İyi okumalar dilerim🫠🫠
Dicle gözlerini güne çok mutlu bir şekilde açmıştı çünkü bugün o hayalini kurduğu üniversiteye gidip kaydını yaptıracaktı. Çocukluktan bu yana istediği, hayalini kurduğu o mesleğe, mimarlığa adım adım kavuşacağını düşünüyordu. Hayalleri arasında hiçbir engel kalmadığını düşünürken hayatın kendisine çelme takacağından habersizdi...
Dicle'den
- Günaydın babaların bir tanesii.
- Günaydın güzelim.
- Ooo babaya günaydın var bize yok mu Dicle hanım?
- Sana da günaydın Aygül sultan.
- Sanırım Aygül sultan her zaman ki gibi sabah ilişkimizi ha ne dersin prensesim?
- Galibaa babacımm
- Hihi hiçte bile ne kıskanayım sizi? Benim paşam oğlum var bir kere. Aslan oğlum o benim.
- Hah paşa oğlum dediğin bir kere eşşek oğlun Songül.
- Afşaar oğluma eşşek demee.
- Evet baba ya sonra sen dedin diyor bana atar yapıyor. Bütün gün tribini çekiyorum eşşek oğlunun. Ah çok parton Abim beyin.
- Hiçte bile. Kimse benim prensesime atar yapamaz.
- Aaa oğlumu iki dakika da öldürüp gömdünüz baba kız. Tövbee Yarabbi. Korkulur sizden vallahi.
- Aman toz kondurma oğluna. Hâlâ kocaman paşamız kalkıp gelip de kahvaltı yapacak.
- Tamam tamam sizin dilinizden kurtulamayacak bugün oğluşum anladım ben. Uyandırayım bari de daha fazla gömmeyin oğlumu.
- Otur sen Aygül sultan ben kaldırırım abimi.
- İyi bakalım hadi.
Annem ve babama gülümseyip abimin odasına çıktım. Tam kapıyı açacakken son anda vazgeçtim. Uygunsuz yakalıyorum arada sırada sonra da abim beylerden neden kapımı çalmadın diye trip yiyorum. En iyisi kapısını çalmak Kaya bey hazretlerinin.
- Abiiiiiiii! Uyandın mı?! Hadi ama abi kahvaltıya bekliyoruz seni. Abii kalkmayı düşünüyor musun acabaa? Bak 10'daj geriye sayıyorum şu kapıyı açmazsan eğer içeri dalıyorum ve sonra Allah ne verdiyse sana dalıyorum. İyi peki sen bilirsin. 10. 9. 8. 7. 6. 5. 4. 3. 2. 1 buçuk, 1 çeyrek vee 0 ! Valla sen kaşındın abi benden günah gitti. Ya Allaaaah!
Hızla kapıyı açıp içeri girdiğim de abimi bulamadım. Yatağı bile bozulmamıştı. Gece gelmedi mi yoksa? En iyisi annemlere haber vermek. Hızla odadan ayrılıp aşağı annemlerin yanına indim. İster istemez telaşlanmıştım.
- Anne baba abim yok.
- Ne? Ne demek yok?
- İyice baktın mı kızım?
- Anne kocaman adam bu. Çocuk gibi saklanacak mı birde?
- Arada sırada ikiniz de çocuk olduğunuzu unutma küçük hanım.
- Annecim bu böyle bir şey değil.
- Allah Allah nerdeki bu çocuk?
- Valla bilmiyorum annecim yatağıda hiç bozulmamıştı. Sanırım gece de gelmemiş.
- Allah Allah bu çocuk nereye gitti Afşar? Hiç böyle yapmazdı Kaya.
- Dur Aygül telaş yapma hemen. Ben bir arayayım şunu.
.......
- Ulaşılamıyor.
- Allah Allah nerde bu çocuk nerde?
- Tamam annecim sakin ol belki bir arkadaşın da falan kalmıştır. Biraz bekleyelim, ona göre hareket ederiz.
- Öyle de olsa haber verirdi bu çocuk. Hiç böyle yapmazdı Kaya.
- Annecim tamam şarjı filan bitmiştir belki. Önce bir sakin ol sen.
- Tamam kızım öyle olsun bakalım. Allahım sen koru oğlumu.
~~~~~~~~~~~~~~
Aradan tam tamına 5 saat geçti ama ne gelen var ne de giden. Hemen Duygu'yu aradım. Duygu benim en yakınım çocukluk arkadaşım. Ona her şeyi anlattım ve ister istemez o da telaş yapmıştı. Kayıt işini bir kaç gün erteledik. Bekle bekle derken babamın telefonu çalmaya başladı. Besmele çekip telefonu açtı. Yüz hatlarından ne kadar gerildiğini anlıyordum.
...
...
...
-Ne??!
Babamın telefonu elinden düştüğün de o an annem de ben de telaşlanmıştık.
- Afşar ne oldu hayırdır inşallah?
- Baba ne olmuş abime konuşsanaa.
- Kaya. Kaya kız kaçırmış.
Annemle ben bir ağızdan "Neeeeee??!" diye bağırdık.