Günümün stresli saatlerinden sonra eve geldim. Nehir'den önce çıkıp taksiyle geri dönmüştüm. Nehir'in taksilerle arası olmazdı bu nedenle arabayı ona bırakmıştım. Eve gelince Okan'ın daha gelmediğini fark ettim. Odama gidip duşa daldım. Kaynar suyun, onu isteyen tenimi ve ona dokunmak isteyen ellerimin canını yakmasına izin verdim. Kendime hala yediremiyordum ona olan hayranlığımı... Uykularımın onun yüzünden kaçtığını, hastaneye onun yüzünden gitmek istemediğimi... Ben onun istediği gibi bir kız değildim. Zaten onunda benimle ilgili düşünceleri neydi bilmiyordum ki.
Biz kadınlar ne kadar paranoyağız! Tabi ya! Bir iki güzel söz, peşimi bırakmamalar, özürler vesaire... Ben bunlara kanmamalıydım zaten o da bunları benimle oyalanmak için demiş olmalı, böylece ben de kendime eziyet çektirme
