นิยายเรื่อง รักนี้มีแสงตะวัน

รักนี้มีแสงตะวัน 15

15.

พิพัฒน์เดินขึ้นมาข้างบนพร้อมถาดข้าวต้มและยา

เขาเปิดประตูเข้ามาก็พบกับหญิงสาวที่นอขดตัวเป็นก้อนกลมอยู่บนที่นอน เขาเดินเข้สไปดูเบาๆก็พบว่าแสงตะวันนอนหลับพร้อมน้ำตา... นี่เขาทำเกินไปไหม....ไม่สิ เธอต้องเจอลงโทษ

พิพัฒน์ได้ส่งข้อความลงไปบอกก้องให้รับสมัครพี่เลี้ยงลูกเขา1คน จะให้ไอพวกข้างล่างช่วยเลี้ยงคงจะไม่ไหว เพราะแต่ละคนดูดิบเถื่อน กลัวว่าพวกมันจะสอนลูกสาวเขายิงปืน ตกปลา ยิงนก ด่าพ่อล่อแม่คนอื่น หึ๊ย....แค่คิดก็หวาดเสียวแล้ว

พิพัฒน์ค่อยๆใช้นิ้วมือเช็ดร่องรอยของคราบน้ำตาบนใบหน้าของแสงตะวัน

พิพัฒน์ ตะวัน..... ตะวันครับ.... ตื่นมากินข้าวก่อนเร็วจะได้กินยา

แสงตะวันรับรู้ถึงการมาของเขาตั้งแต่ที่เขาเปิดประตูเข้ามา แต่เธอไม่อยากลืมตาขึ้นมาเพื่อเห็นหน้าของเขา

พิพัฒน์ ตะวัน....พี่รู้ว่าตะวันตื่นแล้ว ถ้าไม่ลุกขึ้นมากินข้าวอย่าหาว่าพี่ใจร้ายนะ ลุกขึ้นมากินเองหรือจะให้พี่ป้อน... แต่ถ้าพี่ป้อนพี่ไม่รับปากนะว่าข้าวจะหมดตอนไหน แต่น้ำ.....ของพี่หมดรายรอบแน่นอน

คำขู่ของเขาทำเธอต้องลืมตาขึ้นมาและลุกขึ้นมากินข้าว เธอกำลังจะหยิบชามข้าวต้มมากิน แต่พิพัฒน์กลับไม่ยอม เขาตักข้าวต้มแล้วส่งไปที่ริมฝีปากของเธอ เธอพยายามเม้มริมฝีปาก แต่เมื่อเขามองเธอด้วยสายตาที่ยากต่อการคาดเดา เธอจึงต้องจำยอมกินข้าวที่เขาป้อน

พอแล้ว!!!

เสียของญิงสาวประท้วงขึ้นมาเธิกินได้ครึ่งชามตอนนี้เธอรับไม่ไหวแล้ว เธอไม่อยากกิน

พิพัฒน์ อีกนิดสิ

ก๊อกๆๆๆ

คุณแม่ขา.........

เสียงของปลายฟ้าดังมาก่อนที่เจ้าตัวจะเปิดประตูเข้ามา เมื่อเด็กน้อยเข้ามาในห้อง ก็รีบมานั่งบนที่นอนแล้วตรวจสอบอาการของคนเป็นแม่อย่างละเอียด มือน้อยๆจับๆคลำๆ เช็คตามเนื้อตามตัว การกระทำที่น่ารักนี้อยู่ในสายตาของคนเป็นพ่อ จนทำให้คนเป็นพ่อต้องยิ้มออกมา

พิพัฒน์ ตะวัน มากินยาก่อน กินแล้วก็นอน เรื่องเสื้อผ้าพี่ให้ลูกน้องจัดการหามาให้ใหม่แล้วนะ เดี๋ยวว่างๆค่อยไปหาซื้อเสื้อผ้านู๋ปลายกัน เอาไหม?

แสงตะวันไม่ได้ตอบอะไรเขามาก เธอแค่พยักหน้าให้เขา หลังจากกินยาแก้ปวด ลดไข้ ยาแก้อักเสบเสร็จเธอก็ล้มตัวลงนอนหันหลังให้เขา

พิพัฒน์กระซิบอะไรสักอย่างกับลูกสาวตัวน้อย หลังจากนั้นเธอก็เห็นแม่หนูน้อยออกจากห้องไป ไม่นานป้าแมวก็ขึ้นมาเก็บชามข้าวต้ม

พิพัฒน์ล้มตัวลงนอนข้างๆเธอแล้วกอดเธอเอาไว้ พิพัฒน์รับรู้ได้ว่าแม่สาวตัวดีกำลังต่อต้านเขาแต่ไม่ใช่การทุบตีหรือด่าทอ แต่เป็นการที่เธอเงียบใส่ และเย็นชานั่นเอง ไม่เป็นไร เขาไม่สน เขากอดเธออยู่นานสองนาน ไม่นานเขาก็รู้ว่าเธอได้หลับไปแล้ว

ในระหว่างที่เขากำลังเฝ้ามองแสงตะวันอยู่นั้น โทรศัพท์ราคาแพงของเขาก็ดังขึ้น เมื่อเขารับเขาก็รู้ว่าตอนนี้เขามีพี่เลี้ยงให้ลูกสาวของเขาแล้ว เขาให้ก้องตอบตกลง และให้พี่เลี้ยงของลูกสาวมาเริ่มงานได้เลยตั่งแต่วันพรุ่งนี้

ป้าแมว....คุณหนูปล่ยค่ะ.... อยากลองทำชนมกับป้าแมวไหมคะ?

ปลายฟ้า..... อยากคะ แต่ว่า ป้าแมวไม่ใช่ป้าค่ะ (ป้าแมวค่อนข้างตกใจเพราะนึกว่าเด็กน้อยรังเกียจเธอแต่เปล่าเลย) ต้องเรียกว่ายายแมวค่ ^___^

ป้าแมว.... ^____^ ค่ะๆๆ ยายก็ยาย ....งั้นเราไปดูในครัวกัน ว่ามีอะไรที่จะพอทำได้บ้าง

เด็กน้อยสนุกสนานกับการทำขนมถ้วย เพราะวัตถุดิบมีไม่มาก แต่การที่เธอได้หยอดนั่นเติมนี่ มันทำให้เธอสนุกไปอีกแบบ

พิพัฒน์ไม่เคยมีความคิดว่าอยากใช้ชีวิตแบบพ่อแม่ลูก เขาไม่ชอบการผูกมัด เขาไม่ชอบเวลาที่เห็นหญิงสาวไม่ว่าใครก็ตามมาคอยหึงหวง มาคอยตาม โทรจิก เขารำคาญมาก แต่ไอพวกเพื่อนเขามันกลับชอบ มันบอกเสมอว่าผู้หญิงหึงคือผู้หญิงรัก ผู้หญิงงอนคือผู้หญิงรัก ผู้หญิงคอยโทรตามคือผู้หญิงเขารักเรา ซึ่งเขาไม่ชอบเลย แต่กับแสงตะวัน เขาอยากให้เธอทำแบบนั้นบ้าง ตั้งแต่วันที่เจอหน้ากันอีกครั้ง เขาอยากให้เธอหึงหวง แต่แม่เจ้าประคุณเธอได้แต่ด่าทอ ดีที่เธอไม่เคยเปิดประตูสวนสัตว์ ให้สัตว์วิ่งเพ่นพ่านต่อหน้าเขาและลูก เธอเป็นผู้หญิงคนนึงที่เขาไม่เคยจะได้ยินเธอพูดคำหยาบ เธอรับฟังได้แต่เธอไม่นิยมใช้

เวลาผ่านไปจนจวบบ่าย2 เด็กน้อยก็ขึ้นมาเคาะประตูเบาๆ เพื่อขออนุญาตเจ้าของห้องเข้ามาเพื่อดูว่าแม่ของเธอเป็นอย่างไรบ้าง

ปลายฟ้า คุณพ่อขา..... คุณแม่เป็นยังไงบ้างคะ?

พิพัฒน์ คุณแม่หลับครับ....เราลงไปข้างล่างดีกว่า คุณพ่อได้กลิ่นกะทิมาจากตัวหนู

เด็กน้อยหัวเราะคิกคักๆด้วยความชอบใจ จากนั้นพ่อลูกก็พากันลงไปยังห้องครัวเพื่อดูว่าป้าแมวทำอะไร

ก้องและลูกน้องได้หาเสื้อผ้ามาให้แสงตะวันและนู๋ปลายมาแล้วบางส่วน ข้าวของเครื่องใช้ก็สัางมาเรียบร้อย เตียงเด็กเขาก็จัดการให้ลูกน้องซื้อเข้ามาให้แล้ว ตอนนี้ก็มีบริษัทมาทำความสะอาดห้องให้ เขาคงต้องจ้างแม่บ้านเพิ่มอีกสัก2-3คน เพื่อช่วยดูแลความสะอาด เมื่อคิดได้อย่างนั้นเขาก็ให้ก้องจัดการรับสมัครแม่บ้านเพิ่มอีก 2-3คน ยิ่งเร็วยิ่งดี

.......เรื่องราวุ่นวายกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว......