and he is irritated with the thought of having me as his step-sister. Gayunpaman, hindi napigilan ng mga bagay na ito ang nararamdaman ko dahil imbes na ma-discourage, mas lalo pa yatang nagmamahal ang puso ko sa kanya...

"Zack?! Anong ibig sabihin nito?!"

Nag-angat ako ng tingin dahil sa sigaw ni Anya at nanlalaki ang aking mga mata nang makita si Zack, may kahalikang ibang babae!

Parang kani-kanina lang ay iniisip ko ang nararamdaman ko para sa kanya, 'ni hindi ko namalayang nasa tapat na pala kami ng huling room at nagulat nalang ako sa sigaw ng kasama ko.

Natigilan naman ang dalawa sa ginagawa at agarang itinulak ni Zack ang babaeng kahalikan.

"Anya... Anya, let me explain..." now, he looks so seriously regretful.

"Explain?" unti-unti itong nilapitan ni Anya at nang makalapit, halos mapapikit ako sa lakas ng impact ng pagkakasampal niya sa lalaki. "Ano pang ii-explain mo?! You were caught on the act already! You are clearly cheating on me!"

"Hindi..." umiling-iling si Zack, miserable at nakikiusap. "Hindi, Anya please."

"Wala na tayong dapat pag-usapan! Hindi pa nga kita sinasagot, hindi pa nga nagiging tayo niloloko mo na ako, Zack?! Ano pa kaya kung naging tayo na!" Anya wiped away her tears. "Alam mo bang sasagutin na dapat kita ngayon, ha? Pero buti nalang at nahuli kita sa akto bago pa man ako nagkaroon ng boyfriend na katulad mong cheater!"

"Anya!"

Hindi halos napansin ni Anya na nabangga niya ako nang dali-dali siyang lumabas nang umiiyak. Maging si Zack ay nabangga rin ako dahil hinabol ang babae.

"Anya!"

Sinundan ko silang dalawa.

Nakababa sila ng second floor kung saan tahimik at pulos walang mga klase ang mga nakasaradong classrooms. Naabutan ni Zack si Anya at kaagad na marahang hinawakan sa braso.

"Please, Anya! Sandali lang!" halos mangiyak-ngiyak na rin ang kinakapatid ko.

Imbes na pakinggan siya'y nasampal lamang ulit siya ng babae kaya napatakip ako sa bibig ko dahil sa lakas nu'n. Pagkatapos ay hindi na ulit niya nagawa pang habulin ang nakalayo nang umiiyak na babae.

Hinang-hina siya at bagsak ang mga balikat ngunit nang nilingon at nakita niya ako ay nagbago ang kanyang anyo. Bagay na labis kong kinatatakutan sa kanya. I saw how his jaw clenched and his hands turned into fists.

Ang mabalasik niyang mukha ay mapanganib, nanlilisik ang kanyang mga mata habang tinitingnan ako. Nagliliyab siya sa galit. Kinakabahan na natatakot ako. Para bang isang dakma lamang niya sa akin ay papatayin niya ako.

Kumakalabog ang dibdib ay napailing ako. "Zack..."

"Kasalanan mo 'tong lahat!" mahina ngunit napakadiin ng kanyang tono.

Sa pagkakadiin nu'n, pakiramdam ko'y ipinapako ang mga paa ko sa aking kinatatayuan.

Unti-unti siyang lumapit kaya napaatras ako. Isang lapit at isang atras ko pa ay marahas na hinuli niya ang isang braso ko at hinigit palapit sa kanya.

"Pinlano mo ito! Gusto mo talagang magkasiraan kami ni Anya kaya ginawa mo 'to! Kaya dinala mo siya rito!" puno ng pagkamuhing sinabi niya.

Naiiyak na ako habang umiiling. "Zack, hindi... Hindi ko naman kasi alam na-"

"Sinungaling!" halos dumagundong ang kanyang boses sa buong palapag na ito ng building.

Napapikit ako sa takot. Medyo madilim sa bahaging ito ng gusali at sarado ang mga classrooms. Mukhang wala talagang klase sa palapag na ito. At hindi ko alam kung ikababahala o ikakapanatag ko ba iyon. Ikapapanatag dahil walang makakarinig sa sigaw niya o lalong ikababahala dahil walang sasaklolo sa akin oras na sinaktan niya ako rito.

"Gusto mong magkasiraan kami ni Anya at ngayon, nagtagumpay ka na! Masaya ka na ba, ha?! Masaya ka na bang nakikita akong umiiyak at miserable!" mahina na ulit ang boses niya pero naroon pa rin ang paratang at labis na galit.

"Zack, hindi! Hindi, Zack..." umiiyak din ako habang umiiling at nagmamakaawang bitawan na niya ako.

"Hindi ko hahayaang ako lang ang maging miserable! Dapat ikaw din dahil ikaw ang may kasalanan ng lahat ng ito!" marahas niya akong binitawan pero hindi para pakawalan ako kundi para tingnan ako mula ulo hanggang paa... nang may pagnanasa.

Nanlalaki ang mga mata ko sa nababasang panganib sa namumugto at namumula niyang mga mata sa paraan ng pagkakatingin sa akin. "Anong ibig mong sabihin-"

Aatras pa sana ako habang umiiling ngunit takot na takot na napaiyak ulit ako nang muli niya akong hinaklit sa braso at kinaladkad sa kung saan.

"Zack! Zack, anong gagawin mo? Zack, nakikiusap ako sayo pakawalan mo 'ko wala akong kasalanan! Zack!"

My tears and my begs were wasted nang hindi talaga niya ako pinakinggan bagkus ay dinala sa may tahimik na cr sa pasilyo at pabalang akong itinulak sa loob. Buti na lamang at nakakapit ako sa sink dahil kung hindi paniguradong nadulas at natumba ako o kaya'y nanudnod ang mukha ko.

Lalo pang nanlaki ang mga mata ko sa takot nang marinig ang pag-lock ni Zack sa pintuan ng cr.

"Zack, anong ibig sabihin nito?! Zack, pakawalan mo 'ko rito!"

Tila siya bingi at unti-unti akong nilapitan, napaatras ako sa hindi mawaring takot at kalabog ng dibdib. He even smiled evily with so much hatred on his eyes.

"Zack... Zack, 'wag! Ah!" napatili ako sa takot nang basta na lamang niya akong dinakma ng malalakas niyang mga braso at binuhat paupo sa sink.

"This is what you want, huh? Making me miserable means making you miserable even more!"

He ravished my lips angrily and without a trace of care. Pinaghahalikan niya 'ko sa labi ng sobrang rahas na halos hindi ako makahinga at nalalasahan ko na ang sarili kong dugo.

"Zack, no! Please, tama na! 'Wag mong gawin 'to, nakikiusap ako! 'Wag, Zack!" I cried to beg him but he seems so deaf who couldn't hear me.

Pinagtutulak ko ang kanyang dibdib ngunit matitigas at matitipuno ang mga ito na wala akong kalaban-laban! He is as hard as a huge rock!

Bumaba ang kanyang mga halik sa aking leeg at hindi ko maiwasang mapasinghap sa init na dulot nito sa aking katawan. Ang mga kamay niya'y naglalakbay. Ang isa'y hinahaplos ang aking dibdib at ang isa nama'y itinataas ang suot kong palda sabay haplos sa aking hita.

"Zack, tama na! Tama na please!" I am still crying and begging. 'Yon nalang ang tanging magagawa ko!

Nagbingi-bingihan pa rin siya. Naiiyak nalang akong tiningnan ang mga sarili namin sa repleksyon sa salaming nasa likuran niya. We're both on our school uniforms, mine on my highschool one and he on his college uniform. He's kissing me roughly and with so much punishment while he's being on the center of my thighs and spreaded legs.

Wala na nga yata talaga akong magagawa kundi umiyak...

-----

This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

No part of this book may be reproduced, distributed, or transmitted in any form or by any means without the prior permission of the author.

-----

AN: Dedicated to MylaGorospe Maraming salamat sa pag-aabang sa UYC, ate! Papatapos na po 'yon kaya dito ko nalang po nilagay dedication for you

PS: Sana may mag-abang din nito at ng buong series ng Klasika Novela Get ready as I will take your hearts back to classic romance feels God bless!