THREE
2543 Words
Nang bumalik siya sa kusina, nakita niyang inaayos na nito ang mesa. Hindi niya mapigilang hindi mapatingin sa katawan ng asawa. Hindi ito ang tipikal na ‘sexy’, her body is voluptuous. Malulusog ang mga dibdib nito at malaki ang pang-upo. At ang bewang nito ay hindi sobrang liit ngunit tamang tama lamang iyon sa laki ng dibdib at pang-upo nito.
Her manhood twitched inside his pajama. s**t, ito ang nangyayari sa kaniya kapag pinagpapantasyahan ang mahubog na katawan ng asawa. Kaya naman hanggang sa makakaya niya ay hindi siya natutulog kasama nito at inilalaan sa iba ang init ng katawan niya.
He really doesn't like skinny women. Mas gusto niya ang iyong mga kasing -katawan ng asawa niya. At mas gusto niya ang asawa niya mismo. Sa tuwing nakikipagtalik siya, iniisip niya na si Remira ang katalik niya. Ramdam na ramdam niya na tayung- tayo na ang p*********i niya.
“Oh, kanina ka pa dyan?” tanong sa kanya nito. Ipinilig niya ang ulo para mawala ang kahalayan na nagsisimulang pumasok doon. “Kain na,” ngumiti ito sa kaniya. Parang hindi na ito ang walang emosyon na babae kanina.
Kumunot ang noo niya pero naghatak na siya ng bangko. Ipinagsandok siya nito ng pagkain habang siya ay matiim lamang na nakatingin dito at sinusundan ng tingin bawat galaw nito.
Mas lalong lumalim ang gatla sa noo niya nang makitang palabas ito ng kusina pagkatapos siyang ipagsandok ng pagkain. “Where the hell are you going?”
Napatigil ito sa akmang paglabas at napapihit paharap sa kaniya. “Ahm, sa garden.”
“Why?”
Nakita niya kung paano bumaba ang tingin nito at natutok sa sahig. “Ah kasi, ayaw mong magkasabay tayo kumain. Kaya hihintayin na lamang kita matapos.”
Natigilan siya at inisip kung ilang beses na ba silang nagkasabay kumain mula ng maging mag-asawa sila. At ang sagot, wala. Never pa silang nagkasabay kumain dahil palagi niya itong binubulyawan.
“Sit,” utos niya dito. Nakita niya kung paano ito nag-angat ng tingin at tila hindi makapaniwala sa narinig.
“Huh?” maang na tanong nito.
“Don't make me repeat myself,” sagot niya bago ito sinundan ng tingin hanggang sa makaupo ito sa upuan sa harap niya.
Bahagya siyang tumayo at ito naman ang ipinagsandok ng pagkain. Hindi niya alam kung anong anghel ang sumanib sa kaniya at ginawa niya iyon. Basta gusto niya lang gawin. Pakialam nyo ba.
Hindi naman maalis ang tingin ni Remira sa asawa habang pinaglalagay siya nito ng pagkain. Ito ba talaga ang asawa niya? Parang nawala ang tampo niya dito sa ginagawa nito.
Wala sa sariling hinipo niya ang noo nito. He flinched with her touch pero hindi nito inilayo ang noo sa kamay niya. “Wala ka namang sakit ah,” aniya.
Pinilig nito ang ulo and gave her a loop sided smile. At napailing- iling na parang hindi makapaniwala sa ginawa niya. Bumilis ang t***k ng puso niya sa simpleng ngiti ng asawa.
God, why did you made this man so gorgeous?
“Just eat, okay,” anito bago nagsimulang kumain. Malapad siyang ngumiti. Ngunit agad ding nawala iyon nang makitang napakadaming pagkain ang nasa plato niya. Lalaki na naman ang bewang niya. Ayaw na niyang tawaging baboy.
Inunti- unti niyang kainin iyon pero napansin iyon ng asawa. “Eat everything I put in your plate, or I’ll s***k your ass,” namilog ang mga mata niya sa sinabi nito.
Nakita niya ang pagngisi nito bago bumalik sa pagkain. Jusko, magugunaw na ba ang mundo? Why is her husband smirking playfully at her?
Her heart is dancing in somersault. May pag-asa pa ba ang pagsasama nila? Tila nagkakaroon ng mumunting pag-asa ang puso niya.
***
Matapos hugasan ng mga pinagkainan ay umakyat siya sa kuwarto at kumuha ng damit. Naabutan niya si Edward na nakahiga sa kama nito. Napangiti pa siya bago tuluyang makalabas ng kuwarto dahil naalala niya ang sabay nilang pagkain ng hapunan kanina.
Ginamit niya ang banyo sa kusina para maligo. Dahil iyon naman ang palagi niyang ginagamit, nandoon na ang mga personal na panlinis niya.
Nagsuot siya ng pajama at isang oversized shirt. Kumportableng kumportable siya nang mahiga siya sa sofa. Nasisiguro niyang makakatulog siya ng mahimbing.
Ngunit tila mahirap iyong gawin, dahil sa oras na ipinikit niya ang mga mata ay pumasok sa kaniyang isip ang nangyari sa mga kapatid…
“Mama! Tama na! Ano ba!” ngunit parang walang naririnig ang mama niya tuloy pa din ito sa pagsaksak sa likod niya.
Umuwi siya galing eskwelahan at naabutan niya na nagkakagulo sa eskinita papasok sa bahay nila. Hinawi niya ang nagkakagulong mga tao at ganoon na lamang ang panghihilakbot niya nang makita ang step father nila na hubot hubad habang nire-r**e ang kapatid niyang si Angela, ang iba niyang maliliit na kapatid ay umiiyak sa isang sulok samantalang ang nanay niya ay tulala at mag isang tumatawa sa kawalan. May posporo at foil sa mga kamay nito at iilang paketa na animo’y may nakalagay na maliliit na asin sa loob.
Dali dali siyang pumasok ng bahay at hinampas ng nangingitim na kawali na nakapatong sa mesa ang tatay-tatayan nila. Ilang ulit niya itong hinampas hanggang sa bumagsak ito sa sahig. Umiiyak na dinaluhan niya ang nanginginig na kapatid at ibinalot ito sa puting kumot.
“A-ate, A-te Remi.”
“Shhh. Nandito na ako.”
“Ate.. umilag ka.” Hindi niya maintindihan ang sinasabi nito, nang isang matalim na bagay ang bumaon sa balikat niya. Wala sa sariling sinasaksak siya ng sariling ina.
Pilit niyang prinotektahan ang kapatid niya. “Mama! Tama na! Ano ba!” sa nanghihinang mga tuhod ay nakipag-agawan siya ng kutsilyo sa ina.
“Angela. Doon ka kina Jepoy at Izza,” tukoy niya sa maliliit pa niyang kapatid na pumapalahaw din ng iyak.
Nanlilisik ang mga mata ng nanay nita at pulang pula iyon. Pinaghalong amoy ng sigarilyo at nasusunog na foil ang amoy nito. “Mama! Tama na sabi!” nahiwa nito ang braso niya. Kitang kita niya kung paano dumaloy ang dugo doon.
Wala sa sarili ang nanay niya. Tumatawa ito mag-isa at nang magsawa ito sa pagtawa ay sarili nito ang pinagsasaksak. Bumulwak ang dugo sa bibig nito.
“Mama!” sigaw niya. “Tulungan ninyo kami!”
Ang mga tao sa labas ay tila mga nanonood pa ng sine. Walang ni isang tumutulong sa kanila.
Bumagsak ang braso ng nanay niya. At kasabay niyon ay ang braso din ni Angela na puno na din ng saksak ang katawan. At ang hayop nilang tatay-tatayan ay wala na doon.
“H-hindi.” Gumagapang siyang lumapit sa wala nang buhay na kapatid. “A-angela.” Niyugyog niya ang katawan ng kapatid. “Hindi, please.”
“Ate Angela!” pumapalahaw ng iyak ang dalawa pa din niya nakakabatang kapatid.
“Angela.. Pakiusap gumising ka!” sunod sunod ang pagdaloy ng masaganang luha mula sa mga mata niya.
At nang gabing iyon, nabalot ng halo halong dugo ang uniporme niya..
***
“Hindi! ANGELA!” napabalikwas siya ng bangon. Nagtataas baba ang dibdib niya sa sobrang kaba at tumutulo ang malamig na pawis sa gilid ng noo niya. Nanginginig ang buong katawan niya at sunod sunod ang luhang kumawala sa kaniyang mga mata.
Kailangan makaramdam siya ng sakit. Kailangan niyang sugatan ang sarili niya.
“Hey, it’s just a nightmare,” napabaling siya kay Edward. Nakaluhod ito sa gilid ng sofa at matiim na nakatitig sa kaniya. Mabilis siyang yumakap dito at doon ibinuhos lahat ng luha niya.
“Shh.. Hush now, wife.” Naramdaman niya ang marahang paghaplos nito sa buhok niya. Nang makahupa siya ay nahihiyang lumayo siya ng yakap dito. Baka magalit ito sa kaniya.
Nagtama ang mga mata nila. Ang ganda talaga ng mga mata ng asawa niya. Ang mala-kulay karagatan nitong mga mata ang isa sa mga bagay na pinakahinahangaan niya dito. It’s deep and calm. His ocean eyes reflects the depths of her soul every time it was laid on her.
Masuyo nitong hinawakan ang pisngi niya para tuyuan ang mga luha niya, but the time that he caress her face, lahat ng luha niya ay kumawala. Sana palaging ganito ang asawa niya, dahil sa ngayon, kailangang kailangan niya ng masasandalan, lalo na sa tuwing mapapanaginipan niya ang mala- impyerno niyang buhay noon.
***
Bumaba si Edward para sana uminom ng tubig nang makita niyang hindi mapakali ang asawa habang natutulog sa sofa. Nagpapabiling- biling ang ulo nito, nakakunot ang noo at may maliliit na butil ng pawis na namumuo doon.
Is she having a nightmare?
Kanina habang kumain sila ay hindi niya maiwasang hindi mapatingin sa may benda nitong braso. At naku-curios din siya kung saan ito nanggaling. Ngayon lamang iyon nangyari sa kaniya.
Lumapit siya dito at nakita niyang mahigpit din ang hawak nito sa kumot. Marahan niya itong tinapik tapik.
“Remi. Wake up,” bahagya niya itong niyugyog.
“Hindi..” bulong ng kaniyang asawa na nagpakunot sa noo niya.
“Remi.. Hey..”
“Hindi.. ANGELA!” napabalikwas ito ng bangon at ganoon na lamang ang pagtataka niya nang makitang tigmak ng luha ang mga mata nito. Kung ano man ang napanaginipan ng asawa ay nasisiguro niyang napakasama niyon at nakakatakot para umiyak ito ng ganoon.
Lumuhod siya sa gilid ng hinihigaan nito. “Hey, it’s just a nightmare,” pag-alo niya dito.
Bumaling ito sa kaniya. Puno ng takot ang mga mata nito. Ngayon lamang niya nakitang ganito ang asawa. Kahit gaano naman siya kawalang kuwenta ay may puso pa din naman siya na naaawa sa asawa. Ganoon na lamang ang gulat niya nang bigla siya nitong yakapin at humagulgol.
At first, gusto niya itong itulak. Hindi niya nagugustuhan ang nararamdaman ng kaniyang katawan nang yakapin siya nito. Isa pa, he don’t do hugs and kisses. If two people wants to f**k then they’ll f**k. Ganoon lang kadali ang buhay para sa kaniya.
Pero nang maramdaman niya ang panginginig ng buong katawan nito, something inside him wants to ease her fear. So, he caress her hair, trying to calm her.
Makalipas ang ilang minuto ay lumayo ito sa kaniya na tila ba nahihiya. Nang magtama ang mga mata nila, he can't helped but to stare at her.
No. This is wrong. That's your wife, the person you hate the most.
Kinakastigo siya ng sariling isip ngunit tila may sariling utak naman ang katawan niya. Kusang umangat ang mga kamay niya para haplusin ang pisngi nito at tuyuin ang luha nito. And the moment his hand touched her face, dumaloy ang masaganang luha sa mga mata nito na para bang may mabigat itong pinagdadaanan. At ramdam na ramdam niya iyon.
Hindi niya napigilan ang sarili. Sinapo niya ang mukha nito at inilapat ang labi sa labi nito. He groaned as he taste her lips. His wife taste like strawberries. Ipinikit niya ang mga mata at ninamnam ang tamis ng labi nito. His body twitched with the feeling especially down there. Naramdaman niya ang pagyakap nito sa leeg niya at pag-ungol nito sa pagitan ng kanilang halik.
He can't helped but to smile between their kisses. He had this feeling of satisfaction when he heard her moan. f**k it, oo, palagi niyang naririnig ang mga ungol ng satispaksiyon sa ibang babae pero bakit iba ang pakiramdam pag nanggagaling iyon sa asawa niya? It’s like he is the greatest kisser in the world.
Nagsimulang mag-init ang katawan niya sa halikan nila. He can feel his manhood throbbing. s**t, ngayon lamang siya naexcite ng ganito. Pinalalim pa niya ang halik dito. His tongue seek for an entrance at nang mapaawang ang labi ng asawa dahil sa pag-ungol he immediately slipped his tongue on her mouth. Ginalugad niya ang bibig nito at sinipsip ang dila nito.
He can see how her eyes tightly shut. Bukas ang mga mata niya habang hinahalikan ito. He doesn't know why he desperately wanted to see her satisfied face.
At nang maghiwalay ang mga labi nila, dahan dahan itong nagmulat. Halo- halong emosyon mayroon sa mga mata nito. At alam niyang ganoon din ang mga mata niya.
“Edward..” anas nito sa pangalan niya.
“Edward..” anas ni Remira sa pangalan niya. Tumutulo ang luha sa mga mata nito. “Patawarin mo ako, oo wala talagang nangyari sa atin. Hindi ko sinasadyang lokohin ka. Kinailangan ko lang gawin para sa mga kapatid ko.”
Tuluyan na itong napahagulgol. Ngunit wala siyang pakialam doon. He gritted his teeth. How dare this b***h take away his bachelor life from him?
“Pinakasalan mo lang naman ako dahil sa pera diba?” Walang emosyon niyang tanong dito. “Puwes, get ready, you little b***h! I won't annul you even if you beg and cry blood. I’ll make your life a living hell,” walang lingon likod niya itong iniwan.
Natauhan siya at naitulak ang asawa na parang napapaso. He gritted his teeth nang maalala iyon.
“f*****g pig! Kissing you is a hellish mistake so as marrying you!” mabilis niya itong tinalikuran at bumalik sa kuwarto.
Remira clutched her heart. Mapait siyang napangiti. “But why is that I don’t find it a mistake like you do, Edward?”
Tahimik siyang napaiyak. Why she can't see any of this as a mistake? Loving him isn't a mistake. Shredding a tear for him isn't a mistake.
Well atleast for her. Ang tahimik niyang pag-iyak ay nauwi sa hagulgol.
No, please, heart. Tama na. Tama na. Wag ka na masaktan please.
She need to stay focus. She need to stay focus. Ayaw na niyang saktan uli ang sarili. Pinipilit niyang patigilan ang sakit sa puso nya. Sinuntok suntok niya iyon. But the unbearable pain is still there.
She need to be calm.
And like a robot, wala sa sariling tinungo niya ang kusina. Para bang may sariling isip ang mga paa niya. Tila tulala sa kawalan na hinugot niya ang kutsilyo sa kinalalagyan nito.
Her mind is clouded. Wala na siyang ibang maisip. Basta ang alam niya, kailangan niyang sugatan ang sarili para mawala ang sakit.
At sa isang iglap, itinarak niya ang kutsilyo sa sariling hita. She smiled with no emotion while looking at her right thigh. Dumadaloy ang dugo doon at pakiramdam niya, sumasama sa pagdaloy niyon ang sakit na nararamdaman niya.
“f**k! Remira! What have you done?!” wala sa sariling napatingin siya kay Edward na kakapasok lang pala ng kusina.
Namimilog ang mga mata nito at hindi makapaniwalang nakatingin sa kaniya. Sa nagkukulay dugo na niyang pajama.
And just like that, nanginginig ang mga kamay na nabitawan niya ang kutsilyo.
“H-hindi masakit, E-edward,” she smiled at him. Nakangiti siya sa asawa habang umiiling. “H-hindi m-masakit. Wala na ang sakit.”
At kasabay ng pagtulo ng luha niya, ay ang pagbasak niya sa sahig. Her eyes become blurry at parang nabingi siya. Hindi niya marinig ang paligid. Kahit ang pagbasak ng sariling katawan sa sahig at ang mga yabag ng pagtakbo ni Edward papalapit sa kaniya, lahat iyon, hindi niya marinig.
She smiled at him until she closes her eyes.
Wala na ang sakit ngayon..
-----------------------------------------------------------
- Writer
