8.
1549 Words
“โอ้ ไม่นะ ฉันจะไม่ตกหลุมพรางนั้นหรอก!” ฉันพูดพร้อมกับยกมือขึ้นเหมือนยอมแพ้ต่อการโจมตี
“ไม่ต้องห่วง คุณไม่ใช่คนแรกที่พูดถึงความชอบในสาวผมบลอนด์อกอึ๋ม” เขาสหัวเราะ “เราพบกันผ่านคนรู้จักในงานการกุศล” ฉันตอบด้วยคำตอบเดียวกับที่เราให้คนอื่นๆ ที่ถามคืนนั้น “พูดตรงๆ นะ ฉันคิดว่าเราก็แปลกใจเหมือนกันว่าเราสนุกกับการคบกันมากแค่ไหนเมื่อเราได้เจอหน้ากัน”
“คุณดูมีความสุขและผ่อนคลาย แสดงว่าคุณต้องทำอะไรบางอย่างได้ดี” แซนเดอร์พูด “บางครั้งเขาอาจจะเป็นทรราชตัวจริง เขาชอบที่จะอยู่กับผู้หญิงที่เขาพามางานเหล่านี้อย่างระมัดระวัง ราวกับว่าเขาต้องการให้แน่ใจว่าเธอจะไม่เปิดเผยความลับใดๆ ของเขา”
“ฉันเดาว่าพวกคุณรู้จักเขาดีกว่าฉันมาก ดูเหมือนเขาชอบทำอะไรตามใจตัวเอง” ฉันพูดพร้อมรอยยิ้ม “โชคดีที่ฉันปรับตัวได้ ไม่ได้มากพอที่จะเปลี่ยนสีผมหรือเสริมหน้าอกถ้าเขาขอ” ฉันหัวเราะ “แต่เรื่องในชีวิตประจำวันไม่รบกวนฉัน”
“คุณต้องเป็นคนที่ปรับตัวได้” แซนเดอร์หัวเราะ “เขาเป็นคนชอบควบคุมมาตลอด แต่นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงประสบความสำเร็จในธุรกิจมากขนาดนี้ เขาเป็นคนดีเมื่อคุณผ่านจุดนั้นไปได้ ฉันรักเขาเหมือนพี่ชาย”
“นี่คือช่วงที่คุณจะบอกฉันว่าอย่าหักอกเขาใช่ไหม?” ฉันถามพลางหัวเราะ
“ฉันเหรอ? ไม่หรอก ฉันคิดว่าคุณรู้ดีพอๆ กับฉันว่าเขาป้องกันตัวเองได้ดี ในกรณีนั้น ฉันจะกังวลเรื่องความเป็นอยู่ของคุณมากกว่า” เขาหัวเราะ “ผู้ชายคนนั้นไม่ชอบที่จะแพ้และเขาจะไม่ปล่อยคุณไปง่ายๆ ถ้าคุณตัดสินใจจะเลิกกับเขา”
“แล้วสาวผมบลอนด์อกอึ๋มเหล่านั้นที่ฉันได้ยินมา ไม่มีใครเคยหักอกเขาเลยเหรอ?” ฉันถาม
“ฉันไม่คิดอย่างนั้น แต่แน่นอนว่าเราไม่เคยเห็นพวกเธออีกเลย” เขาหัวเราะ “อาจจะมีเหตุผลสำหรับเรื่องนั้น” เสียงของเขาลดต่ำลงและจริงจังขึ้นเมื่อเขาพูดด้วยท่าทางสมรู้ร่วมคิด
“คุณกำลังจะบอกว่าฉันกำลังเดทกับฆาตกรต่อเนื่องเหรอ?” ฉันถามด้วยความตกใจ
“อย่าใส่คำพูดในปากฉัน ฉันแค่บอกว่าเราไม่เคยเห็นพวกเธอมากกว่าหนึ่งครั้ง” แซนเดอร์ยักไหล่
“มันสมเหตุสมผลมาก” เอริค หนึ่งในชายคนอื่นๆ พูดพลางนั่งลงอีกฝั่งหนึ่งของฉัน “เขาเป็นคนสมบูรณ์แบบมากจนเขาจะเก่งมากในการลบร่องรอย ไม่มีแฟนเก่าของเขารายงานว่าหายไป และถึงกระนั้น เราก็ไม่เคยเห็นพวกเธออีกเลยหลังจากเลิกกับเขา” เอริคทำให้ทฤษฎีนี้ดูเป็นไปได้อย่างยิ่ง
หลังจากดึงดูดความสนใจของแขกคนอื่นๆ พวกเขาก็เริ่มถกเถียงกันถึงความเป็นไปได้ที่แฮร์รี่จะเป็นฆาตกรต่อเนื่อง ฉันหัวเราะและส่ายหัวเมื่อพวกเขาแนะนำให้ฉันออกไปในขณะที่ฉันทำได้ อย่างไรก็ตาม คนอื่นๆ บอกฉันว่าไม่ต้องกังวล เพราะฉันไม่ใช่ผู้หญิงประเภทที่เขามักจะเดทและฆ่า ดังนั้นฉันจึงน่าจะปลอดภัย
“คุณได้เรียนรู้เรื่องน่าสนใจอะไรบ้างในขณะที่ฉันไม่อยู่?” แฮร์รี่ถามเมื่อเขากลับมา โน้มตัวลงมาจูบฉันเบาๆ
“อืม” ฉันหยุดชั่วคราวเพื่อสร้างความคาดหวัง “ถ้าฉันเข้าใจเพื่อนของคุณถูกต้อง” ฉันหยุดอีกครั้งแล้วมองดูพวกเขา สังเกตว่าพวกเขากำลังมองฉันอย่างเงียบๆ โดยไม่รู้ว่าฉันจะพูดอะไร “คุณเป็นฆาตกรต่อเนื่องที่ฆ่าแฟนเก่าของคุณแทนที่จะเลิกกับพวกเขา แต่ฉันไม่ต้องกังวลเพราะฉันไม่เข้าข่ายเหยื่อ ถึงแม้จะเป็นแฟนคนปัจจุบันของคุณก็ตาม”
“ดูเหมือนอย่างนั้น” แฮร์รี่ยิ้มอย่างไม่สะทกสะท้านกับเรื่องราวที่ฉันเล่าให้เขาฟัง “คุณอยากดื่มไวน์อีกสักแก้วไหม?”
“ไม่หรอกค่ะ พอแล้วสำหรับคืนนี้” ฉันหัวเราะกับการยอมรับของเขาว่าทฤษฎีนั้นฟังดูเป็นไปได้
“มันดึกแล้ว” เขากล่าวพลางพยักหน้า “บางทีเราควรกลับบ้านเร็วๆ นี้ดีไหม?” เขาถามด้วยน้ำเสียงเอาใจใส่ “ฉันจะพาคุณไปดูว่าฉันฝังศพไว้ที่ไหนระหว่างทาง” เขากล่าวอย่างจริงจัง ทำให้แซนเดอร์ถึงกับสำลักเครื่องดื่มและหัวเราะออกมา
“ลืมไปเลยว่าเป็นคืนวันจันทร์” หนึ่งในภรรยาคนอื่นๆ แสดงความคิดเห็นพลางมองนาฬิกาของสามี “โอ้พระเจ้า ฉันไม่รู้เลยว่ามันดึกขนาดนี้!” เธออุทาน “กลับไปหาพี่เลี้ยงเด็กดีกว่า”
“ฉันเดาว่านั่นคือสัญญาณให้ฉันกล่าวราตรีสวัสดิ์” สามีของเธอกล่าวพลางกรอกตา
“คุณไม่ได้อยู่คนเดียว วันหยุดคริสต์มาสกำลังจะมาถึง และเรามีเวลาทั้งสัปดาห์ ดังนั้นเราจะออกไปกับคุณ” แฮร์รี่พูดพลางจับมือฉันและช่วยฉันลุกขึ้นยืน
“ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนค่ะ ฉันจะไม่พูดว่า ‘จนกว่าจะพบกันใหม่’ เพราะนั่นอาจจะเป็นการลองของ” ฉันยิ้มให้พวกเขา “โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพิจารณาว่าฉันผ่านสุสานระหว่างทางกลับบ้าน”
“ฉันชอบคนนี้ แฮร์รี่ อย่าเพิ่งฆ่าเธอ รอจนกว่าจะถึงคริสต์มาส” แซนเดอร์พูดพลางหัวเราะและจับมือเพื่อนเพื่อกล่าวลา
“ฉันจะจำไว้” แฮร์รี่พูดอย่างจริงจัง “มันน่ารำคาญที่ต้องซื้อของขวัญแล้วต้องคืนหลังจากนั้นไม่กี่วัน” เขาสูงเสียงขึ้นอย่างจงใจ
“คุณเป็นซีอีโอ อย่าแกล้งทำเป็นว่าคุณซื้อของขวัญเลย ให้ผู้ช่วยของคุณทำเหมือนเดิม” แซนเดอร์พูดด้วยความรังเกียจขณะที่เขาลุกขึ้นและกอดฉัน “หวังว่าจะได้เจอคุณเร็วๆ นี้” เขายิ้ม
“ฉันด้วย” อลิสันพูดพลางกอดฉันด้วย “ถึงเวลาที่เราต้องไปแล้ว” เธอพูดกับแซนเดอร์หลังจากปล่อยฉันแล้วไปกอดแฮร์รี่ “พาเธอมาในวันคริสต์มาสเมื่อคุณมา” เธอพึมพำที่หูแฮร์รี่ “ถ้าคุณยังไม่ได้ฆ่าเธอไปแล้วนะ”
“ฉันไม่สามารถสัญญาอะไรได้ พรุ่งนี้ฉันอาจจะรำคาญเธอแล้วก็ได้” เขาพูดอย่างเป็นธรรมชาติและมาจับมือฉัน
“เป็นไปได้มากเลย” ฉันหัวเราะคิกคักขณะที่ประสานมือกับแฮร์รี่ เราเดินออกไปสู่อากาศยามเย็นและแยกจากคนอื่นๆ เมื่อโทมัสเปิดประตูรถให้ฉัน
ฉันทำลายความเงียบในรถด้วยคำถาม “คุณขับรถบ่อยไหม?”
“บางครั้ง แต่ฉันไม่ชอบการจราจรในเมือง และการที่โทมัสขับรถทำให้ฉันสามารถทำงานระหว่างทางได้” เขาตอบ พลางอธิบายอย่างละเอียด “เทรนต์จะจัดตารางเวลาของคุณตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป เพื่อให้คุณสามารถพึ่งพาโทมัสสำหรับการซื้อของหรือการนัดหมายใดๆ ที่คุณต้องการได้”
“ฉันอาจจะไปรับรถพรุ่งนี้ถ้ามันทำให้ทุกอย่างง่ายขึ้น” ฉันเสนอ
“ไม่จำเป็น และฉันอยากให้คุณมาพร้อมกับคนอื่นเมื่อคุณออกจากบ้าน” เขากล่าวด้วยน้ำเสียงที่ฉันเริ่มจำได้ว่าไม่สามารถต่อรองได้ ฉันรู้สึกมั่นใจเมื่อสัปดาห์หน้ากำลังจะมาถึง เพราะในยี่สิบสี่ชั่วโมงแรก ฉันเข้าใจความคาดหวังของแฮร์รี่เกี่ยวกับเวลาที่เราใช้ร่วมกันเป็นอย่างดีแล้ว ตอนนี้ฉันมองว่านี่เป็นการฝึกปฏิบัติที่ดีเมื่อฉันสามารถรับข้อเสนอจากชายคนใดคนหนึ่งที่ได้เสนอให้ฉัน
ต่างจากไรลีย์ ฉันเป็นคนที่ปรับตัวได้ เมื่อฉันตัดสินใจเข้าร่วม Innamorata ฉันก็ซึมซับทุกอย่างเหมือนฟองน้ำ และกลายเป็นนักเรียนที่ฉลาดได้อย่างรวดเร็ว ฉันยอมรับความท้าทายทั้งหมดที่เข้ามา แม้กระทั่งชั้นเรียนที่แปลกใหม่บางอย่างที่ผู้หญิงคนอื่นหลีกเลี่ยง ฉันสามารถเป็น และจะเป็น ภรรยาที่สมบูรณ์แบบที่ฉันได้รับการฝึกฝนมา นอกจากนี้ ฉันจะทำให้ Isabella ร่ำรวยขึ้นด้วยค่าธรรมเนียมการจับคู่ของฉันสำหรับการแต่งงานที่จัดขึ้น ฉันไม่สงสัยเลยว่ารายงานการสำเร็จการศึกษาของฉันจะดึงดูดแม้แต่ผู้ชายที่จู้จี้จุกจิกและยากที่สุด
เราตกอยู่ในความเงียบ และฉันก้มหน้ามองมือใหญ่ที่กุมมือฉันไว้บนเบาะรถ แฮร์รี่เป็นแขกประจำของอินนามอราตา เด็กสาวที่เขาพาไปร่วมงานนอกโรงเรียนกลับมายิ้มแย้ม แต่ไม่ได้พูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้น แม้ว่าฉันจะพูดคุยกับเขาบ่อยครั้งในโรงเรียน แต่ฉันไม่เคยเป็นหนึ่งในผู้โชคดีเหล่านั้น ฉันสงสัยว่าอิซาเบลล่าปกป้องฉันอย่างระมัดระวัง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงแรกๆ ก่อนที่ฉันจะเรียนรู้ที่จะซ่อนความเฉยเมยไว้เบื้องหลังหน้ากากที่ควบคุมอย่างระมัดระวัง ซึ่งแสดงออกถึงอารมณ์ที่น่าพอใจหลากหลาย
- Writer
