Erdem bana baktı ve ciddi ciddi sordu:
“Sen erkeklerle futbol oynayan kızsın. Sinem ’di değil mi?”
Aylin Abla hemen araya girdi, nazikçe düzeltti:
“Gizem.”
Ben ise gözlerimi kocaman açtım. Adımı bile bilmiyor yani. Adımı bile bilmiyor. Ben onun adını dilimden düşürmüyorum.
Cesaretimi topladım ya da kendimi ve sordum.
“Silahın var mı?”
Tabii ki adımı bilmiyor diye , kendimi vuracak değilim ama… o iri herifin dilini vurmak kısmetse… Kıyabilirsem.
O, hafifçe gülümsedi.
“Silahım yok ama seni rahatsız eden biri olursa bana söylemen yeterli.”
Gerçekten mi? Benden beklentisi bir abiye sahip olmayı istiyor olmam mıydı? Ah hayatım boyunca bir abim olsa da bana asılanları dövse mi diyordum ona göre. İnsan niye sordun falan der. Herhalde adama her gün silah soruyorlar.
“Yok, rahatsız ede
