Marrying the Governor

Kabanata 2

Masaya kaming nakahiga sa clinic ni Valentina since two beds naman kaya kasama kaming nakahiga. Pinainom pa ako ng mainit na tubig ng nurse bago pinauwi.

Tumawag kami sa mama ni Valentina na nasa hospital pero sabi na baka sa aabutan pa ng dismissal bago pa niya kami makuha sa school.

The program starts 1:40 then right now it's still 2:40 pm but at least nandito lang kami at baka maiisipan naming mag-idip muna.

Pero parang gusto ko nang bumalik sa umuwi nang narinig ko sa table ng nurse na nag-uusap.

"Ikaw pala yan Rameses.."

Masayang bati nito kaya niyugyog ko si Valentina na ngayo'y natutulog, natutulog lang din naman ako pero mabilis nga lang magising kahit konting ingay lang o kahit pinatayan lang ng aircon o electricfan.

"Gising, nandito yung one of the SSG President... gising..."

Nagising naman siya kaya tinakpan ko ying bibig niya in case sumigaw, humiyaw or whatsoever oa reaction. Nagtitigan lang kami ng may nagsalita sa labas.

"Bakit nandito ka? May masakit ba sayo?"

I heard the calm and friendly voice of the nurse.

"May bibisitahin lang po Nurse. May nagsabi kasi sa akin sa mga STF na may isang babaeng nahimatay..."

Lumaki ang mata ko kaya dahan-dahan namang bumaba si Valentina.

"Saan ka? Iiwan mo ako?"

Bulong ko.

"Hindi, hindi naman ako nahimatay kaya guardian lang ako.. dito na ako sa upuan.."

Nagpapasalamt talaga ako ng malaki ang kurtina kung hindi baka nakita na kami.

"Icheck ko lang, dahil tinagal ang campaign kaya nahimatay. I'll just check if she's okay or pwede din I'll submit a letter para makaalis siya ng maaga para sa bahay magpahinga.."

Nakangiti na si Valentina nang narinig ko ang yapak na pumunta sa kung saan kami at pinapaypayan ako kaya tinignan ko na lang siya at inirapan.

Ang plastik ha!

Nakatingi lang ako kay Ventina nang lumaki ang mata niya ay it's my cue para tinignan ang lalaking bagong dating.

" Good Afternoon Mr. Ramundo Rameses Conrad"

Nandidiri ako sa kay Valentina na sinabi pa ang full name. Lumingon na ako sa lalaking nasa gilid ko at nag-aarte na matamlay.

I'm good at lying to someone I didn't know so it's not a problem anymore.

"Good Afternoon..."

He looked to me after that. Wala namang ibang pasyente kaya ako lang.

Mas nareliaze ko na sobrang gwapo niya sa malapitan and even so hindi mabibili ng boto ko dahil lang gwapo siya.

"Kayo ba yung sinasabi ng STF na may nahimatay?"

Seryosong tanong ni Rameses.

"Yes, Pres.. medyo hindi makahinga dahil na rin sa gutom, at uhaw.. Matagal din kasi nagstart yung program kaya ganoon."

Serysong sabi ni Valentina akala mo totoo.

"Are you okay now Miss? I'll just give consent and letter para makauwi kayo agad or you want to stay here for the meantime?"

Gusto na sanang umapila ni Valentina pero nahawakan ko na ang kamay ni Rameses.

"I-m sick.. I couldn't breath that's why gusto ko talagang magpahinga sa bahay.. May kaibigan naman akong mag-aasikaso.."

Sabi ko at bumitaw ako ng nakita kung mukhang nagalit dahil sa biglang paghawak ko.

Arte ah!

Iba nga magmamakaawa pang mahawakan ako tapos siya, tsk.. tsk.

" Okay.. Ready yourself"

Yan lang ang sinabi niya at lumabas na na sa bed namin. Tumayo na ako at naexcite naman si Valentina dahil hindi na naming kailangan maghintaynng dismissal or sundo.

"Nurse, sa principal din ba ako magsubmit ng letter or okay lang na ako na ang magbigay ng authorization na pwede silang makalabas, may valid reason naman din."

"Dito mo na lang gawin at pipirmahan ko at ipakita mo na lang sa guard para makabalabas."

Sumilip kamin at nakita naming nagsulat si Rameses sa isang white long bondpaper at pagkatapos ay pinirmahan niya at ng nurse. Kaya lumabas na kami.

"Let's go.."

Sabi ni Rameses sa seryosong boses.

"Thank you Nurse"

Sabay naming ngiti sa harap ng nurse, gustonko sanang humahalakhak perp baka mamaya na at mabuking pa. Inaalalayan naman ako ni Valentina at pinagbuksan pa kami ng pinto.

"Do you want me to take the both of you home?"

Tanong niya pero si Valentina na ang sumugot at tinanggihan ang offer kasi sa mall kami pupunta ngayon pagkatapos nito. Hindi ko na nasahot dahil busy ako sa paghawak ng bondpaper na may handwriting. I love his penmanship, ito yung unang pagkakataon na nagustuhan ko ang sulat kamay ng isang lalaki, kadalasan kasi sa boys ay pangit yung sulat kamay.

My memories that were playing invisible at the ceiling suddenly disappeared as my secretary went inside my office. Nawala na parang bula ang lahat ng mga memorya galing sa unang pag-ibig.

"Ma'am everyone is now at their position they will just report from time to time. Do you want me to give your number para sila na yung tumawag sayo or dito muna sa akin?"

"Huwag na... hindi naman importante. Tumawag ka lang sa aking pag may mangyaring masama sa kanya or what.."

"Nandito lang ako sa office pansamantala kaya pwede kang umuwi or pwede ka ring mag stay dito. Choose where you are most comfortable just disturb me kung may malalang mangyayari"

Bilin ko sa kanya. Mag pahinga na lang din ako dito total ay may sariling room naman ako, at pinagawa ko rin ng room yung secretary incase kung may gagawing trabaho na need na talaga ipasa. I'm the CEO by legacy and I am also a wedding organizer by passion.

"Dito na lang ako Miss kasi nandito ka rin para mas convenient pag may biglaang report galing sa mga tauhan natin.."

Ngumiti ako.. Good decision, kahit naman as long as comfortable siya.

"Magpapadala na ako ng pagkain mo Miss Ruth?"

"Huwag na..."

Sabi ko at pumikit. Narinig ko ding sumirado ang pinto. Kaya dumilat ako at unang nakita ko sa wall ang dalawang frame na may nakasulat na.

Saudade and La Douleur Exquise...

Saudade... means a longing for someone you love but have lost. It is the love that remains.

La Douleur Exquise in French.. means.. the heartwrenching pain that takes over when you know that the person you love can never be yours.

I made it on my own frame when I missed him for the first time.

I guess forgetting someone is quite damn hard. His love is the unforgettable at parang nabura na ang mukha niya.. It's fading and just wish also the feelings decided to fade.

I guess we always come back to someone we felt home.. We always come back to someone that makes us alive..

Hindi ko na napigilang kunahin ang laptop ko at hinahanap ang bagong babaeng kinahuhumalingan niya.

"Coleen Go"

" Famous actress, a model, Miss International 2018, Ambassador of Protect The Future of the Children Ph.. and so and and so many more.."

Why does political people always fell inlove with an actress?..pwede namang sa mga CEO o yung wedding organizer din..

Marami ding nalilink kay Coleen Go sa mga bigating artista at bigating at mga hot na politician. Lumaki pa ang mata ko sa isang link... "Prince Thomas visits the Philippines to personally meet our beautiful angel Miss Coleen Go"...

Damn, when I tried to also search that Prince and found that he's searching for a woman to marry. I didn't know na nagviral pala ito, at may kumakalat pana memes.

"The Actress and Model Coleen Go humbly decline the Prince's marriage..."

Prince na yon grabe! Pero sexy din naman si Coleen Go baka marami pang mas sobrang yaman ang nag-offer din sa kanya.

or.. maybe it's not about the money and status?..

Maybe it's about someone who's just.. someone who cares the people... someone who defend the poor.. someone who decide fairly and just..

Someone named Ramundo Rameses Conrad.

He was my someone, too.

He was mine and I left and everything became so dull and even feel so lost. I'm lost, and he's my light and I could easily find him and get him back in just five seconds but I know I couldn't.

My life just became peaceful because of my parents decision every now and then and when I decided based on my own I know I'll just end up pushing someone important to me to the cliff. Parang nakakatakot na ding sundin ang sarili kung desisyon. From simple and difficult decision I always ask and consult it to my parents, I don't want to rely on my own dahil baka mahila kulang sila pababa.

And Protecting Rameses is the exception of all. No one knows about it except my secretary and my people. I don't want them to think that I'm still not over with him. That I'm still stucked to my highschool lover...

Sino nga ba ang nakaka-move on na sa unang pag-ibig? I couldn't even love someone else...

Pinatay ko na ang laptop at naisipang maligo para magpahinga sa sariling kwarto. Para masarap at madaling makatulog. Baka bukas na lang ako kakain dahil walang gana.

Ruth Herrera Zubiri... My name is so very unique and very opulent. I was once a rebellious but find peace but today I'm so calm but deep inside there is a raging fire inside of my heart that wanted to come out and wanted to go back where I found that peace.

Nakatulog na lang ako na hindi pa rin tumatawag ang aking secretary. I know that Rameses is a strong man at mukhang walang kalaban kaya impossible din ang nasa isip ko na baka may magtangka sa kanya and even so I know he can fight, at baka nga may body guard din siya.

I woke up feeling okay, atleast.. kahit papano. Nakakatamad lumabas at kumain pero kailangan yan sa katawan. Tumawag na ako para magpadeliver ng pagkain galing sa hotel namin.

Tinawag ko na din ang secretary at nagpakita naman siya agad-agad na walang sinasayang na segundo, a very effective secretary indeed. She's my intern before, she's five years younger than me and then dahil nagustuhan ko siya dahil magaling sa trabaho. She's even teary eyed, she thought that she couldn't find a great job especially na marami ding mas better kuno daw sa kanya.

"Whats the news?"

I asked at nagsimula nang kumain.

"Ma'am wala naman pong nangyari. Umalis si Gov sa hotel at umuwi sa bahay niya po. Mga it took only 30 minutes na nagstay sila sa hotel at hindi rin namam umuwi si Coleen Go, baka doon na nagstay kasi may flight ito sa Thailand para maging judge sa isang pageant. "

Gusto ko sanang sabihin sa secretary ko na I'm not interested pero pinabayaan ko na lang dahil nakakapagod ding magsalita.

You had fun in just a short time, how flexible and as if he doesn't want to waste more time.

" Tapos ngayon sa hapon na din malalaman kung sino ang mananalo. Wala din namang problema sa kalaban niya, at even the commander can attest that."

"Good. Then I can leave the Philippines at peace."

Tapos na akong kumain at tinabi ko na lang.

"Saan ka po Miss? Wala ka namang schedule ngayon.."

"I'll leave Philippines for a day or for a week. I need rest kaya ikaw na munang bahala dito."

Mukhang gusto niyang magtanong ulit kaya inunahan na ako.

"My mom sent me an invitation at may ibibigay lang akong note sa Maldives then tapos wala na akong gagawin. The place is so very super beautiful gusto ko sanang isama ka pero may trabaho ka pa kaya next time nalang.."

"Walang problema Miss Ruth.. Enjoy ka po sa trabaho at vacation niyo."

I don't know how to speak Dhivehi but mom assured that her business partner is also can't speak Dhivehi but speak fluently in English. Wala na ding problema dahil sa hotel na kami magkikita at nakabook na rin ako ng room doon. Hindi ko pa din nasabihan si Mommy na gusto kung magstay muna dito ng ilang araw. Mom will fly to Mexico, susunod kay Papa at sa kapatid kung si Gabianna na ilang buwan nang nandoon sa Mexico dahil sa trabaho.

Marami kasing business yung parents ko at ako lang ang naatasan na maghandle sa ditonsa Philippines.

Pumasok na ako sa room ng hotel at alam ko namang safe ako at hindi magpapatangkaan at dahil ilang years na din ko itong ginagawa, like a courier.

I saw the man in his old age with a gray hair in the table at maraming pagkain sa mesa at may wine din. Naglakad na ako at lumapit. It's 10 am in the Philippines and here in Maldives ay 7 am na.

"Good Morning Sir.."

I smiled and offer my hand for a handshake at umupo na din bago pa siya makalapit para alalayan ng upuan.

"Patricia and Fabio didn't told me that they have another daughter that super beautiful and look like an innocent angel"

He smiled normally, it's not weird at hinsi naman ako natakot mayne because mukha na siyang lolo ko at baka hindi rin yan interesado sa ganoong bagay.

Ngumiti lang ako ng tipod at nagsimula ng kumain, ofcourse as a sign of respect na rin sa business partner ng parents ko.

"What is the full name of your Mother and Father? Sorry I hardly recall, it's been years we haven't seen each other and you know... I'm now old and forgetful."

"My mother's name is Patricia Rhynnel Rabaya and my father's name is Fabio Marco Zubiri.."

"Wow, two powerful name together ha.. Rabaya and Zuburi. Your parents really good in handling business and it's still standing strong and even now I've heard their expanding it in Europe."

I just nodded while I listen to him patiently.

The truth is I don't know much more my father's business because my sister Gabianna ay siyang magmamana sa business ni Daddy at ako naman sa side ni Mommy and that is the hotel. Si Gabianna yung pabalik-balik sa ibang bansa. She even stayed longer overseas at minsan na lang pumunta sa Pilipinas.

The reason why my parents business always growing at ni minsan hindi nagkakaproblema because they are so passionate to work than to take care their two daughters. If my parents will meet two difficult situation, they have to set aside their family para hindi makaliban sa mga kanyang-kanyang trabaho. Doon lang nila ginampanan ang tungkulin bilang isang magulang simula noong sumunod na ako sa kahit na utos nila and I became tamable.