‘’Anne? Kapıyı duymadık?’’ Nilüfer kendini toparlarken Gökdeniz oturduğu yerde kımıldandı ve annesine sorgulayan gözlerle baktı.
‘’Sen gelmeden evi havalandırayım diye gelmiştim ama Nilüfer Hanım benden önce çıkmış yardıma.’’ dedi Suzan Hanım biraz sitemkar biraz da iğneleyici bir tonda. Nilüfer ne diyeceğini bilemeden rahatsız bir şekilde baktı Gökdeniz’e. Suzan Hanım onları öpüşürken görmüştü ve şuan çok utanıyordu genç kadın.
‘’Evet, ben gelmesini rica ettim.’’
‘’Oğlum ikiniz de çocuk değilsiniz ama daha adını koymadan bu odada yakışıyor mu bu haliniz? ’’ Gökdeniz annesine bakarken ifadesi sertleşti. Nilüfer eşofmanını çekiştiriyor ve utançtan bakamıyordu kadına.
‘’Burası benim odam anne ve Nilüfer de evlenme teklif ettiğim kadın. Yakışmıyorsa da benim ayıbım, onun değil. Ama sen de
