EP.12 [ด้านมืด]
1098 Words
ประเทศฮ่องกง
ฉันกลับมาฮ่องกงสองวันแล้ว นับตั้งแต่กลับมาถึงคอนโดจนขณะนี้ ฉันยังไม่เจอจินหลงเลย ฉันรู้ว่าเขาไปไหน และเขามักจะหายไปทั้งวันทั้งคืนแบบนี้เสมอเวลาที่เขาต้องเจอ ‘งานหนัก’ ซึ่งแน่นอนว่าการที่เขาอยู่เมืองไทยกับฉันสองวันนั้น มันอาจทำให้เขาต้องเจอปัญหาเกี่ยวกับงานที่ดูแลอยู่แน่ ๆ
“ให้ฉันเดินขึ้นไปส่งไหม”
“อ้อ ไม่เป็นไร แค่นายขับรถมาส่งฉันก็เกรงใจมากแล้ว ขอบคุณมากนะโช” ฉันยิ้มขอบคุณ โช เพื่อนหนุ่มชาวไทย เขาเรียนร่วมเอกกับฉัน เรารู้จักกันมาเกือบปีแล้ว โชนิสัยดี เป็นผู้ใหญ่ แม้เราจะอายุเท่ากัน แต่เขากลับดูโตกว่าฉันมาก เราคอยช่วยเหลือกันในเรื่องเรียนมาตลอด เพราะเป็นนักเรียนไทยในฮ่องกงเหมือนกัน
“เธอพักอยู่ที่นี่เหรอ”
“ใช่ เอ่อ… ทำไมทำหน้าแบบนั้น” ฉันขมวดคิ้วใส่โชอย่างไม่เข้าใจ เขามองไปทางด้านหลังฉันแล้วพูดด้วยน้ำเสียงกังวล ปกติเขาไม่เคยมาส่งฉันหรอก แต่วันนี้ฉันไม่ค่อยสบายนิดหน่อย เขาเลยอาสามาส่ง
“มันดูอันตรายจัง ผู้หญิงคนเดียวอยู่แบบนี้จะดีเหรอ”
ฉันเข้าใจในสิ่งที่โชพยายามจะพูดนะ เขาไม่ใช่คนแรกที่พูดแบบนี้ ครั้งก่อนที่พันเก้าแวะมาหามันก็บ่นฉันแบบนี้แหละ เอาจริง ๆ คอนโดนี้ก็ไม่ได้ดูแย่ขนาดนั้นนะ มันเป็นคอนโดเล็ก ๆ สูงเจ็ดชั้นราคาไม่แพง ตั้งอยู่ในย่านหว่านไจ๋ซึ่งถือว่าเป็นย่านใจกลางเมืองของฮ่องกงเลยนะ แม้บรรยากาศภายนอกของคอนโดนี้ค่อนข้างเงียบและเข้าซอยลึกอยู่สักหน่อย แต่บรรยากาศภายในถือว่าน่าอยู่เลย อีกอย่างคือฉันไม่อยากรบกวนเงินพ่อกับแม่มากด้วย แค่มาเรียนต่อเมืองนอกก็ต้องใช้เงินมากพออยู่แล้ว ฉันไม่อยากให้พวกท่านสิ้นเปลืองไปมากกว่านี้
“ยังไงก็ขอบใจนายมาก ขับรถกลับดี ๆ ล่ะ” ฉันโบกมือยิ้ม ๆ โชจึงเดินกลับไปขึ้นรถแล้วขับออกไป ฉันมองตามหลังรถเขาก่อนจะหันกลับมาเตรียมเดินเข้าตึก แต่ต้องชะงักเมื่อพบกับร่างสูงคุ้นตาสวมฮู้ดสีดำสนิทกำลังยืนมองมาทางฉันด้วยสายตาเรียบนิ่ง “จะ จิน… กลับมาแล้วเหรอ”
หากเป็นเวลาปกติฉันคงจะยิ้มรับที่เห็นจินหลงกลับมา ทว่าตอนนี้ฉันกลับหวั่นใจกับแววตานิ่งลึกของเขาแปลก ๆ ยิ่งเขามองตามรถของโชไปฉันก็ยิ่งหายใจไม่ทั่วท้อง
จินหลงเป็นคนขี้หึงมากแค่ไหนฉันรู้ดี เขาไม่ชอบให้ฉันเข้าใกล้ผู้ชายทุกคน แม้คนคนนั้นจะเป็นแค่เพื่อนฉันก็ตาม
“เอ่อ… คือฉันไม่ค่อยสบายน่ะ เขาเลยอาสามาส่งเฉย ๆ อ๊ะ…” คำอธิบายของฉันถูกขัดด้วยมือหนาเอื้อมคว้าข้อมือก่อนกระชากให้เดินขึ้นลิฟต์ จินหลงบีบข้อมือฉันแน่นมาก เขาไม่พูดและไม่ฟังอะไรเลย การกระทำของเขากำลังทำฉันกลัว
ปึง!
เสียงประตูห้องบนชั้นเจ็ดปิดดังลั่น ร่างของฉันถูกผลักลงบนโซฟาตัวเล็กภายในห้องนั่งเล่นมืดสลัว ร่างสูงทาบทับลงมาเพิ่มความหวาดหวั่นให้กับฉันอย่างมาก ลมหายใจกรุ่นร้อนถี่กระชั้นของคนเหนือร่างสั่นประสาทฉัน แววตาดำมืดจ้องมาจนน่าใจหาย
จินหลงเปลี่ยนไปอีกแล้วใช่ไหม… ความโกรธกำลังเปลี่ยนเขา…
“จิน… ฟังฉันก่อนนะ อะ อึก!” ฉันสะอึกออกมาเบา ๆ อย่างหายใจไม่ออก มือหนาบีบเคล้นปลายคางฉันแรงมาก เขากดปลายนิ้วลึกบีบบังคับให้ฉันสบตากับเขา แววตาน่ากลัวคู่นั้นสยบทุกการเคลื่อนไหวของฉัน “จะ เจ็บ”
“…” ยิ่งฉันพูด ปลายนิ้วแข็งแกร่งยิ่งกดแรงมากขึ้น มันเจ็บจนน้ำตาไหลออกมา จินหลงกำลังขาดสติอีกแล้ว…
“จินหลง… ฉันเจ็บนะ”
“ทำไมต้องมากับมัน… ทำไม…” เสียงทุ้มต่ำเย็นเหยียบกระซิบถาม ปลายนิ้วคลายออกจากปลายคางก่อนลากไล้ลงมาหยุดบนลำคอระหง ฉันกัดริมฝีปากแน่นจนได้กลิ่นคาวเลือดลอยคละคลุ้ง สองตาจับจ้องดวงตาดุร้ายผ่านม่านน้ำตา วูบหนึ่งฉันเห็นความเจ็บปวดสั่นไหวอยู่ในแววตาของเขา เขากำลังต่อสู้กับมันอยู่ จินหลงพยายามจะควบคุมความชั่วร้ายในจิตใจของเขาอยู่ ฉันรู้ดี… ความมืดมิดในจิตใจกำลังกัดกินเขา…
“ฉันไม่ค่อยสบาย เขาแค่มาส่งฉัน มันไม่มีอะไรจริง ๆ นะ” ฉันอธิบายอีกครั้งด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา มือเล็กยกขึ้นแตะข้างแก้มสากพลางลูบเบา ๆ อย่างอ่อนโยน ใบหน้าหล่อร้ายเบี่ยงซบกับฝ่ามือฉัน แววตาดุดันอ่อนแสงลงทีละนิด อัตราการหายใจของเขาสงบลงเรื่อย ๆ ฉันค่อยปลอบโยนเขาช้า ๆ “ใจเย็น ๆ นะจิน ฉันรักนายคนเดียวนะ”
“ไกอา…” ฝ่ามือหนาทาบทับหลังมือฉัน เขาเบี่ยงริมฝีปากกดจูบเบา ๆ ลงบนฝ่ามือฉัน สัมผัสอ่อนโยนนั้นเรียกรอยยิ้มจากฉันยามทอดมองผู้ชายเหนือร่าง “ฉันรักเธอนะ… ไกอา”
ร่างสูงทิ้งตัวลงมาทาบทับ ใบหน้าหล่อซบลงบนไหล่ของฉัน น้ำเสียงบอกรักของเขาดูเหนื่อยล้ามาก ฉันนิ่งฟังพร้อมกับโอบกอดปลอบประโลมเขาเหมือนทุกครั้ง พยายามมอบความอบอุ่นอ่อนโยนปลอบโยนหัวใจที่แสนเจ็บปวดของเขา
.
.
.
จินหลงหลับไปแล้ว…
ฉันลุกขึ้นมานั่งมองหน้าผู้ชายข้างกายพลางลูบเรือนผมสีดำสนิทช้า ๆ สายตาจับจ้องรอยช้ำตรงมุมปากและรอยแดงข้างแก้มด้วยหัวใจเจ็บปวด
จินหลงถูกทำร้ายมาอีกแล้วเหรอ…
เป็นคำถามที่ฉันมักจะถามตัวเองเสมอเวลาเห็นร่องรอยบาดแผลจากผู้ชายที่รัก ใครกันที่ทำร้ายเขา ใครกันที่ทำให้เขาต้องเผยด้านมืดออกมาแบบนี้ เพราะทุกครั้งที่จินหลงถูกทำร้ายมา เขาจะกลายเป็นใครอีกคนที่แสนน่ากลัว คนที่เจ้าอารมณ์ ดุร้าย และอันตรายอย่างที่สุด
และนั่นคือผลกระทบจากความเจ็บปวดในอดีตของผู้ชายคนนี้
- Writer
