Marrying the Governor

Kabanata 4

Kanina lang ay wala akong ganang kumain. Pag-alis ni Mommy sa table ay hindi ko na ginalaw ang pagkain ko.

Si Aldos na ang kumuha para sa akin. Nilibot ko ang lugar pero niisa wala akong nakilala, maybe because I am not into politics, too like my family. Nakita ko pa ang mga tingin ng mga babae na nag-aabang na masilayan ni Rameses. Si Rameses ay nasa entrance ng hall kasama si Coleen na nakahawak sa mga siko ni Rameses.

They look so good together that it hurts.

Nakita ko pang may tinuro si Rameses sa harapan namin.. May kausap siyang isang matandang lakaki, baka nagtatanong sa table nito. Nakita ko ang pagtama ng mata naming dalawa, pero iniwas ko na to at pinagpatuloy ang pagkain. Masarap ang pagkain nila, at medyo familiar ang lasa o baka dahil it's been awhile na kumain ako ng ganitong normal na pagkain. Lately ay puro vegetables and foods nalang ang kinakain ko.

Tumingin ako sa labas saglit at nakitang inakbayan ni Rameses si Coleen. Kaya hindi na ako lumingon pa.

Ang tagal na din Ruth, ang tagal nang taon ang lumipas pero heto ka pa rin... hindi ka pa rin makalayo sa nakaraan. Tama na din ang decision niya, parang lahat ng taong malapit sa akin ay may masamang manyari dahil sa akin.

Tinignan ni Aldos ang pagkain ko.

"Do you want to add beef?"

Tanong niya na napansin na napapadami ang pagkain ko. Pumunta lang si Aldos para icongratulate si Rameses bilang isang Governor sa lugar ng Orenda Halcyon.

"Huwag na, marami na din tong nilagay mo."

"Because your sister said that you loves food."

Ngumiti ako nasa sinabi niya. Dati mahilig kumain dahil may kasabay pero ngayon wala na, at medyo nakakapagod kumain at bumangon.

"Kamusta na pala si Gabiana."

Tanong ko sa kanya kaya binigay niya ang atensyon sa akin. Nakatingin lang siya sa akin at nakangiti.

"I haven't heard her for awhile pero sa next month baka may trabaho kaming dalawa na magkasama."

"Tumakbo ka palang Governor dito sa Orenda Halcyon? Hindi ko nalaman."

Ngumiti siya sa akin habang tinignan akong kumakain.

"Yes, natalo pero sa ibang bagay nanalo naman."

Makahulugan niyang sinabi at lumingon pa sa likod habang simasabi niya iyon, kaya tumingin din ako... si Rameses na nakatingin din pala sa amin pero umiwas din nang hinawakan siya ni Coleen sa mukha.

"Saan ka ba nanalo?"

Tanong ko at uminom na ng tubig. Kahit marami akong kinain ngayon I still have a sexy poise, natrain na din dahil kay Mommy sobrang strikta sa fine dinning etiquette at syempre isa akong boss sa hotel namin kaya dapat din ganoon.

" Wala... you changed a lot."

Sabi niya kaya huminto ako sa pag-inom at tinignan din siya pabalik. He innocently looked at me at inisa-isa ang kanyang eye brows kaya tumawa ako.

"You seemed to laugh before."

Sabi niya at sinunod pa ang tawa ko kaya tumawa din ako.

Ganoon ba ako tumawa?

"I didn't laugh like that."

I said while drinking more water at hindi makapaniwalang nasunod niya ang mga tawa ko

Yung tawang lumalabas na ang bunganga at ang pag-hampas sa katabi. I missed my laugh. I miss Valentina.

Nabitin sa era ang tawa ko ng dumaan sila Rameses sa table namin. Hinawakan niya sa kamay si Coleen at she elegantly walked beside him.

I can walk better than her.

Bulong ko sa sarili ko.

She seem so. sweet and kind that I couldn't hate her.

Tumayo si Aldos kaya tumingin ako sa kanya.

"Pupunta lang ako sa cr, okay lang ba?"

Tanong niya. He doesn't need to ask my approval pero maybe because I am his date today, asking permission is also a symbol of respecting your partner.

Nakit ako ang kanyang imaheng papalayo sa akin at papalapit sa cr. At tumingin ako kay Rameses na ngayo'y nakatingin din sa akin. Dahan-dahan kung hinawakan ang aking baso apra uminom at sinubukang ibahing ang atensyon at naubo ko ang ininom ko dahil kaharap ko gayon ang captain ng hukbo ko, ang commander.

I can feel the dripping wine in my cleavage. Kaya pormal akong kumuha ng tissue at pinahiran iyon. May nakita pa akong timingin sa akin kaya umiirap ako.

bastos!

At tumango lang ako sa comamnder ng aking hukbo na si Comamnder Antonio. He looks like just a middle thirties dahil sa suit niya. At tinignan ko ang mga grupo at nandoon din sa gilid at kumakain pero alerto pa rin, nakita kung tumango sila sa akin pero iniwas ko lang ang tingin ko apra walang makahalata na pinagbabantayan ko si Rameses.

Tapos na akong kumain kaya naghihintay alng ako sa susunod na program at kung wala naman ay uuwi na ako. I wouldn't stay here for too long baka hindi ko maiwasan ay may maaway ako ngayong gabi. Nakita ko si Aldos na nakangiti at naglalakad at pumunta sa akin pero bigla siyang natumba ng may puting usok ang kumalatbsa dilim.

Hindi ako makagalaw at makasalita dahil sa bilig ng pangyayari. Bago maging usok ang buong lugar nakita ko kung paano tumakbo si Rameses papunta sa kung saan ako, pero baka imahinasyon ko lang iyon, baka may importante siyang kaibigan sa politika na kailangan niyang protektahan.

Hindi ko na nakita ang mga tauhan ko and I'm sure they already moved their ass to protect Rameses. Hindi ko alam kung paano at kung bakit wala akong pakialam, nakaupo lang ako at naghihintay na malamon ng usok.

In the midst of danger you don't know how to react. You can't move your body even how your mind wanted to run.

Isang suit ang tumabon sa aking mukha.

"Jesus, Ruth Herrera Zubiri!"

Rinig ko ang boses ni Rameses at hindi pa ako gumalaw at baka guni-guni ko lang iyon.

Hindi siya ito, hindi niya magawang iwan ang babae niya para alng iligtas ako.

"Sir..."

"Ready the damn car."

He strongly said and he wrapped his hands around me and carry me. I could hear his hard deep breathing dahil tumakbo siya.

Si Aldos?

Huminto siya sa pagtakbo at pinaupo ako sa sasakyan at wala na akong pakialam kung kanino tong sasakyan.

His not a hallucination. Si Rameses talaga ang nasa harapan ko at naghahanap ng tingin sa mata ko, but I looked away.

"Make sure her safety first at hintayin niyo ako dito."

Sabi niya at tumakbo pabalik.

May lakas lob na akong tumingin sa kanya.

At unti-unting sumikip ang dibdib ko. Everytime that I am around of him, wala nang magandang bagay ang nangyayari, palagomg may mangyayaring masama sa kanya at palaging palpak basta nasa isang lulugar kaming dalawa.

Tuluyan kung pinasok ang paa ko.

"Drive the car, uuwi na ako."

Malamig kung sabi sa kanila at nakit ako ang takot sa mga mata nila. I am not a mafia or so whatever kaya wala akong gagawing masama.

"Ma'am sabi kasi ni Gov. nahihintayin natin siya."

Sabi ng isang driver.

"Then, kayo ang maghintay. Uuwi ako mag-isa."

Sabi ko at bago ko maihakbang ang paa ko ay pumayag na sila agad-agad.

Habang nakita ko ang dilim sa daan hindi ko makakalimutan ang mga nangyari sa akin dati. Lahat na masayang nangyari at malungkot na nagyari sa buhay ko dati ay pinahalagahan ko iyon dahil ang lahat ng iyon ay tungkol at naging parte si Rameses sa akin.

" Zuburi, one month straight ka ng late. Akala mo anak ka ng may-ari ng paaralan nato? Mababa pa iyong grades mo sa. school at palagi ka pang late at absent. Baka habang buhay ka ng magigiging highschool kung ganito ka makaakto."

"Ma'am I'm sorry medyo na late lang dahil-"

"Huwga mo akong bibigyan ng mga gasgas na rason, Zuburi!"

"Ma'am pero si Valentina Ma'am-

Gusto ko pa snaang rumason na kasama ko si Ventina da lahat sa late at parang naging favorite siya ng teacher namin dahil lang sa isang araw na umaga siyang oumutna dito. Edi, sana kung nalaman ko na ganoon pala edi sana naging maaga din ako.

"Sumasagot ka pa.. Go to the disciplinary Office!"

"But Ma'am-

" No buts Zubiri! Hindi ko alam kung bakit yung kapatid sukdulan ng talino pero ikaw-"

Kinuha ko ang bag ko at sinadya kung matamaan si Valentina at nakita ki siyang nagpipigil sumigaw sa akin kaya nagpipigil akog tumawa.

Matamlay akong papunta sa Disciplinary Office at nakit ako din si Gabiana na paparating at may kasamang isang lalaki, ito yung nakita kung kalaban ng isang lalaki sa pagtakbo ng SSG.

Huminto si Gabiana at matalim ang pinukol na tingin sa akin. Kaya ngumiti ako sa kanya na aprang nang-aasar. Kaya natatakot si Valentina sa kanya dahil sa mga matalim niyang titig akala mo isang anak ng mafia at nakita ko kung paano ngumisi ang lalaking katabi niya habang tinignan kaming dalawa ni Gabiana.

"Akala mo uuwi sila Mommy just because palagi kang bagsak at suki sa Dean?"

Matalim niyang sinabi. Alam ko namang hindi sila pupunta dito at gusto ko siyang sabunutan dahil palagi nalang niyang ginagamit ang salita na yan at nakakapikon na.

Alam niya talaga kung paano ako sasaktan ng matalim. I rolled my eyes to her and walked away at binangga ko pa ang balikat niya.

"Watch your manners, Ruthy!"

Sigaw niya walang pakialam sa mga estudyanteng huminto dahil sa sigaw niya.

"I am blind, stupid!"

Sigaw ko pabalik sa kanya.

Maldita!

Gusto kung isigaw sa hallway pero tinikom ko lang ang bibig ko.

Nadapa ako kaya sukdulan na talaga ang galit ko kaya tumingin ako kung may nakakita ba sa akin pero ngumiti ako ng walang nakatingin o nakatanaw sa akin.

"Stupid evil sister.... stupid evil sister... stupid... stupid Gabiana... stupid... stupid!"

Bulong ko sa. sarili.

Nagulat ako ng sa pagsabi ko ng stupid ay si Rameses ay nakatayo at nakanganga dahil sa narinig sa akin.

Is this his first time hearing someone cursed?

Tumalim ang tingin niya sa akin kaya maamo akong nakatayo sa kanya.

" Anong irereport mo?"

Tanong niya sa akin.

"Where is Ma'am Sharlot."

Tanong ko sa kanya at umupo na. Last na nakita ko siya ay yong panahon na nakit ako siyang may dalang bitbit na jollibee.. At noong lunch ay hindi kayo maniniwala, dahil ang guard sa school namin ay pumunta sa akim para ibigay ang isang jollibee...para sa akin daw pero walang nakalagay kung kanino galing at alam kung sa kanya iyon.

Alam niya na ang mga record ko sa schoo, I am been a bad girl. Suki na din sa Disciplinary Office..

"What you did this time?"

Tanong niya at nakaupo sa desk kung saan dapat nandito si Ma'am Sharlot.

"Gusto kung si Ma'am Sharlot ang kausapin ko."

"Nasa honeymoon siya, do you want me to call her in the middle of her honeymoon? Wala rin namang magbabago kung sasabihin mo sa akin."

Sabi niya sa napapaos na boses na para bang nakakapagod akong kausap, edi huwag akong kausapin niya! Umirap ako dahil sa mga boses sa utak ko.

"Okay fine, late ako."

Amin kung sabi sa kanya.

"Ngayon ka lang na nalate?"

Tanong niya uli kaya ayaw ko sa iba dahil palagi silang nagtatanong unlike Miss Sharlot na hahayaan akong ilista ang pangalan ko dahil alam naman niya ang mga problema at issue ko kung bakit ako nandito. Pero wala siya dito...

"One month na kay nandito ako sabi ni Ms. Leah na punta daw ko sa Disciplinary Office at kailangan ko daw maglinis or I don't know kung anong parusa basta ikaw na bahala. Hindi ko alam kung bakit niyo pinapatupad ang ganitong patakaran at mas lalao akong behind sa school at sa pag-aaral dahil sa ganitong punishment."

Himinto ako at huminga. napadami ata ang mga salita ko doon.

" Bakit kasi late ka? Is it hard to wake up in the morning? Ang ganda sa katawan pag sobrang-aga gumising. "

"Dahil may kasama kayo kaya maganda."

Bulong ko. Ying iba may mga pamilaynsilang maiingay, yung mama na palaging nakabungnga dahil sorbang pikon at pilyo ang mga bata pero sa amin sobrang tahimik, pwede nang ipalaban sa movie na A Quite Place. Hindi rin naman palasalita si Gabiana kaya sobrang tahimik din ng bahay.

"Ha?"

Tanong niya. Hindi ko mapigilan kundi ngumiti. An gwapo ng kaharap ko. He looks like a obedient, kind and gentleman student. Tumalim ang tingin niya sa akin ng naramdaman niya ang pagngiti ko.

"Wala... ang hirap bumangon ng umaga kaya late."

"Then try mo matulog ng maaga sa gabi."

"I love sleep kaya maaga din akong na tulog."

"Then, wake up early, mag-alarm ka."

Napipikon niyang sabi. Magtatanong tas pagbinibigyan ng sagot at hindi magugustuhan, din magagalit.

"I love sleep kaya kahit patayin mo pa ang electric fan o air-conditioned, o maglindol pa hindi ako nagigising agad.,

Tumingin siya sa akin na para bang nahihibang ako.

"Miss. Ruth Herrera Zubiri."

Tawag niya sa akin at nakaramdam ako ng takot at kaba dahil sa pagbigkas niya sa pangalan ko.

"Yung sagot mo palaging may mga dahilan. Hindi natin masosolusyonan ang problema mo dahil palagi kang pilosopong sumagot."

Kung nandito si Valentina ay tyak tatawa iyon. Ilan na ba ang nagdaan sa akin na mga lalaki at halos lahat mapipikon.

"I'm sorry..."

Bulong ko sa kanya at huminto siya at yung galit na umamapoy sa kanya ay naging yelo. Tumingin siya sa akin na nagugulat hindi maimagine na magsosorry ako bigla.

Ilan na din ang nagsabi na kahit postura ko ay ako yung tipong taong hindi mag-sosorry.

"Dapat sumagot ka ng maayos para ka mapapagalitan."

Napapaos niyang sabi at hindi na makayingins a akin. Paa bamg nakalimutan niyang tpausin ang mga pangaral niya, kaya palihim aking ngumiti.