“จริงสิ นี่ที่เด็ก ๆ บ่นอยากดูเมื่อคราวก่อนใช่ไหม เราซื้อบัตรมาให้แล้ว เอาไว้พาเด็ก ๆ ไปเที่ยวฉลองที่เจ้าขุนหายป่วย” พายัพยื่นบัตรพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำจำนวนสี่ใบส่งให้นับฝัน เธอรับมาถือพลางยิ้มเกรงใจ
“ไม่เห็นต้องซื้อมาเลย เด็ก ๆ ก็แค่บ่นอยากไปกันงั้นแหละ พาน่ะตามใจเกินไปแล้วนะ”
“ขอสารภาพ ไม่ใช่แค่เด็ก ๆ อยากไป เราเองก็อยากไปเหมือนกัน” พายัพก้มลงมากระซิบใกล้พลางยิ้มทะเล้น นับฝันอดจะส่ายหน้าหัวเราะให้กับความเป็นเด็กของเขาไม่ได้
“อ้อ เข้าใจแล้ว สรุปคือพาอยากไปเองสินะ เด็ก ๆ ก็แค่ข้ออ้างว่างั้น?”
“โธ่ ฝันก็รู้นี่ว่าเราชอบฉลามมากอ่ะ ฉลามเท่จะตายเนอะขุนขุน” เขาหันไปหาแนวร่วม เจ้าขุนที่อยู่ในวงแขนพายัพรีบพยักหน้าขึงขัง
“ใช่ฮะ ๆ ฉลามเท่ม้ากมาก ฟันก็คมมากเลยฮะ เวลาฉลามกัดทีนะ ก๊าซซซซ” เด็กน้อยทำท่าแยกเขี้ยวแล้วกัดพลางส่งเสียงคำรามออกมา เรียกรอยยิ้มจากทั้งสองด้วยความเอ็นดู
บรรยากาศรอบตัวของคนทั้ง
