บทที่ 24

1356 Words

บทที่ 24 “อาจเป็นคนหน้าคล้ายกัน” มารุตเอ่ยขึ้น แต่หนุ่มหล่อรุ่นน้องส่ายหน้าอย่างมั่นใจ “ผมจำไม่ผิดครับ ผู้หญิงที่ทำให้ผมสะดุดตาตั้งแต่ครั้งแรกมีไม่กี่คนนัก แล้วคุณโยเป็นหนึ่งในนั้น แล้วผมจะจำผิดได้ยังไงกันล่ะ” เขาหันไปยิ้มให้มารุต หนุ่มรุ่นพี่กระตุกยิ้มนิดหนึ่งก่อนราบเรียบดุจเดิมเมื่อ วินธัยถูกดึงตัวไปรู้จักกับเพื่อนนักธุรกิจของบิดาที่พาบุตรสาวมาด้วย ทั้งคู่ถูกแนะนำให้รู้จักกัน จากนั้นมารุตก็ไม่ได้ให้ความสนใจอีก เขาเลี่ยงไปอีกด้านหนึ่ง ทำให้วารุณีที่ติดตามสามีและคอยลอบมองชายหนุ่มอยู่เงียบๆ ปลีกตัวออกมาทันที “ทำไมมาอยู่คนเดียวล่ะคะ” มารุตเหลือบตามองอีกฝ่ายแวบเดียวแล้วผ่อนลมหายใจยาว “คุณมาทำไม ไม่ไปอยู่กับคุณพ่อ” เขาไม่มองหล่อน แต่กำลังมองไปรอบๆ งาน มีสาวๆ หลายคนมองมายังเขาอย่างสนใจ แต่เมื่อวารุณีก้าวเข้ามา สาวๆ เหล่านั้นจึงชะงัก แล้วรอดูท่าทีของทั้งสอง ทั้งพยายามหาช่องว่างเข้ามาทำความ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD