รักแรกของนายเพลบอย(นิยายวายชายรักชายnc18+)

พร้อมบวก

"มาดื่มคนเดียวเหรอระวังจะเมานะ "ไซม่อนยิ้มเบาๆ ให้คนตรงหน้าที่หันมามองตามเสียงทักทายของเขาแก้วที่ตั้งอยู่ข้างหน้าเป็นน้ำอัดลม จึงเดาได้ไม่ยากว่าไม่ดื่มเหล้า

"ผมไม่ได้ดื่ม ไม่เมาหรอก"โนวาตอบเสียงเรียบเฉยยิ้มบางๆ ตามมารยาท แล้วหันไปมองด้านนอกเหมือนรอใครอยู่ แบบไม่ได้ใส่ใจคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเท่าไหร่นัก มีเพียงสายตาหลายคู่ที่มองมาอย่างอิจฉา

"ไม่ชอบดื่มแล้วมาบาร์เนี่ยนะ "ไซม่อนชวนคุยต่อ

"ผมมากับแฟนครับ เขาดื่มเยอะเดี๋ยวขับรถไม่ไหว"

โนวาพูดออกไปให้เขารู้ว่าเธอมีแฟนแล้ว เพราะไม่อยากคุยด้วยเยอะเดี๋ยวมีปัญหา ถ้าแฟนเธอกลับมาเจอตอนนี้ใบหน้าหวานคู่นั้นเหมือนอยากจบบทสนทนาลงตอนนี้

"อืม ....มากับแฟนไม่เป็นไรงั้นชนแก้วกันหน่อยจะกลับโต๊ะแล้ว "ไซม่อนรู้สึกหน้าชากับการถูกปฏิเสธไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่

เขาดันสนใจหนุ่มหน้าหวานคนนี้ซะด้วยสิ

แต่ดันมีแฟนแล้ว เขาเองไม่ยุ่งกับคนมีเจ้าของอยู่แล้ว

ผู้ชายอย่างเขาน่ะเหรอมีสิทธิ์เลือก

มีแต่คนอยากเข้าหาเขาทั้งนั้น เขาจะแคร์ทำไมกับคนแค่คนเดียว ไซม่อนคิดในใจคล้ายๆ ปลอบใจตัวเองโนวายกแก้วชนกับไซม่อนเบาๆ ก่อนจะพยักหน้า ตามมารยาท แล้วยิ้มให้

จังหวะนรก จริงๆ ที่แฟนโนวาเดินออกมาจากห้องน้ำมาเจอพอดี แล้วเขาก็ตรงปรี่เข้ามาผลักจับคอเสื้อของไซม่อนกระชาก

"เฮ้ยมึงทำอะไรวะ"โจแฟนโนวาพูดเสียงดังสีหน้าไม่พอใจมาก

พร้อมทั้งดึงคอเสื้อเชิ้ตสีขาวของเขาไว้ไม่ปล่อย

อาร์ตลุกขึ้นปรี่เข้ามายืนข้างเพื่อนเผื่อเพื่อนต้องการความช่วยเหลือ ตอนนี้คือพร้อมบวกมาก

"ไม่ต้อง"ไซม่อนยกมือขึ้นบอกอาร์ตว่าเคลีย ได้

"โจ มันไม่มีอะไร อย่ามีเรื่องเลยเขาอยู่ข้างโต๊ะเห็นเรานั่งคนเดียวแค่มาชนแก้วแค่นั้นเอง"

โนวาพูดห้ามแฟนกลัวจะมีเรื่อง

ไซม่อน มองหน้าโจยิ้มมุมปากแล้วแกะมือเขาออก

พลางใช้มือจัดคอเสื้อแล้วจะเดินกลับโต๊ะ

"เฮ้ยมึงกวนตีนกูเหรอ"โจยิ่งโมโหเข้าไปอีกที่เหฺ็นท่าทางของไซม่อน แถมยังไม่พูดอะไรสักคำ

"แล้วมึงจะเอายังไงวะ มึงยังไม่จบเหรอ"

ไซม่อนหันกลับมาผลักโจจนเซ ถลา อาร์ตเดินเข้ามาขู่มันว่าถ้าเข้ามาก็พร้อมบวกทันที