YAZARIN ANLATIMI
“Bazı bakışlar vardır . . . emir değildir, ama emreden kadar etkilidir.”
Ada , tam 18 yaşındayken askerî okula başvurmuştu .
Babası , bundan beş yıl önce şehit olmuş ; geriye çekirdek ailelerinden yalnızca dört kişi kalmıştı .
Ama hayat onlara hiç adil davranmamıştı .
Babasının şehadet haberinden sadece iki yıl sonra , abisi Emir de askerî okulda sırra kadem basmıştı .
O günden sonra Ada , annesiyle birlikte yapayalnız kalmıştı .
Bu süreçte annesi defalarca yalvarmıştı:
“O üniformayı giyersen . . . cesedin gelir , Ada .”
demişti , Ada on sekizini yeni doldurduğunda.
Ama Ada , ne annesini ne de başka kimseyi dinlemişti .
Okulun sınavlarına girmiş , şehit çocuğu olduğu için de öncelik tanınmıştı .
Abisiyle en son konuştuğunda sesi gergin ve tedirgin geliyordu .
Emir Durukan , o gün ona ilk defa açık açık bir şey söylemişti :
“Ada . . . Benden haber alamazsan üzülme . . . ve peşime düşme .”
O zamanlar ne demek istediğini tam anlayamamıştı Ada .
Ama sonucu çok netti :
Abisi , o konuşmadan sonra sırra kadem basmıştı.
Ada, üç yıldır askerî okulda eğitim alıyordu .
Sessizdi , sedasızdı . . . ama bir o kadar da başarılıydı .
Ve farkında değildi ama . . . onu izleyen biri vardı : Halil Hoca .
Yakın bir zamanda onu Hayalet Birliği ’ ne davet edecekti .
👩✈️👩✈️👩✈️👩✈️
Bugün diğer günlerden farklıydı .
Okulda hummalı bir hareketlilik vardı , herkes çok heyecanlıydı . . .
Kızlar bugün için ayrı özenmiş , erkekler daha bir havalıydı .
Ada ise her zamanki gibi bir köşede antrenmanlarını yapmış, bahçede arkadaşlarıyla oturuyordu .
Tartışıyorlardı .
Sonra bir esinti oldu .
Okulun ilk dönemi çoktan başlamıştı .
Üç yıldır bu okulda sessiz sedasız şekilde abisini araştırıyordu ;
Ama ne bir iz bulmuştu, ne de bir kanıt .
Ama kader ona bir şans verecekti .
Sadece bir şans . . .
Meltem, Nazlı , Sedef ve Ada oturdukları banktan kalktılar .
Ders başlamak üzereydi .
O sırada bir gümbürtü koptu ; helikopter sesi geliyordu .
Herkes o tarafa yöneldiğinde çoğu öğrencinin yüzünde heyecan vardı .
Biri hariç . . .
Ada, anlamaz gözlerle bakarken yanlarından geçenler ,
“Umarım bu sene seçilirim ,” diyordu.
Helikopter sahaya indiğinde okulun önde gelen dört yakışıklı askeri . . .
Askerî üniformaları , ellerinde silahları ile indiler .
Kalabalık çoğalmış, halka şeklinde olmuştu .
Uzun boylu bir adam , Halil Hoca ’ nın önünde durmuş selam vermiş ; ardından Halil Hoca ile birlikte içeri geçmişlerdi .
Ada dikkatle izliyordu .
Onların okulun dışındaki bir yere geçtikleri gözünden kaçmamıştı .
Ada artık dayanamayarak sordu :
“Onlar kimdi ?”
Nazlı şaşkınlıkla arkadaşına bakarken,
“Yok artık Ada ! Üç yıldır biz sana kimden bahsediyoruz ?” dedi .
Meltem ve Sedef , Ada’nın iki koluna girerek ve Nazlı da Sedefin koluna girdi ve üçü birden sırıttılar :
“En baştan anlatırız sana ,” dediler .
🧳🧳🧳
Okulun Hayalet Birliği sonunda operasyondan dönmüştü .
Geçtiğimiz yaz boyunca dağlarda dolaşmış , iz aramışlardı .
Şehit olan arkadaşlarının kanını yerde bırakmayacaklardı .
İlk kayıptı Emir . . . ve onlardaki yeri ayrıydı .
Şimdi kız kardeşi , abisi için buraya gelmişti.
Araştıracaktı .
Bazen saf ayağına yatacak , bazen bir savaşçı gibi üstlerine yürüyecekti Ada . . .
Nazlı, Meltem ve Sedef ; Ada’ yı sınıfa doğru çekiştirerek anlatmaya başladılar .
“Önde duran çocuk var ya ?” dedi Nazlı.
“Evet ?” diye cevapladı Ada .
“O , Hayalet Birliği ’ nin komutanı : Yalın Poyraz .
Öğrendiğim bilgilere göre soğukkanlı ve dahi olduğu söyleniyor .
Herkes onun ela gözlerine hayran .”
Ada , koluna vurarak :
“Devam et ,” dedi.
“Onun yanında duran kişi Kerem Yalvaç. Esmer olan .
Fark ettiniz mi bilmiyorum , yanağında gamzesi var.
O da bir dahi. . . bilgisayarla resmen oynadığı söyleniyor, oyuncak gibi .”
Nazlı sustu, bu sefer Sedef devam etti :
“Kerem’ in yanında olan sarışın çocuk , o Baran Sarı .
Şakacı olarak bilinir fakat göründüğü gibi değil .
Ekibinin dışında , yanında kimseye gülmez.
Ama gözleri çok güzel . . . ”
Biri daha efsunlamıştı . . .
Sedef sustuğunda Meltem devam etti :
“Yalın ’ ın sol tarafında duran ise Metehan Soylu .
Sessiz bir tip .
Vücudunu gördüysen . . . adam resmen kas yığını .
Ama bu ekibin tam olarak ne yaptığını kimse bilmiyor ,” dedi .
Ada , ekiple ilgili bilgileri topluyordu .
Abisi , Hayalet Birlik ’ ten bahsetmişti .
Ama burada , bu okulda bundan açıkça söz edemezdi .
Kime güvenip kime güvenmeyeceğini tam olarak bilmiyordu .
“Başka bir şey var mı ?” dediğinde ,
Kızlarla birlikte sınıfa gelmişlerdi .
Çoktan sıralara oturmuşlardı .
“İki yıl önce bir çocuk kay . . . ” derken ,
Dersin hocası geldi ve ders başladı .
👨✈️👨✈️👨✈️👨✈️
Diğer yandan Hayalet Birlik , buradaki odalarına geçmeden .
Halil Komutanlarına raporla ilgili bilgi vermişlerdi .
uzun bir toplantının ardından herkes derin bir nefes aldı ardından odalarına geçerek .
sırayla duşa girip , rahat kıyafetlerini üstlerine geçirdiler .
Baran :
“Sonunda yatağım !” diyerek yatağına atlamıştı .
Kerem , her zamanki gibi bilgisayarının başına geçmiş, oyun oynamaya koyulmuştu.
Metehan , eline boks eldivenlerini geçirip kum torbasını yumrukluyordu .
Yalın ise koltuğa oturmuş , kafasını geriye atmıştı.
Hepsinin içinde aynı sıkıntı vardı :
Arkadaşlarını şehit eden pisliği bulamamanın verdiği sinir ve yorgunluk bedenlerini ele geçiriyordu .
Yalın, koltuktan kalkarak masanın başına yöneldi .
Üzerinde kırmızı bir dosya olan çekmeceye uzandı .
Dosyayı alıp baktı sonra çekmeceye koydu . . . ve kilitledi .
Bugünü dinlenerek geçireceklerdi .
Yarın ise derslere devam edeceklerdi .
Yarının neler getireceğini bilmeden . . .
Bir esinti, onlara doğru esiyordu .
Bölüm Sonu 🚁