ซาตานร้ายเดิมพันรัก

หญิงสาวรูปร่างบอบบางแต่กลับมีสัดส่วนความเป็นหญิงที่สมบูรณ์ทั้งหน้าอก เอวคอดและสะโพกผาย หุ่นเหมือนนาฬิกาทรายกลมกลึงน่าทะนุถนอม ผิวขาวเนียนละเอียดอมชมพู ใบหน้าเรียวเล็กน่ารัก ดวงตาสดใส ริมฝีปากสีชมพูระเรื่อเป็นกระจับดูเหมือนแย้มยิ้มอยู่เสมอๆ เธอกำลังปั่นจักรยานไปเทียบกับร่างสูงหล่อเหลาที่กำลังวิ่งเหยาะๆ อยู่ในสวนสาธารณะ แต่เขากลับไม่สนใจเธอเลยแม้แต่น้อย หน้าใสงอนิดๆ ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น “โอ๊ย!!!” ฟ้าใสชะลอรถแล้วหยุด ผลักจักรยานให้ล้ม แล้วตัวเองลงไปนั่งอยู่ข้างๆ เหมือนเกิดอุบัติเหตุ ชายหนุ่มนามว่าเทพประทานชะงักจากการวิ่งเหยาะๆ เหลียวหน้ามามองหญิงสาวที่ปั่นจักรยานล้มใกล้ๆ กับเขา “เป็นอะไรหรือเปล่า” เสียงกระด้างเอ่ยถาม แต่รีบเดินมาดูอาการบาดเจ็บของหญิงสาว “ไม่เป็นไรค่ะ ฉันไม่ทันระวังก็เลยล้ม” ฟ้าใสก้มหน้าบอก ดวงตาสดใสฉายแววเปี่ยมสุขที่ได้ใกล้ชิดกับชายหนุ่มที่เธอแอบรัก เธอชอบมาออกกำลังกายที่สวนสาธารณะที่นี่บ่อยๆ และได้พบกับเขาเมื่อหลายวันก่อน เธอไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร แต่กลับหลงรักเขาในทันที คงไม่แปลกเพราะปกติเขาเป็นที่สนใจของสาวๆ มากมายที่นี่ เทพประทานยกจักรยานของหญิงสาวขึ้นให้ตั้งตรง แล้วนั่งยองๆ เพื่อสำรวจอาการบาดเจ็บของหญิงสาว แต่ไม่พบร่องรอยความเจ็บปวดแต่อย่างใด “ไม่เป็นอะไรมากนี่นา เธอลุกเองได้ใช่ไหม” เขาถามแต่ยังไม่ผละห่าง รอดูว่าเธอจะให้เขาช่วยเหลืออะไรหรือเปล่า แม้ไม่ชอบพูดคุยเสวนากับคนแปลกหน้า แต่คิดว่าการช่วยเหลือคนอื่นขณะที่ลำบากก็เป็นเรื่องสำคัญอย่างยิ่ง “ถ้าจะกรุณาช่วยประคองฟ้าหน่อยได้ไหมคะ รู้สึกขามันล้าๆ ค่ะ” ฟ้าใสตอบแล้วรีบก้มหน้า หัวใจเต้นแรง กลัวจะหน้าแตกโดนเขาปฏิเสธเข้าให้ แต่อีกใจก็รอลุ้นอย่างใจจดจ่อ ชายหนุ่มไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธ แต่เขายืนขึ้นและยื่นมือส่งมาให้เธอ ฟ้าใสก้มหน้าเขินอาย วางมือบนมือหนาอบอุ่นของเขา เพียงแค่เธอสัมผัส เขาก็ดึงเธอขึ้นไปอย่างรวดเร็ว ร่างของเธอเหมือนลอยละลิ่วขึ้นไปบนก้อนเมฆและมันก็ปะทะกับหินผาตรงหน้า ซึ่งก็คือหน้าอกของเขานั่นเอง “อุ๊ย!” ฟ้าใสอุทานเบาๆ เมื่อเธอเผลอตกอยู่ในอ้อมแขนของเขา เขาน่ะเพียงแค่ดึงเธอขึ้นไป แต่เธอน่ะตัวอ่อนระทวยไปพิงเขาเสียเอง เทพประทานก้มลงมองหญิงสาวในอ้อมแขน ลมหายใจกระทบกันผะผ่าว ฟ้าใสหน้าแดงจัด หัวใจเต้นแรงเหมือนจะเป็นลมเสียให้ได้ ยิ่งได้สบตาคู่นั้น ขาเธออ่อนจนแทบยืนไม่อยู่ ไม่ไหวแล้ว เธอกำลังจะเป็นลม! “คุณ... คุณ...” เทพประทานตกใจเล็กน้อยที่จู่ๆ หญิงสาวแปลกหน้าก็มาเป็นลมในอ้อมอกของเขา มองซ้ายมองขวาก่อนจะอุ้มเธอไปนอนใต้ต้นไม้ เหลือบไปเห็นขวดน้ำที่ตกลงบนพื้นจากหน้าตะกร้ารถจักรยานของเธอ เขารีบนำมันมาเทลงบนผ้าซับเหงื่อของตัวเอง ก่อนจะนำไปเช็ดบริเวณใบหน้าของเธอ เพียงไม่นานฟ้าใสก็ฟื้นคืนสติ คนแรกที่เธอเห็นก็คือชายหนุ่มที่เธอแอบรัก แอบมองเขาอยู่ห่างๆ หลายวัน หญิงสาวกะพริบตาปริบๆ แล้วขยี้ตาไปมา แต่เขาก็ยังอยู่ แถมเธอยังนอนหนุนตักเขาเสียด้วย นี่เธอไม่ได้ฝันไปใช่ไหม? “อุ๊ย!” หญิงสาวอุทานรีบผุดลุกขึ้น จ้องมองใบหน้าหล่อเหลาที่มองเธอนิ่งๆ ยากจะคาดเดาอารมณ์ “คุณเป็นลม” เขาบอกเสียงราบเรียบติดจะขรึมเล็กน้อย แววตาดูเฉยชาไม่ได้ยินดียินร้าย แต่อย่างน้อยเขาก็ช่วยเธอเอาไว้ แสดงว่าเป็นคนมีน้ำใจอยู่เหมือนกัน ฟ้าใสคิดในใจแล้วเผลอยิ้ม “ฟ้าต้องขอโทษด้วยค่ะ เอ่อ... เอ่อ...” ฟ้าใสหน้าแดง เขินอาย เหมือนจะทำอะไรไม่ถูก กลิ่นกายของเขามันน่าสูดดมยิ่งนัก เธอหันรีหันขวางรีบหนีเขาโดยการปั่นจักรยานหนีไปเพราะสู้หน้าเขาต่อไปไม่ไหว เทพประทานมองตามอย่างงงๆ แต่ก็เผลอขยับริมฝีปากยิ้มเล็กน้อยในความน่ารักและเฟอะฟะของเธอ นี่เขาคิดว่าผู้หญิงคนนี้น่ารักเหรอนี่? ร้าน COFFEE HOUSE “ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะเปรี้ยว” ราศีเอ่ยถามปาริชาติที่เพิ่งเดินเข้ามาในร้าน แขกในร้านซึ่งส่วนใหญ่เป็นนิสิตนักศึกษามองหล่อนแทบไม่วางตา ด้วยบุคลิกของความมั่นใจ เสื้อผ้าหน้าผมไม่ต้องพูดถึงล้วนแต่เป็นของแบรนด์เนมทั้งนั้น เพราะเธอเป็นลูกผู้ดีมีเงิน แถมยังเป็นนางแบบสาวคนดังที่มีงานเข้ามามากมาย แต่เธอจะเลือกเฉพาะงานที่เธอโอเคเท่านั้น ด้วยว่าครอบครัวร่ำรวย อาชีพนางแบบและนักแสดงจึงเป็นเพียงงานอดิเรกเท่านั้น “เหลว” ปาริชาติตอบแล้วกระแทกตัวนั่งลงบนโต๊ะ เกศรายกน้ำเย็นๆ มาให้เพื่อน “ขอบใจจ้าน้องหนิม” ปาริชาติพูดยิ้มๆ เพื่อนสาวชอบเรียกเกศราว่าน้องหนิม ซึ่งย่อมาจากคำว่าสนิมสร้อย ด้วยความที่เธอบุคลิกเรียบร้อย พูดน้อย และเป็นคนมีน้ำใจทำให้เพื่อนสาวทั้งสามรักและคอยช่วยเหลือมาโดยตลอด “ฮ่าๆๆ” ราศีหัวเราะร่วนขณะจัดภาพอยู่อีกด้านของร้าน อาการหัวเราะท้องคัดท้องแข็งทำให้ปาริชาติจิกสายตามายังเพื่อนแทบจะทึ้งเนื้อให้กระจุย ราศีสาวห้าวแต่เป็นคนมีน้ำใจและรักเพื่อน ทำสีหน้าล้อเลียนส่งมาบ่งบอกว่าไม่ได้กลัวสายตาจิกกัดสวยเฉี่ยวของเพื่อนเลยแม้แต่น้อย “เงียบไปเลยไอ้หยก ไม่ช่วยแล้วยังจะมาพูดดีอีก อย่ามาเยาะเย้ยด้วยน้ำเสียงเหมือนนางแม่มดร้อยปีนะ” ปาริชาติชี้หน้าเพื่อนรักตาขวาง ยกน้ำขึ้นดื่มเพื่อให้ใจเย็นลง “อีตานั่นเป็นเกย์ล่ะมั้ง เขาถึงไม่สนใจแก” ราศีหัวเราะเบาๆ เมื่อเห็นหน้าเพื่อนบอกบุญไม่รับ “แกก็พูดไป ฉันว่าหมอนั่นเป็นผีดิบมากกว่า” ปาริชาติกระแทกเสียงตอบอย่างโมโห ราศีหัวเราะ แต่เมื่อนึกๆ ก็คิดว่าคงจะจริง ผู้ชายบ้าอะไรไม่สนใจผู้หญิงแม้แต่น้อย แถวบ้านเธอเรียกเพศที่สามชัดๆ แถมยังชอบทำหน้าเคร่งๆ ดุๆ หรือไม่ก็ไร้ความรู้สึก ถ้าคิดให้ดีหมอนั่นอาจจะตายด้านไปแล้วก็ได้ “เปรี้ยวไปว่าเขาทำไมคะ ไม่ดีนะคะ” เกศราส่ายหน้าไปมาปรามเพื่อน “เกศน่ะ ไม่ช่วยก็ไม่ต้องมาพูดดีไปเลย ให้เปรี้ยวบ้าบออยู่คนเดียว” ปาริชาติสะบัดหน้างอนใส่เพื่อน “ใครบอกว่าเกศไม่ช่วยล่ะคะ เกศไปยืนๆ ให้เขาเห็นแล้วนะคะ” เกศราตอบเสียงอ่อน “แล้วยังไงล่ะ” ราศีแทบจะกลั้นหัวเราะเอาไว้ไม่ไหว “เขาเดินผ่านเกศไปเหมือนเกศเป็นอากาศเลยค่ะ” เกศราก้มหน้าตอบอย่างงอนนิดๆ อย่าคิดว่าเธอจะไปเดทกินข้าวกับเขาเลย แค่หน้าเขายังไม่มอง ก็รู้ตัวเองดีว่าหน้าตาจืดชืดไร้รสนิยมอย่างที่ใครๆ ว่า แต่ผู้ชายคนนั้นก็ดูน่ากลัวจะตาย ทำหน้าเย็นชาเหมือนผีดิบเฝ้าคฤหาสน์แน่ะ เธอน่ะไม่ชอบเขาเลยจริงๆ ถึงแม้ว่าจะหล่อก็ตามที เธอชอบผู้ชายอบอุ่นและสามารถปกป้องดูแลเธอได้ เป็นผู้ใหญ่และยิ้มง่าย อารมณ์ดีและเป็นสุภาพบุรุษ “อย่าบอกนะว่ายังไม่ล้มเลิกความตั้งใจ” ฟ้าใสส่ายหน้าระอาเพื่อน แค่โดนแก๊งแมวเหมียวท้าทาย เพื่อนรักก็ต้องลงทุนทำถึงขนาดนี้ แก๊งแมวเหมียวหรือกลุ่มของรินลดาซึ่งมีเพื่อนรักรวมกันสามคนได้แก่ ศรินทิพย์ อุษาวดี ซึ่งล้วนแล้วแต่แสบๆ ทั้งนั้น ทั้งสามเป็นไม้เบื่อไม้เมากับแก๊งหวานเย็นของฟ้าใสมาตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย อีกทั้งรินลดาที่เป็นคู่กัดตลอดกาลกับปาริชาติ ด้วยความที่ฐานะทางสังคมเท่าเทียมกันและเป็นดารานางแบบทั้งคู่ ทั้งสองจึงท้าพนันกันด้วยศักดิ์ศรี โดยเดิมพันกันที่ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา ร่ำรวยและเพียบพร้อมอย่างเทพประทาน ประกิตบูรญานนท์ ฟ้าใสเป็นเพียงคนเดียวที่ไม่ได้สนใจเรื่องการพนันครั้งนี้ เพราะมันดูเหลวไหลเอามากๆ แค่พนันกันว่าถ้าเพื่อนแก๊งของใครคนไหนสามารถไปทานข้าวกับชายหนุ่มผู้นี้ได้ ก็จะเป็นฝ่ายชนะ และฝ่ายที่แพ้จะต้องโพสต์ขอโทษต่อสื่อมวลชนถึงความพ่ายแพ้ที่น่าอับอายนั้น