Chapter 2
1321 Words
RIAN RITCH PARK POV:
"bad news, Rian" napatigil ako sa pagkain at napatingin kay JB, "ano yun?" at uminom muna ako ng tubig, baka mabulunan ako sa sasabihin niya mahirap na
"You will be staying here for a year, Rian"
"Are you f*****g kidding me?!" singhal ko sakanya, umiling ito. "Kahit ako tutol sa pag-stay mo dito, Rian. Alam kong hindi mo kakayanin magstay dito lalo na isang taon pa pero ang entertainment na ang nagdecide" nagtiim bagang ako at humigpit ang hawak ko sa kutsara
"Hindi ko talaga kakayanin, JB. I need to talk to them" malamig na ani ko, "wala ka nang magagawa, Rian. Dahil kasama si tito sa nagdecide" lalo pa akong napamura
"f**k, bakit pati si dad nasama?" damn it, "the drama shooting will only take 2 months"
"anong gagawin ko for damn 10 months, JB?"
"binigyan ka ni tito ng options. first option, mag-aaral ka ulit at sa Middle Kingdom 'yun" mabilis akong umiling, "no way, ayokong mag-aral. second option?"
"ikaw ang hahawak sa isang kompanya ni tito" f**k, i hate handling our business
"no choice ako edi mag-aaral ako ulit" naiinis kong sabi, "are you sure about that, Rian?"
"yes, pero saan ang Middle Kingdom? Bagong tayo lang ba yun?" umiling si JB, "no, it was created 2 decades ago and it was owned by the Woo family"
"at papaano mo nalaman ang mga 'yan, JB? Stalker ka na ba ngayon?"
"baliw hindi, nag-usap kami ni tito tungkol dyan" napa-o naman ang bibig ko, "ilang araw palang kayo nagkakilala ni dad, close na kayo kaagad?" napakamot siya ng batok
"kahit ako hindi makapaniwala na magiging close kami ng dad mo" aniya
"hindi ka ba mahihirapan pag nag-aral ka sa middle kingdom? for sure pagkaguluhan ko 'don" naisip ko na rin 'yun, "oo nga pero asahan nalang natin na maayos ang mga estudyante 'don and for sure hindi lang naman yun ang unang beses na makakita sila ng artista" ani ko
"ayan na ata ang pinakamahabang sinabi mo simula nang makarating dito sa pinas" I rolled my eyes, "samahan mo ko sa MK?"
"anong gagawin mo 'don?"
"mag-eenroll, for sure hindi pa ako inenroll ni dad"
"oo nga pala nakalimutan kong sabihin yan sayo" jeez, sabi na nga ba. Kinuha ko ang purse at inayos ang buhok ko, "Hindi mo ko sasamahan?"
umiling si JB, "kaya mo naman siguro 'yan, Rian."
"anong klase kang manager, JB" inis na ani ko, he chuckled. "tawagan mo nalang kung nagkaproblema"
"whatever" at umalis na ko ng bahay
PAGDATING ko sa MK, hindi ko maitatago ang pagkamaha sa university na 'to, but it will never change na ang ZZU pa rin ang pinakamalaki sa buong bansa. Marami rami din ang tao dito ngayon, siguro last enrollment day na
Pumunta ako sa dean's office, sabi sakin ni dad na dumiretso ako dito para makapagenroll ako ng mabilis. Tch, dapat siya nalang ang nagenroll sakin, katamaran nga naman ni dad
Hindi ko tuluyan binuksan ang pintuan dahil nakarinig ako ng sigawan sa loob, napakunot ang noo ko. What is happening?
"DAD AYOKO NG PUMASOK DTO SA MIDDLE KINGDOM. SIMULA NOONG 1ST HIGH, DTO NA AKO NAG AARAL. FOR GOODNESS SAKE, I WANT TO STUDY IN KOREA"sigaw ng isang lalaki na pamilyar sakin, hmm
"HINDI PWEDE RAPHAEL! HINDI KA AALIS NG SCHOOL NA TOH HANGGA'T MAKAGRADUATE KA!" sabi ng isang matanda, looks like siya ang dean. And they are having a father-and-son-fight. Kumatok ako bago ko tuluyan buksan ang pintuan
Napatigil sila nang makita ako, inayos nilang dalawa ang kanilang itsura. The young man looks frustrated. Tsk
"who are you iha?" tanong sakin ng dean na si Mr. Woo
"Goodafternoon dean, I'm Rian Park, daughter of Gelo Park" pormal kong pakilala sa sarili ko, nanlaki ang mga mata ng dead, "hindi kita nakilala kaagad iha, you looked different from before" pagak akong ngumiti, "welcome to the university, pero anong ginagawa ng isang artista dito?" I chuckled
"Stop it dean, I'm still Rian" sabi ko, "dad wants me to study here" dagdag ko pa
"really? how about your shooting?"
"matatapos din po yun ng 2 months kaya nagdecided din si dad na pag-aralin muna po ako dito"
"you don't look like an actress" rinig ko ang binulong ng anak ni dean, I rolled my eyes. "I'm not talking to you, asshole" malamig na sabi ko, natawa si dean sa sinabi ko sa anak niya
"anong sabi mo?" inis na aniya, "asshole" tipid na sagot ko
"hindi naman siguro kayo nag-aaway, right?" sabi samin ng dead, "sorry dean" ani ko
"no, I should be sorry about his attitude"
"dad! bakit ka nags-sorry sakanya? Tinawag niya akong asshole" inis na sabi niya kay dean, "you deserved being called asshole, Raphael" natawa naman ako sa sinabi sakanya ng dean
"I think I should go dean, baka masira ko pa ng tuluyan ang araw ng anak niyo dean" ani ko
"thank you for coming iha"
"thank you din po" at umalis na ko sa office ng dean. Napailing nalang ako sa nangyari kanina
you never changed, asshole. still an asshole as before.
DAMN, inip na inip na ko dito sa bahay. Hindi pa nagsisimula ang first day shooting namin kaya wala pa akong pinagkakabusyhan
"You look frustrated, Rian" bungad sakin ni JB pagdating niya sa sala, I rolled my eyes. "I am damn bored, JB. Paanong di ako maffrustrate?" inis na sabi ko sakanya
"chill ka lang. ayaw mong pumuntang mall? samahan kita bumili ng gamit para sa pagpasok mo sa MK" napaisip ako, oo nga naman wala pa akong gamit, kahit manlang bag wala. Jeez, minsan talaga may silbi din ang utak ni JB
"may silbi talaga ang utak mo minsan, JB."
"baliw" at tumawa siya, "tara?" tumango ako at pumunta na kami sa mall
NAGBOW ang isang guard pagpasok palang namin sa mall, "wait, kayo ba may ari ng mall na 'to?" ngumiti ako, "mukha ba, JB?" napawow nalang siya, manghang mangha ang itsura niya habang nililibot namin ang mall
"Damn, mas malaki pa' to sa MOA and even sa SM Pampanga"
"Oa ka masyado, JB"
"Hindi yun oa, Rian. Nagsasabi lang ako ng totoo" napailing nalang ako, ngayon lang ba siya nakapuntang mall? Naku
"Gusto mo bang kumain muna?" tanong ko sakanya, "libre mo ba?" Goodness, oo nga pala kuripot pala' 'to, wag mo ng asahan na ililibre ka niya, Rian
"oo na libre ko na, kung hindi lang kita kaibigan kanina pa kita iniwan dito" inis na ani ko, kumapit naman siya sa braso ko na parang bakla. Jeez
"Kailangan din kasi natin bawas bawasan ang pera mo sa wallet, Rian." excused niya, "duh, gusto mo lang sabihin na kuripot ka talaga kahit kailan JB" bored na sagot ko sakanya, natawa naman siya at inakbayan naman ako
"kaya mahal na mahal kita, Rian"
"mahal mo lang ako pag nililibre kita, realtalk" napanguso siya at hinawakan ang parte ng dibdib nito at umakto na nasasaktan.
"Ang sakit mo naman mag salita" kabaklaan talaga ni JB
"masakit talaga yan kasi natamaan ka" pilosopo ko pang sabi sakanya
"fine, di na ko lalaban. Alam mo naman na palagi kang panalo" aniya
Hindi na ako sumagot pa at pumunta kami sa Jollibee, "seriously, Rian?"
"What? Libre ko naman kaya dito tayo, wag ka ng umangal kundi hindi na kita ililibre" napanguso naman siya
"fine..." napangisi naman ako at ako na ang umorder ng makakain namin
"Sir, hindi po pwede 'tong card niyo. Nakadeactivate po"
"What? Hindi pwede yun, try it again"
"Sir nakailang ulit na po ako pero hindi pa rin po pwede. Magcash nalang po kayo"
"Damn, kaya nga card ang ginamit ko kasi wala akong cash. f**k"
"kung ganon po sir iccancel ko nalang po yung-
" No! Damn, wait lang... "
Tumingin ako sa kabilang counter, at nakita ko ang lalaking anak ng dean, napailing nalang ako. God, nakakahiya ang sitwasyon niya ngayon. Lumapit ako at nagbaba ng isang libo sa counter, "Take this..." ani ko at tumalikod na para bumalik sa counter kung san ako nag order
"Wait, who are you?" nakaside view ako ngayon saknya, tumingin ako sakanya at ngumiti ng mahina
"You are welcome, Asshole" kinuha ko na ang number para sa order ko at pinuntahan ko na si JB na naghihintay sa table namin
Nilapag ko na ang number sa mesa, "nakita ko yun, Rian"
"so?"
"you..."
"shut your mouth, JB" hindi na siya sumagot pa
- Writer
