Çeneme akan kanı elimle silip eteğime sürdüm.Yüzüm buruşurken elim koluma gitti.Yediğim dayağın beni öldüreceğini düşünmüştüm kısa bir an ama yaşıyordum malesef.Karnımda ki bebeğe bir şey olmasın diye dua ede ede yemiştim kaynanam ve diğerlerinden öldürücü dayağı.
Çektiğim çile bitmeyecekti.Yine buradaydım ve yine kendi kanımı ellerimle temizliyordum.Karanlık yerde kanıma karışan gözyaşlarımı sildim.Aklıma gelen isimle utandım.
Bedirxan Ağa kurtarır mıydı yine beni?
Yüzsüzdüm sanırım.Bir yabancıdan yardım diliyordum.Fazla olmuştum artık.Benim için yaptıkları zaten yeterince büyüktü.Artık gidemezdim onun kapısına.
Açılan depo kapısıyla gözlerim ışıktan hızla kısıldı.Geleni görmek için kısılan gözlerim kapıya döndü.Gördüğüm yüz ise korkularımı yeniden canlandırdı.
"Çık buradan."
Titrey
