BALIW NA PUSO

PROLOGUE

ALEX'S POV

"Mga hayop kayo!" narinig kong malakas na sigaw ng isang babae.

Halos manigas ako ng makita ko si Clarice na nakatayo. Dali-dali kong dinampot ang aking damit sa sahig.

"Clarice, magpapaliwanag ako. Mali ang iniisip mo," sabi ko.

Nagdilim ang paningin ni Clarice at sinampal ako. "Anong gusto mong palabasin, Alex?! Walang nangyari sa inyo ng babaeng ‘yan?!" galit niyang sigaw. Sabay turo kay Jelaine.

"Clarice, hayaan mo munang magpaliwanag ako." Sabay hawak ko sa kanyang kamay.

Nakita kong tumayo si Jelaine at lumapit sa amin.

"Alex, sino ba ang babaeng ‘yan?" Sabay turo niya kay Clarice.

Tumingin ako kay Jelaine at itinulak ko siya. "Pwede ba,Jel, huwag ka ng makisali? At kung p’wede, iwan mo na kami ng girlfriend ko!" sigaw ko.

Isang malakas na sampal ang tinanggap ko mula kay Jelaine. "Hayop ka pala, eh! Pagkatapos mong makipag-s*x sa akin! Basta-basta mo na lang akong itataboy!" galit niyang sigaw.

Hindi ko na pinansin ang galit sa akin ni Jelaine. Dahil hinabol ko na si Clarice nang makita kong tumakbo siya habang umiiyak.

"Clarice, wait!" malakas kong sigaw.

Patuloy si Clarice sa pagtakbo, kaya binilisan ko ang paghabol sa kaniya. Nang maabutan ko si Clarice, ay agad ko siyang niyakap mula sa kanyang likuran.

"Bitawan mo ako! Hayop ka! Mangloloko ka!” galit niyang sigaw sa akin habang umiiyak.

"Clarice, magpapaliwanag ako," sabi ko kasabay nang pagpatak ng aking mga luha.

"Alex, bakit mo nagawang lokohin ako?! Hindi pa ba sapat na ibinigay ko sayong lahat?! Ang lahat-lahat, Alex," sumbat niya sa akin.

Aminado ako na nagkamali ako. Ngunit ang totoo ay natukso lamang ako.

Lumuhod ako sa harapan niya. "Clarice, pakinggan mo naman ako. Hindi ko ginustong lokohin ka." Niyakap ko siya sa kaniyang mga hita . "Sa maniwala ka at hindi. Hindi ko sinasadya ang nagawa ko. Natukso lang ako Clarice," pagmamakaawa ko.

Nagpahid siya ng kaniyang mga luha bago magsalita "Tumayo ka diyan, Alex. Hindi mo na kailangang lumuhod. Dahil tinatapos ko na ang relasyon nating dalawa."

Halos mabingi ako sa mga salitang binitawan ni Clarice. Pakiramdam ko’y para akong pinagsakluban ng langit at lupa, dahil sa isang gabing kaligayahan.

"Clarice, huwag mo naman akong iwan. Ipinapangako ko, hindi na mauulit ang maling ginawa ko," pagmamakaawa.

Ngumiti siya na parang aso. "Alex, sana inisip mo muna ‘yan, bago mo ako niloko," walang buhay niyang sabi.

Niyakap ko ito nang mahigpit sa kanyang mga hita. "Clarice, bigyan mo pa ako ng isa pang pagkakataon."

"Alex, bitawan mo ako! Tapos na tayo!" sigaw niya.

Tinanggal ni Clarice ang pagkakayakap ko sa kaniyang mga hita. Pagkatapos ay mabilis siyang naglakad at iniwan na ako nang tuluyan.

"Clarice, huwag mo akong iwan!" sigaw ko. "Ang tanga-tanga ko!" sisi ko sa aking sarili.

Halos gumuho ang mundo ko nang mabalitaan ko na umalis na si Clarice papuntang America.

"Hahanapin kita sa America, Clarice, hindi ako susuko," bulong ko sa aking sarili.