HINDI ko malimutan ang mga salitang binigkas ni Dra. Monterde kanina. May mga bagay sa mundo na hindi kontrolado. Mga bagay na magpapasakit sa ating mga kalooban. Gusto kong unawain at intindihing mabuti kung bakit nararanasan ko ang ganito. Subalit hindi ko magawang unawain dahil umpisa pa lamang ng buhay ko ay puro sakit at kalungkutan na ang aking nararanasan at nararamdaman mula pa sa sarili ko mismong pamilya.
"Ano pa bang aasahan ko? Kung nagagawa nga akong saktang ng paulit-ulit ng aking pamilya, ibang tao pa kaya?" mahina kong turan at ipinikit ang aking mga mata. "Sana hindi na lang ako nabuhay sa mundong ito. Dahil napakadaya sa akin ng mundo. Hindi patas sa akin ang Diyos."
"Miss, okay ka lang ba?" tanong na nagpagising sa aking diwa. Halos mawala na naman ako sa aking sarili
