Chapter 3

1114 Words
Agad na ipinasa ni yaya Sally ang mga tagubilin ni Francis. Mabilis naman nakarating sa mga nagbabantay ang kanyang utos sa unang palapag ng hotel. Si Zoey naman ng mga oras na iyon ay nakalabas na ng hotel at itutulak na sana ang kanyang sariling bisikleta nang marinig ang pagtawag sa kanya. "Miss Garcia, pinapasabi ni boss Alejandre na bumalik ka,” magalang na sabi ng staff. Biglang natigilan si Zoey. Pinababalik siya si Mr. Alejandre? Aalukin ba siyang muli upang maging ina ng kanyang anak na babae? "Miss Garcia, please!" muling pakiusap ng staff sa kanya. Ang kanyang mga mata ay nakatuon kay Zoey, nag-aalala na hindi siya sasang-ayon at siya ay pagagalitan ng kanyang mga nakatataas. Nilingon ni Zoey ang kanyang ulo at tumingala, alam niya na ang lalaking nagpagbalik sa kanya ay hawak ang kanyang anak na babae ay pinapanood siya sa pamamagitan ng surveillance video. Bahagya siyang nalungkot nang maisip ang kaibig-ibig na hitsura ni Sophia at nakakaawang mukha nito habang umiiyak. Dahil doon ay nagpasya siyang bumalik, sinundan niya ang staff pabalik sa loob hotel. Makalipas ang ilang minuto, nakaupo na ulit si Zoey sa harap ni Francis, at si Sophia naman ay muling napako sa kanyang mga braso. Sophia was still sobbing non-stop at the moment she was held by Zoey. "Mom..." humihikbing sambit nito. Muli na naman niyang naalala ang nakaraan, isang batang babae ang umiiyak habang nakatanaw sa papaalis na babaeng may dala-dalang maleta sa gitna ng ulan. Tiningnan niya si Sophia sa mga mata at sinabi, "Sophia, bumalik na si mommy, stop crying, okay?" The scene of Zoey coaxing Sophia caused Francis’s eyes to watch seriously, and his two thick sword brows furrowed tightly. Ni hindi niya alam kung tama ba o mali ang desisyong anyayahang bumalik si Zoey. He, who had always been determined, became indecisive when it came to his little daughter. "Yaya Sally, paki kuha ang bag na may lamang dokumento," utos ni Francis sa mahinang boses. Mabilis na tumayo si yaya Sally. Pagkatapos ay tumalikod siya at naglakad. Kinuha niya ang document bag at magalang na inabot ito kay Francis. Naglalaman ang document bag ng dalawang kopya na inihanda ni Francis bago dumating si Zoey sa hotel. "Miss Garcia, basahin mo muna ang kasunduang ito at sabihin mo kung mayroong anumang hindi nagustuhan. Kung wala kang pagtutol, puwede mo ng lagdaan ang iyong pangalan para magkakaroon ng bisa ang kasunduan,” anang Francis sabay abot ng isang papel. "Mr. Alejandre..." As Francis knew Zoey was trying to speak out, he interrupted her words with his hand raised. His attention fell on Sophia, with a low tone and full of regrets. "Sophia is the only child I have with Renna, but she is. . .I am so busy that I have no way to raise Sophia myself. Moreover, she insists to be with you, hence I can only abrupt you." Hindi niya matiis habang pinagmamasdan ang kanyang baby girl na walang tigil na umiyak. Kahit na sa tingin niya ay hindi papayag si Zoey, gagawin niya ang lahat para pumayag lang ito ito. Si Sophia ang pinakamahalaga sa kanyang puso, handa siyang gumawa ng anumang bagay na makapagpapasaya sa anak tumigil lang ito sa pag-iyak. Nawalan na siya ng asawa at hindi kakayanin pang mawala ang kanyang nag-iisang anak na babae. Hindi niya hahayaang masaktan ang kanyang pinakamamahal na anak. He wanted to ensure his daughter live happily so that he could stand up to his dead wife which was in another world. "Mr. Alejandre, sinabi ko na kanina, hindi ba?" Paalala ni Zoey kay Francis na ang ginagawa nito ay hindi pinakamahusay na paraan para sa bata. “Puwede natin itong pag-usapan mamaya. Ang mahalaga sa ngayon ay tumigil na sa kakaiyak si Sophia." After a pause, he then continued, "Sophia is not in good health. I am worried that her body cannot bear if she keeps crying." Nang marinig iyon, napasulyap si Zoey sa maliit na bata sa kanyang mga braso. Namumula ang mga mata nito sa kakaiyak at namamaos na rin ang boses na bata. Niyakap niya nang mahigpit ang maliit na bata bago kinuha ang kasunduan na ibinigay sa kanya ni Francis. The agreement was actually very brief with only six requirements: Una, mula sa petsa ng bisa ng kontrata, siya ang yaya/mommy ni Sophia, na mag-alaga rito, sasamahan, at magsilbi bilang mommy ng bata. Pangalawa, kinailangan niyang lumipat sa mansion ng pamilya ng Alejandre upang makasama at maalagaan si Sophia. Pangatlo, hindi siya isang maid at hindi niya kinakailangang gumawa ng iba pang mga gawain sa loob ng villa. Pang-apat, 50,000 yen monthly salary . Fifth, not allowed to fall in love with Francis! Pang-anim, the contract is valid for one year. Bahagyang kumibot ang mga sulok ng bibig ni Zoey na parang nakangiti nang makita ang pang-limang linya. Napatingin siya kay Francis saka muling ibinalik ang tingin sa papel. "Bawal umibig sa kanya?" bulong ni Zoey. Matapos mabasa ang huling linya, napaangat siyang muling ng tingin. "Mr. Alejandre, maaari mo bang bigyan ako ng oras upang mag-isip?" "Ayaw ng mapalayo sa iyo si Sophia, sana ay bigyan mo agad ako ng sagot. Kung hindi ka nasiyahan sa iyong buwanang suweldo, puwede kong dagdagan iyan 20,000 yen." Zoey was only a spicy skewers vendor in the night market which was also under a partnership. She will certainly not earn 30,000 yen after a month of sharing income. Naisip ni Francis na gumamit ng pera upang pirmahan agad niya ang kontrata. Lihim siyang napangiti. "Hindi ito tungkol sa pera, nasanay lang ako na may kalayaan,” aniya saka yumuko at napatingin sa mukha ng bata. Mukha inaataok na ito dahil namumungay na ang mga mata. "Malaya ka sa pamilyang Alejandre." Ngumiti si Zoey, ang mga matang hugis almond ay nakatingin kay Francis. "Mr. Alejandre, hindi mo naman isasama ang bata. Sa isang bata na higit sa isang taong gulang, paano ako magkakaroon ng kalayaan?" Sa edad kasi ni Sophia, kinakailangan niya dalhin ito saan man siya naroon. Hinimas ni Francis ang kanyang labi at tiningnan si Edward na isa sa kanyang mga bodyguard. "I will arrange for a chauffeur to transport you wherever you want to go in the future, as long as you take Sophia with you and keep her safe." This is a concession by Francis. "I hope you will grant my request and make an agreement with me to sign this agreement." "Mr. Alejandre.” Ngumiti si Zoey bago nagsalitang muli. “Pipirma ako sa kasunduang ito, ngunit mayroon lang akong kundisyon na kailangang pumayag ka—o kung hindi man ay hihingi na agad ako ng pasensya kung hindi ko mapipirmahan ang kasunduang ito."
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD