İlkbahar; sınır hattına geç gelen bir misafir gibiydi, ancak birkaç gündür varlığını hissettirmeye başlamıştı. Şantiye arazisinin tam ortasında açan sarı papatyalarla ortalık şenlenmiş gibiydi.
Ve Deniz, o sabah yeniden üniformasını ve mühendis yeleğini giymişti.
Birkaç haftalık fizik tedavi, rehabilitasyon süreci ve zorunlu dinlenmenin ardından, nihayet görevinin başına dönmüştü. Sol bacağındaki zedelenmiş kas dokusu tam anlamıyla iyileşmemişti ama artık baston kullanmıyor, sadece birazcık daha dikkatli yürüyordu.
Üs girişindeki kart okuyucuya kartını okuttuğunda, cihaz her zamanki gibi kısa bir bip sesi verdi. Ama içerideki havada bir şeyler değişmişti. İnsanlar vurulduğu halde neden hâlâ kaçmadı bu kadın, düşüncesiyle bakıyordu. Deniz bunlara dudak altından gülüp geçti. Çünkü o bu
