AKALA ni Gabby ay magiging maayos na sila ni Anton pagkatapos niya itong masuyo at mapakain. Napainom niya rin ito ng gamot nito at nailabas ng silid. Habang naglalaba ito ay nasa balcony naman si Anton. Nagpapahangin habang nakaupo sa wheelchair nito at nakamata sa mga tao at sasakyan na dumaraan sa ibaba nila.
“I'm sorry, Gabby. Alam kong nahihirapan ka dahil sa akin. Pero kung pakakawalan kita. . . paano pa ako babangon? Kung ikaw ang dahilan ko kaya nananatiling buhay ako at sinusubukang ibangon ang sarili ko,” piping usal nito na malayo ang tanaw ng mga mata.
Pasimple itong nagpahid ng luha na marinig ang mga papalapit na yabag ni Gabby mula sa likuran nito.
“Anton, nand'yan na ang therapist mo. Halika na. Para makapagsimula na tayo sa exercise mo,” alok ng dalaga na ngumiti sa
