Sa aming pagdating sa kanilang kuta, agad kong sumpungan sina Juancho at Enrique na nananatiling nakapiit dito. Pareho silang gising, ngunit kita sa mga mata ni Enrique ang labis na pagkapagod at panghihina gawa ng mga sugat na nakasulsi sa kanyang balat.
Sinalubong agad nila kami ng mga tingin. Muling bumuhos ang aking mga luha nang akin silang masilayan. Tila ba muli akong nabuhayan ng loob, at umusbong muli ang pag- asa sa aking puso na akala ko noon ay naupos na.
Muli nilang tinali ang aking kamay sa aking likuran upang hindi ako makatakas pa. Pagkatapos itali, buong lakas nila akong itinapon patungo sa kinaroroonan nina Juancho at Enrique. Tatlo kaming mga nakatali, at lahat kami hirap kumilos dahil sa mahigpit na pagkabuhol ng tela sa aming mga kamay. Mabuti na lamang at hindi naka
