Chapter 23

1698 Words

“Hey Josette, where are you going?” sabi agad ni Dylan when he reached for my arm. Napatingin ako sa kamay nya na nakahawak sa braso ko, then sa mukha nya. Right then, I realized that I seemed to be running away – and I was freaking running away for nothing. Minsan talaga nakakainis kapag nagiging lutang ang utak ko kapag malapit tong gwapong lalaking to e. I just smiled at him para i-conceal yung pagkapahiya ko then answered, “Uhh…nowhere?” Nangunot yung noo nya, “Are you sure? Because you seemed to have somewhere you have to be.” Nakagat ko ang labi ko then umiling, “wala naman akong pupuntahan. I was just—I mean, I just needed to go back here, you know, para isipin nung bestfriend ko na may kailangan pa akong bilhin.” Tumango sya, then he smiled, “Okay. So that was your excus

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD