บทที่ 19
สวัสดิ์มองเพื่อนที่ดื่มเหล้าด้วยกันแล้วเอ่ยถาม เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเรียกตนและมนัสออกมาดื่มตั้งแต่ยังไม่มืด
“มีอะไรวะ มาถึงก็เล่นซัดโฮกๆ อกหัก รักคุดหรือว่าตุ๊ดเมิน”
มนัสหัวเราะพรืด เพราะรู้ดีว่าผู้ชายเพียบพร้อมอย่างมารุตห่างไกลจากคำสันนิษฐานทั้งหลายทั้งปวงของเพื่อนอยู่มากโข...
“มึงก็พูดไป อย่างไอ้รุตเนี่ยนะอกหัก”
“ก็มึงดูมันสิ” สวัสดิ์บุ้ยปากไปทางมารุต สีหน้าไม่สบอารมณ์ตั้งแต่มาถึง
“อือ” มนัสพยักหน้าเห็นด้วย “เฮ้ยรุต เป็นอะไรวะ มีปัญหาอะไรหรือเปล่า ไหนๆ เรียกพวกกูออกมาแล้ว ก็ระบายออกมาบ้างก็ได้นะ พวกกูยินดีรับฟัง”
คนยกแก้วน้ำสีเข้มขึ้นดื่มนิ่งเงียบ สีหน้าคลายลงเล็กน้อยพร้อมเสียงถอนหายใจก่อนบอก
“กูเบื่อว่ะ ไม่ได้ดังใจเลยสักอย่าง”
คำตอบที่ไม่ทำให้กระจ่างเลยสักนิดทำให้คนทั้งสองหันไปมองหน้ากันแล้วเลิกคิ้วขึ้น
“อะไรวะ ที่ไม่ได้ดั่งใจมึงเนี่ย”
มารุตยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มอีกครั้
