Parang biglang tumigil ang pag-ikot ng mundo ko. Nakatitig lang ako kay Dylan pero kahit gustuhin ko mang magsalita, wala. Wala akong masabi. Hindi ako makapaniwala. Though alam kong masinsin syang nakatitig sa akin, hindi sya gumawa ng kahit anong hakbang para guluhin ako. O pagsalitain ako. Basta naghihintay lang sya. Pero ako? Ano nga ba'ng nangyayari sa'kin? Sa dinami-dami ng neurons sa utak ko, at sa itinaas-taas ng IQ ko, ngayon pa yata pumalya 'tong utak ko.
Sinubukan kong buksan ang bibig ko, pero ni walang boses na lumabas. Then I tried to tilt my head to one side, bakit mukhang tuwang-tuwa sya sa pagmumukha ko? So I tried to stand up straight, saka itinikom ang bibig kong pwede nang pasukan ng langaw.
"A-anong sinabi mo?" Nabubulol kong tanong, habang pilit pa ring
