Marrying the Governor

Kabanata 6

Hindi pa rin tumatawag o nagrereply si Mommy sa akin. Si Daddy wala din at iyong message niya na nasave ko sa phone ko ay ilang years na din itong lumipas.

Tumayo na ako para magready sa lakad ko ngayon. May imemeet akong ka klase ko sa college at pinili ang hotel namin para doon iheld ang kasal niya

Ra'Queena is the hotel that my grandfather built for his grandchildren which is me and Gabiana, pero since si Gaiabana ang eldest sa amin siya ang naassign sa trabaho ni Daddy at ako naman sa kay Mommy, and this hotel. Pero I am not greedy to my money or to our ari-arian kaya lahat ng akin ay kay Gabiana din.

I rather prefer to live poor than to bro in with a silver spoon. You may have a lot of money but you will feel the love less.

Our meeting with my college friend, which is Athena and I remember his boyfriend, isang sikat na basketball player and I think siya yata yung basketball player din na pinagpicture-ran namin ni Valentina way back junior highschool.

Nakita ko ang basketball player na naghihintay sa desk area. Narnig ko pang tumawag si Rica sa akin pero hindi na ako lumingkn dahil nakaharap na ako sa lalaking basketball.

"Hi, I'm Dave.. I'm Athena's fiancee. Nasa comfort room pero babalik na din."

Sinabi niya nasense niya ata na hinahanap ko si Athena. He offer his hand at naghandshake kami.

"Ako pala yung basketball player na nagviral dahil sa post niyo ni Valentina."

Nahihiya naman akong tumawa sa kanya dahil naalala pa rin niya iyon. Ilang taon na ang lumipas.

"Ikaw, pala yon. Thanks to you, nagviral kami, edi nalaman ng buong mundo na magaganda yung mga fans mo."

Ngiti kung sabi at nagulat ako ng may dumating na lalaking nakasuit at mas nakakagulat na si Rameses iyon. Napaatras bigla ako. Lumapit din si Rica at bumulong sa akin.

" Miss, kaya ko po tinawag kita kasi nakita ko siya sa parking lot. "

Naku, naman Rica para atang nilalaglag mo ako.

Tumalim ang mata at pilit ang ngiti ng lumapit si Rameses sa akin.

"Hindi ko na sinabi, inagahan ko na ang pagpunta ko."

Paliwanag niya at dumako ang tingin niya sa kausap kung lalaki.

"Governor Rameses, ikaw pala yan. Anong sadya mo rito."

Ngiting sabi ni Dave sa kanya.

"Magkilala kayo?"

Tanong ko at tumawa si Dave at nakita ko ang ngisi ni Rameses.

"Yes, dati pa. After niyong nagpapicture sa akin ay nandoon din siya."

Paliwanag niya at lumaki ang mata ko. Tumingin ako kay Rameses na namimilog ang mata.

So, he knows all along.

Alam niyang nagsisinungaling kami ni Valentina dahil sinundan niya kami o baka nagkataon na nandoon lang siya.

" Bakit ka pala nandito? May date kayo? Akala ko may fiancee kana."

Nagulat ako sa diretahang tanong ni Rameses kay Dave. I pretend to touch my back pero ang ginawa ko ay kinurot ko ang likod niya.

"Yes, we have a date."

Nagulat ako sa sinabi ni Dave at si Rameses ay kumunot ang noo.

"I mean, we really have a date, kasama yung fiancee ko. Nasa comfort room lang."

Natatawa nitong sabi at naaliw pang tumingin kay Rameses.

"Bakit kayo? May date kayo?"

"No"

"Yes."

Sabi ko at tumingin kami pareho ni Dave kay Rameses dahil siya lang ang nag yes sa aming dalawa.

"Hindi Dave, May pag-uusapan kami ni Gov. sa ibang bagay, pero walang date date."

Dumating si Athena at ngumiti sa akin at nakita ko ang kuryusong tingin niya sa lalaking katabi ko. Nagbeso na lang ako at nagpapasalamat akong nauna nang maglakad sila Athena and Dave . Kaya nagpaiwan ako at hinatak si Rameses.

"Ano bang ginagawa mo, sabi ko magkita tayo sa gabi."

"Hinatid ko si Coleen kaya dumiretso na ako."

Huminto ako at nabitawan ko ang pagkahawak sa kanya. Nakita din naman niya iyon pero hindi na siya nag-abalang magpaliwanag kasi wala namang dapat ipaliwanag.

"Diyan ka lang, maghintay ka. Kakausapin ko lang sila."

Tinawag ko si Rica na nasa tabi lang.

"Ikaw na munang bahala kay Rameses."

Hinawakan ko ang kamay niya at pumunta na sa dalawang tao na nasa isang lamesa.

"Congratulations, pala sa inyo. Paano pala kayo nagkilala."

Tanong ko dahil hindi ko nakita si Dave noong nag college na ako baka nga sa Manila nag-aaral.

"Nagkita kami sa isang game niya. I was a fan too before and even until now."

Ngiting sabi ni Athena.

"Pumunta din pala ako diro para personal na ibigay ang invitation sayo."

Ngumiti siya sa akin habang binigay ang invitation card. Ngumiti naman ako.

Nakita kung tumingin si Athena sa likod ko at nakita ko si Rmases na naglalakad at umupo sa kabilang table.

" Mukang close ulit kayo ni Conrad, ibigay mo na alng din itong invitation card baka gusto niyang sumama."

Si Dave mismo ang naglahad sa akin ng invitation card para kay Rameses.

"Hindi na, baka may pagbibigyan pa kayo niyan. Hindi rin ata siya makakadalo dahil busy siya, kaya huwag na."

Napipilitan pa akong ngumiti sabay bigay pabalik sa card pero hindi naman tinanggap ni Dave iyon.

"Ibigay muna baka gusto niya ding umatend, total magkilala na din kamo dati."

Sabi ni Dave at tumingin pa kay Rameses at ngumiti. Napilitan akong tinanggap ang card.

Nag-usap lang kami ang iba nagkacatch-up paminsan-minsan at nang sumapit na ang gabi ay tumayo na sila at nagpapalam.

"Sana makakadalo ka."

"Oo, naman Athena. Congrats sa inyong dalawa."

Pagkatapos magbeso ay naglakad na si Rameses papunta sa akin. Nakita kung tinignan niya ang kamay kung may dalawang cards.

"Ano yan? Dalawa yan ah, para sa akin ba ang isa?"

Tanong niya per tinago ko lang.

"Hindi to para sayo."

"Then, if you say so."

He said and I was shocked na nakita kung may tinawagan siya at nakangising nakatingin sa akin.

"Dave.."

Pagsambit pa lang ng pangalan ni Dave ay lumaki bigla ang mata ko at agad-agad binigay ko sa kanya ang invitation card niya.

"Okay na, bro. Congratulations pala sa wedding."

Yan na lang ang narinig ko bago ako tuluyang umalis. At narinig ko din ang yapak niyang nakasunod sa akin. I'm glad na wala pang tao dito sa ground floor or else I would be doom.

"Don't walk faster, baka madapa ka."

Ofcourse hindi ako makikinig sa kanya. Dapat hindi na kami nag-uusap o nagkikita pa. Hindi ko alam kumg bakit palagi din akong minamalas pag-nasa tabi-tabi siya. Hindi ko namalayan ang daanan ko kaya nadapa ako at hindi man lang niya agad ako nasalo.

Nakita ko ang gulat sa mukha niya at dahan-

dahan siyang lumapit sa akin.

"Don come near to me! Ni hindi mo man lang ako nasalo!"

Galit kung sabi sa kanya sabay pag-pag sa braso ko.

"Sabi ko sayo na huwag kang maglakad ng mabilis at mas lalong hindi mo tinitignan ang daanan mo paggalit ka, kaya anong nagyari sayo."

"Gosh, Rameses!"

Bulong ko sa kanya. Dapat ko talagang I preserve ang boses ko, I keep on shouting and shouting baka mapaos na ako.

At nahulog ang mata ko ng bigla niya akong kinarga.

"Anong ginagawa mo Conrad??! Bitawan mo ako. Huwag mo akong kargahin."

Hindi siya nakinig sa akin.

"Ako na ang magdra-drive at ihahatid kita pauwi pagkatapos natin mag-usap."

Mahinahon niyang sabi kaya lumapit aki sa tenga niya at kinagat ko iyon. Huminto siya at nakita ko ang marka nito.

"Huwag kang mangagat diyan, baka pag-ako ang kumagat sayo hindi mo magustuhan."

Natakot ako bigla sa banta niya kaya huminahon agad ako at nagpakarga nalang sa kanya.

Then, this would be the last day na magkikita kami. He gently place me to his car at nagdrive na siya. Wala lang kaming imik at ayoko na ding sumigaw dahil nakakapagod ding sumigaw sa kanya segundo-segundo.

Timing naman na tumawag si Mommy sa akin kaya sinagot ko agad ito at nakita ko ang pagtingin ni Rameses sa akin pero bumalik naman ang atensyon sa pagdra-drive.

"My..."

"Sorry, sweetheart hindi ko na mabasa ang message mo..Kasama ko yung daddy mo kaya hindi ko namalayan ang text mo."

"It's okay, My.. He texted me naman kaya okay na."

"Hmmm... nagpapaalam si Aldos na tatawag siya maya-maya. Nandito din siya sa Europe kaudap yung ate Gabiana mo. Nasaan ka pala?"

Tumingin ako kay Rameses sa tinanong ni Mommy and I know that Rameses knew na si Mommy ang kausap ko.

"N-nasa hotel pa My, baka uuwi din pagkatapos mag dinner."

Pumikit na ako at sumandig sa upuan.

"Eat your dinner well. Sagutin mo agad nag tawag."

Hindi hinintay ni Mommy ang sagot ko dahil agad niyang pinatay ang tawag. Pinikit ko lang ang mata ko.

My life is so near beside me but so far to have.

Ilang minuto din ay may tumawag agad sa cellphone ko kaya sinagot ko agad.

It was a call from Aldos.

"Hello..."

I said while looking outside the window. I even tried to draw the window.

"It's me Aldos, I hope your mother tell you that I will call you."

"Yes, Mommy did."

"I'm sorry for not quickly run to you para iligtas ka."

"It's okay Aldos, we didn't expect it to happened. I'm already okay at nakapagtrabaho kaya huwag kang mag-alala."

Inisa ko pa ang kilay ko ng tumingin din si Ramses sa akin at sa telepono niya.

"Nasaan ka ba ngayon? I'll treat you para naman makabawi ako."

Bigla akong nataranta sa sinabi niya.

"Pwede next time na lang? Super busy kasi ako ngayon, maraming trabaho."

Narinig ko ang buntogn-hininga ng lalaking nasa tabi ko.

"Goodnight, Ruth. Hope to see this week."

"Sure, Aldos no problem."

Pinatay ko na ang tawga at umupo ng maayos.

I would never find love again because I wasn't yet over to my first love. It happens to be Rameses. It was a great love to start but it ended so painfully.

My mom used to hate me being around with Rameses. Pero ako ang isang taong nagrerebelde to find that home everyone boast.

"Ruth, I've heard that your talking and tailing around that Ramses Conrad. Don't talk nor come near to him,. he's an orphan and he doesn't have any family kahit relative kaya huwag kang lumapit sa kanya."

Hindi ko magets kung bakit ayaw niya kay Rameses. Bakit, dahil lang wala na siyang pamilya? Then he needs one and I needed too kaya bagay kami para sa isa't-isa.

Ito lang ang unang araw na nakauwi sila sa bahay halos tatlogn buwan na tapos yan lang ang sinabi niya.. Ni hindi man lang ako kinamusta o kahit si Gabiana man lang, if buhay pa ba kami o if nakakain paba kami.

"I don't see any problem with him. He's kind."

Palagi na din akong maaga dahil sa punishment ko. Ginawa ba naman akong secretary ni Ramses para daw matuto akong gumising nang maaga.

"Listen to your Mom, Ruth. Don't you think befriended him."

Hindi ko na siya pinakinggan at umalis na lang. Bakit maganda din na maaga na ako dahil may libreng pagkain ako galing kay Rameses. Alam niyang hindi ako kumakain sa amin kaya siya na mismo ang magluto para sa aming dalawa and every Friday ay bumibili siya ng food galing sa restaurant or kahit among fast food food chain.

Hinatid na ako ng driver namin at five-thirty pa lang ng umaga ay nakita ko na si Rameses na nakatayo sa gilid ng gate, tumitig siya sa sasakyan ko naaninag niya ito.

Who wouldn't want to come to schooy early anyway kung ganito ka gwapo ang maghihintay sa akin.

"Manong, ihinto niyo ang sasakyan."

Tumitig siya sa akin dahil pinagbabawalan kasi sila, kahot sinong driver ko na bawal na akomg makipag-usap kay Ramses. I'm not rebellious for nothing, bahala sila basta susundin ko ang gusto ko.

"Manong, ihinto niyo. Huwag niyo nang pakinggan si Mommy total hindi naman iyon umuuwi. Mas kadalasan ko pa ngang nakikita ang aso naming palaging galit kaysa ni Mommy. "

Mapait kung sabi kay Manong. At a young age I couldn't help but to long for the love of my parents, I don't want to live like this. I don't want to keep on waiting and waiting for them to come home. Ayoko ng masaktan pa dahil umaasa ako sa kanila.

"Mag-iingat kayo, Ma'am.. Tatawag po kayo kung gusto niyo nang umuwi."

"Salamat Manong. Huwag kayong mag-alala, hindi magagalit si Mommy."

Tumango na sila at hindi ko agad nabuksan ang aking pintuan dahil mismo si Ramses na ang nagbulas nito.

How adorable!

"Morning..."

Bati niya at nakangiti pa.

"Good Morning."

Bati ko na nakangiti.

Tumingin ako kay manong para magpaalam ng nakita kung nakangiti itong pinagmasdan kami. Pero umalis agad ng tumitig din ako sa kanya.

"Let's go. Kumain kana?"

Tanong niya and I shake my head. Mas maaga siyang pumunta dito dahil siya ang president ng campus at may mga kasama din naman siya. Tinahak niya ang ko canteen at umupo kami sa dulo.

May mga ilan na estudyante ang dumarating after 10 minutes ay baka dadami nato. At huminto ako ng gulay ang niluto niya. May isang saging at tubig, din. Kahapon beef stake bakit ngayon. Nakita niya ang reaksyon ko kaya siya na ang nagpatuloy sa pagbukas ng lunchbox haabng tumatawa.

"You should eat healthy foods. We will do alternate, I will bring vegetables food today then tomorrow any food without vegetables. Are you okay with it?"

Mahinahon niyang sabi sa akin at tumango naman akk. Masarap talaga siyang magluto kaya isa na rin ito sa inaabangan ko sa araw.. I tasted the vegetable food masarap naman medyo hindi lang sanay at familiar sa lasa.

" Huwag ka ng pumunta dito ng maaga. Sumama ka kay Valentina, total alas 9 naman yung call time dito."

Tumingin ako sa kanya. Tomorrow would be Nutrition Day. Si Valentina nagpledge ng pasta sa akin naman ay calamares food at lumpia at kaming lahat ay required ding magdala ng fruits.

Two weeks na kaming nagkikita ng maaga at sa dalawang linggo na yon ay nasanay ako. Sa mounting pag-uusap, pagtatanong niya at sa pag-aalaga sa akin.

Ayokong umiyak... ayokong makita ni Rameses na nandoon pa rin ako.. That even how painful we end it, even how we forced ourselves to separate ways, I am still grateful that I've him first and know him first than those anyone who just come around when he's successful.

Huminto ang sasakyan at pinilit kung ibalik ang pagiging maldita ko. Hindi ko na siya hinintay na pagbuksan ako ng kotse dahil ako na ang unang lumabas sa amin.

"Good evening Ma'am and Sir."

Pumasok na kami sa cafe. Pinili ko din ito dahil alam kung kakilala ko ang may-ari at bibigyan kami ng room ma kami lang at walang makakakita sa amin. Sa ibabaw nito ay mga private room who enjoys watching movie.

At habang nakikita ko si Rameses I realized how he grew up so fine. He is a three head years ahead of me. While I am at my grade 8 siya naman ay nasa grade eleven. And we based it from the gaps, our age will fall and fit perfectly because I wanted someone as not young as it me, gusto ko yung 3 to up years of gaps.

Today, February 2021 I would be turning 26 this June and Rameses would be 29.

Yes, He was the most young Governor around the world. He was entitled of that, nalamangan niya ang papa niya. His father became Governor to Halcyon Orenda when he was thirty-two at yung anak niya si Rameses ay 29. His lolo became Governor when he was a 40 and his great great lola is 50.

If I could calculate if Rameses and I marry before baka yung anak namin 20 pala ay Governor na agad. Char.

Nakita kung tumitig siya sa akin kaya umirap nalang ako.